افزایش درآمد خانوارها می‌تواند بهبود قدرت خرید و ارتقای سطح زندگی را به‌دنبال داشته باشد، اما اگر با افزایش تورم همراه شود، اثرات مثبت آن کمرنگ می‌شود. تورم، با افزایش قیمت کالاها و خدمات، باعث کاهش ارزش واقعی درآمد شده و توانایی خانوارها در تأمین نیازهای اساسی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
بررسی آماری نسبت «حداقل هزینه خوراکی هر فرد» به «حداقل دستمزد مصوب» در هر ماه، از سال ۱۳۹۹ تا آبان ماه امسال نشان می‌دهد از سال ۹۹ تا ۱۴۰۲ روند این نسبت صعودی بوده است. به عبارتی در سال ۱۴۰۲ نسبت به ۱۳۹۹ ، هر فرد سهم بیشتری از حداقل حقوق خود را صرف تامین حداقل نیاز خوراکی در هر ماه کرده است.
متوسط هزینه سالانه دهک اول در شهرها و روستاها به ترتیب 47 میلیون و 18 میلیون تومان بود و این ارقام در دهک دهم معادل 590 میلیون و 310 میلیون تومان رقم خورد.
طبق داده‌های مرکز آمار، استان تهران بیشترین متوسط هزینه سالانه در نقاط شهری را به خود اختصاص داد. بالاترین رقم هزینه سالانه در روستاها نیز به بوشهر رسید.
قیمت میوه و سبزی نسبت به سال گذشته افزایش چشمگیری پیدا کرده است. عوامل مختلفی نظیر وضعیت عرضه و تقاضا، هزینه‌های جانبی تولید و... در افزایش قیمت میوه نقش مهمی دارند. نایب‌رئیس اتحادیه فروشندگان میوه و سبزی درباره دلیل گرانی میوه توضیحاتی داده است.
عضو اصلی کارگری شورایعالی کار در ارتباط با ادعای وزیر کار مبنی بر افزایش ۸۴ درصدی حقوق و مزایای کارگران در دو سال گذشته گفت: امروز فاصله حقوق‌ها با خط فقر خیلی زیاد است؛ دو برابر این حقوق هم به خطر فقر نمی‌رسد.
در سال گذشته سهم اقلام خوراکی از هزینه سالانه یک خانوار تهرانی شهری نسبت به سال ۱۴۰۰ افزایش یافته است. همچنین، «مسکن» و «گوشت» به ترتیب بالاترین سهم را از هزینه غیرخوراکی و خوراکی این خانوارها در سال ۱۴۰۱ به خود اختصاص داده‌اند.
طبق تازه‌ترین گزارشی که مرکز آمار ایران منتشر کرده، ضریب جینی که شاخص سنجش نابرابری و اختلاف طبقاتی است، کاهش داشته. با اینحال در جامعه‌ای که همه فقیر شده‌اند، اختلاف طبقاتی کم می‌شود و در نتیجه ضریب جینی هم کاهش می‌یابد.
گزارش درآمد و هزینه خانوار در سال 1401 توسط مرکز آمار ایران منتشر کرد. این گزارش نشان می‌دهد در سال قبل یک خانوار شهری 137 میلیون تومان هزینه داشته است. در ضمن، تهرانی‌ها بیشترین هزینه و درآمد را در این سال به ثبت رساندند.
