عبداله باباخانی، کارشناس انرژی، در مورد پرداخت 200 میلیون دلاری صندوق توسعه ملی برای توسعه نیروگاه‌های تجدیدپذیر عنوان کرد: این خبر گرچه امیدوارکننده است، اما بر اساس هزینه‌های رایج احداث نیروگاه خورشیدی در ایران، که بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار دلار به ازای هر مگاوات برآورد می‌شود، با این بودجه می‌توان ۴۰۰ تا ۵۰۰ مگاوات ظرفیت خورشیدی وارد مدار کنند. اگر با مدل ترکیبی مشارکت ۸۰-۲۰ (صندوق و سرمایه‌گذار بخش خصوصی) اجرا شود، حتی تا ۶۰۰ مگاوات ظرفیت قابل تحقق است.
سعید مهذب ترابی، کارشناس انرژِی می گوید تأمین ۲۱ هزار مگاوات ناترازی برق، سه سال زمان و پول زیاد می‌خواهد. ۲۰ هزار مگاوات برق نزدیک ۸ میلیارد دلار پول لازم دارد.
وزیر نیرو نیروگاه‌های برق‌آبی را پاشنه آشیل کشور و از دلایل کمبود برق دانسته است. محمدابراهیم رئیسی، کارشناس انرژی، در این زمینه گفت: نیروگاه‌های برق‌آبی تنها به‌اندازه سهم متوسط پنج درصدی خود می‌توانند در جبران ناترازی نقش داشته باشند.
رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت ایران ضمن اشاره به اقدامات صورت گرفته وزارت صمت برای جبران کمبود برق واحدهای صنعتی، پیشنهاد واردات برق از کشورهایی مانند ترکمنستان را نیز مد نظر قرار داد و گفت: راهکارهای مؤثری برای عبور از بحران انرژی ارائه شده است.
عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس درباره تاثیر تغییر ساعت بر ناترازی برق گفت: همه این پروسه و سر و صدا تنها برای یک گیگ (هزار مگاوات) صرفه‌جویی است. پس چرا فضا به سمتی برده می‌شود که اگر مجلس تغییر ساعت رسمی را مصوب کرده بود کل ماجرای ناترازی برق کشور حل می‌شد؟
افزایش قطعی‌های برق در اردیبهشت، زنگ خطر تشدید بحران برق و خاموشی‌ها را به صدا درآورد. در همین زمینه، مهدی مسائلی، دبیر سندیکای صنعت برق، به ایلنا گفت: «باید قبول کرد که امسال تابستان سختی پیش‌روست و مردم باید خود را برای این شرایط آماده کنند و تمهیدات لازم را بیندیشند. من توصیه می‌کنم برای این شرایط، بادبزن و آفتابه تهیه کنند!».
عضو کمیسین شوراها و امور داخلی مجلس درباره رفع ناترازی انرژی در کشور گفت: مثل همه مباحث دیگر، تا زمانی که بخش خصوصی پای کار نیاید، ما نمی‌توانیم موفق باشیم. دولت باید تسهیل‌گر باشد و نظارت کند. من معتقدم که باید این کارها را برای بخش خصوصی مدیریت کنیم.
دبیر سندیکای صنعت برق گفت: حتی اگر مذاکرات به نتیجه برسد مشکل برق در کوتاه‌مدت حل نخواهد شد زیرا باید مشکل گاز، گازوئیل و آب و مهم‌تر اینکه مشکل نقدینگی حل شود.
یکی از مهم‌ترین قربانیان کمبود برق در کشور، صنایع هستند. صنایع که در مواجهه با بحران کمبود برق باید خاموشی‌ها را در تابستان به جان می‌خریدند، در سال جدید از بهار قطعی‌های مکرر برق را تجربه می‌کنند.
موضوع ناترازی انرژی در کشور دیگر به یک بحران تبدیل شده است. در همین زمینه، مسئولان در مواجهه با بحران، دائم بر پرمصرف بودن مردم تاکید می‌کنند و راهکاری جز راه‌اندازی پویش برای بهینه‌سازی مصرف ندارند. این در حالی است که اصلاح مدیریت مصرف انرژی، نیازمند سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌هاست و بدون سرمایه‌گذاری و با صرف راه‌اندازی پویش و سرزنش کردن مردم، کاهش مصرف رخ نمی‌دهد.
محمدرضا عارف، معاون اول رئیس جمهوری، اخیراً از اتمام یا به حداقل رسیدن ناترازی برق خبر داده است! این در حالی است که کمبود برق در سال جدید از همان روزهای اول سال نمایان شد.
شبکه خانگی و صنایع در سال 1403، با انواع کمبود انرژی درگیر بودند. حمیدرضا صالحی، نایب رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران، در مورد وضعیت ناترازی انرژی در سال 1404 عنوان کرد: متاسفانه در سال ۱۴۰۴ نیز کمبود انرژی ادامه می‌یابد و رشد فزاینده آن رقم می‌خورد.
وزیر نیرو از افزایش ۱۴۵۰ مگاواتی ظرفیت تولید برق در ۷ ماهه نخست عمر دولت خبر داد و گفت: وزارت نیرو در دو محور مدیریت تأمین و مدیریت تقاضا تلاش می‌کند که در مقطع اوج مصرف آب در تابستان مشکلی برای تأمین آب شهروندان به‌وجود نیاید.
در سالی که گذشت، موضوع ناترازی‌ها توجه همگان را به خود جلب کرد. مردمی که درگیر معیشت روزمره خود هستند، این بار به طور شدیدتری باید با بحران ناترازی انرژی دست‌وپنجه نرم می‌کردند. باید دید اوضاع ناترازی انرژی در سال 1403 چگونه بوده است؟
قطعی‌های برق شبکه خانگی، روند زندگی بسیاری از مردم را مختل کرد. با توجه به نبود پیشرفت قابل‌توجهی در زمینه جبران تولید برق به میزان مصرف آن، به نظر می‌رسد که روند قطعی‌های برق در تابستان سال جاری ادامه یابد و معجزه‌ای در کار نیست.
ورود 2500 دستگاه اتوبوس برقی، وعده‌ای بود که توسط شهردار تهران به مردم داده شد. با این حال تاکنون 189 دستگاه اتوبوس برقی وارد تهران شده است که تماما برقی نیستند!
ایران با چالش‌های بزرگ انرژی دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ از کمبود برق و ناترازی گاز گرفته تا تحریم‌های اقتصادی که سرمایه‌گذاری خارجی را مختل کرده است. با وجود منابع عظیم نفت و گاز، این کشور به‌دلیل مصرف بالای داخلی، هدررفت گسترده گاز و مدیریت ناکارآمد انرژی، با قطع مکرر برق و کمبود سوخت روبه‌رو است. اکنون ایران در حال تغییر رویکرد خود به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر است و انرژی خورشیدی را به‌عنوان راهکاری برای جبران کمبود برق و کاهش وابستگی به گاز طبیعی انتخاب کرده است.
اعمال محدودیت برق برای صنایع، می‌تواند منجر به خرابی ابزار تولید و کاهش کیفیت محصولات تولیدشده شود. این موضوع در مورد صنایع اساسی می‌تواند بحران‌ساز باشد. در همین زمینه، معاون صنایع عمومی وزارت صمت، عنوان کرد: به دلیل محدودیت‌ها و ناپایداری‌های انرژی، مشخص نیست داروی تولیدشده به چه اندازه اثربخشی لازم بر روند درمان بیمار دارد؟
مسئولان در مواجهه با افزایش تقاضای برق در فصول گرم سال، دائما بر پر مصرف بودن مردم تاکید می‌کنند و به فکر تعویق بحران می‌افتند. اما سوال اساسی این جاست که تغییرات فصلی افزایش یا کاهش تقاضای برق پیش‌بینی‌پذیر نیست؟
