یک کارشناس مسکن گفت: هشدار وزیر راه و شهرسازی خطاب به معاونین مسکنی خود برای خودداری از آمارسازی در بخش مسکن قابل تامل بود، زیرا موجب بروز معضلات جدی و غیر قابل جبران در بازار میشود.
فساد در صدور جواز ساختمانی با تراکمفروشی، بدون آنکه «خواسته سازنده» سرکوب شود، میتواند یکبار برای همیشه پایان یابد. الگوی آمریکایی در تنظیم بازار جواز ساختمانی، «حق انتقال توسعه» نام دارد که تهدید «محدودیت ارتفاعی ساختوساز» در محلههایی از شهر را به «فرصت پاداش تراکم» تبدیل میکند.
برآیند سه نیروی «ضد تولید مسکن»، هر کدام با قدرتهای متفاوت اما همگی در یک جهت، طی 6 سال گذشته سبب شد بازار سرمایهگذاری ساختمانی به عنوان یک بخش مولد، به «سفتهبازی در بازارهای دارایی» ببازد و نتیجهاش، امروز به شکل «رکود کهنه تولید خانه» و در نهایت، «کمبود عرضه آپارتمان در بازار معاملات»، برای خانهاولیها و سایر مصرفکنندگان، مسالهساز شود.
با گذشت بیش از ۴۸ ماه از پروژه مسکن ملی که قرار بود ۲ ساله به اتمام برسد، اما همچنان نه خبری از تکمیل پروژه است و نه بانکها برای پرداخت تسهیلات به مردم گوش به فرمان دولت هستند. از سوی دیگر ارسال پیامک دریافت مبلغ اضافه از متقاضیان از سوی وزارت راه و شهرسازی باعث شده تا بسیاری از متقاضیان نسبت به این طرح انصراف دهند.
رئیس هیئت مدیره انجمن سازههای فولادی گفت: عمر ساختمانها با سازه فولادی ۵ برابر سازه بنتی است و اگر حمایتهای دولت بهویژه وزارت راه باشد، ظرفیت ساخت تولید سالانه یک میلیون مسکن مهیا است.
رییس کانون انبوه سازان تهران گفت:بازار ونزوئلا اوایل کار بازار بسیار خوبی بود و هزینهها را با دلار پرداخت می کردند اما در حال حاضر پرداخت دلاری متوقف شده و هزینهها را واحد پول کشورشان پرداخت میکنند و شرکتهای ایرانی باید در ونزوئلا این پول را به دلار تبدیل کنند که هیچ صرفه اقتصادی ندارد و پروژههای مسکن سازی هم دیگر ادامه پیدا نکرد.
فرشید پورحاجت، دبیر کانون سراسری انبوهسازان گفت: هزینه ساخت و ساز مسکونی در گروهبندیهای مختلف، تفاوت دارد؛ اما در شرایط فعلی حداقل هزینه به قدری افزایش پیدا کرده که میزان تولید را تحت تاثیر قرار داده است.
افزایش قیمتها، بالابودن هزینه ساختوساز و در کنار آن بالا بودن نرخ تورم دستیابی مردم به مسکن را تبدیل به آرزو کرده است. آمارها میگویند زمان انتظار برای دستیابی به مسکن در پایتخت به بیش از نیم قرن رسیده و این یعنی افراد برای تهیه مسکن باید حدود ۵۴سال درآمد خود را بدون برداشتن یک ریال از آن پسانداز کنند تا بتوانند آپارتمانی به قیمت امروز تهیه کنند. این در حالی است که زمان انتظار برای خانهدار شدن در بغداد ۴۰سال، در دوحه ۴۸ سال، در استانبول ۱۸سال و در مسقط ۲۰سال است.
مساله رعایت نکردن ایمنی در ساخت واحدهای مسکن مهر طی این سالها در جای جای کشور خود را نشان داده و این بار دامن مالکان شهرستان سمنان را گرفته است. یکی از متقاضیان این واحدها میگوید واحدهای مسکن مهر در این شهر از مهر سال گذشته تخلیه شدهاند، اما دولت خلف وعده کرده و هنوز به آنها خانه جدیدی تحویل نداده است.
مرکز پژوهشهای مجلس بهتازگی گزارشی از ارزیابی و آسیبشناسی فرایند پالایش و غربالگری متقاضیان در پروژههای تامین مسکن حمایتی منتشر کرده است. در این گزارش ذکر شده فرایند غربالگری و نداشتن استطاعت کافی از سوی متقاضیان از اصلیترین عوامل شکست پروژههای مسکن دولتی طی سالهای اخیر بوده است.
فرشید پورحاجت، دبیر کانون سراسری انبوه سازان کشور می گوید هزینه ساخت مسکن در شان منزلت مردم به اندازه هر متر ۱۸ میلیون تومان است. البته این هزینه بدون در نظر گرفتن زمین و مجوزها و فرآیندها و هزینههای ریسک است. الان کف هزینه ساخت ۱۸ میلیون است. در تهران زمین زیر متری ۵۰ میلیون پیدا نمیشود و این هزینه هم روی ساخت اضافه میشود.
مرکز آمار ایران بهتازگی گزارشی از تعداد پروانههای ساخت صادرشده در زمستان 1402 منتشر کرده که نشاندهنده کاهش تعداد پروانههای صادرشده نسبت به فصل گذشته است. همچنین دادههای این گزارش نشان میدهد استان فارس فصل زمستان سال گذشته بیشترین پروانه صادرشده را در میان دیگر استانهای کشور داشته است.
مسکن حمایتی که از طرحهای دولتی برای خانهدار کردن قشرهای کمبرخوردار و متوسط جامعه است، همواره چالشهایی به همراه داشته است. این روزها هم با پایان دولت سیزدهم و تشکیل دولت جدید، پرسشهایی در خصوص کارنامه دولت سیزدهم و دولتهای گذشته در این حوزه مطرح شده است. بهویژه اینکه توصیههایی نیز درباره ساخت مسکن به دولت چهاردهم ارائه میشود.
حدود دو سال است هر بار خبر جدیدی از ورود چینیها به صنعت ساختمانسازی ایران به گوش میرسد و بدون نتیجه خاصی به دست فراموشی سپرده میشود. آخرین خبرها در این باره مربوط به چند روز پیش و صحبتهای معاون وزیر راه و شهرسازی است. او از همکاری رسمی با شرکتهای چینی برای ورود تکنولوژی جدید ساختمانسازی خبر داده است. اما ایران اکنون در چه مرحلهای از صنعتیسازی قرار دارد و ورود تکنولوژی از چین چه مزایایی با خود به همراه خواهد آورد؟