کد مطلب: ۵۱۸۴۹۱

آشنایی با ۹ گام واردات کالا / مهمترین ریسک‌های وارداتی چیست؟

آشنایی با ۹ گام واردات کالا / مهمترین ریسک‌های وارداتی چیست؟

شاید اینگونه تصور شود که واردات تنها مختص دولت‌ و افراد خاصی است که از اختیارات ویژه‌ای برخوردارند، اما بر خلاف این تصور، قوانین تجاری کشور این اجازه را به مردم عادی داده است که وارد کار تجارت و واردات کالا شوند. واردات کالا شامل چند مرحله است؟ به گزارش تجارت‌نیوز، مراحل واردات کالا از

شاید اینگونه تصور شود که واردات تنها مختص دولت‌ و افراد خاصی است که از اختیارات ویژه‌ای برخوردارند، اما بر خلاف این تصور، قوانین تجاری کشور این اجازه را به مردم عادی داده است که وارد کار تجارت و واردات کالا شوند. واردات کالا شامل چند مرحله است؟

به گزارش تجارت‌نیوز ، مراحل واردات کالا از ۹ گام مجزا تشکیل شده است. در ادامه این گام‌ها و ریسک‌های آن را بخوانید.

پیش درآمد واردات

یک فعال اقتصادی قبل از آشنایی و ورود به مراحل انجام واردات کالا باید با مجموعه قوانین و مقررات مرتبط با تجارت خارجی آشنا شود. این قوانین شامل قانون مقررات صادرات و واردات، آیین‌نامه اجرایی قانون مقررات صادرات و واردات، قانون و آیین‌نامه امور گمرکی، کتاب مقررات صادرات و واردات و بخشنامه‌های اجرایی مرتبط می‌شود.

برخی از ریسک‌هایی که به طور عمومی پیش روی واردات کالا قرار دارد شامل ریسک سیاسی،ریسک حمل و نقل،ریسک قرنطینه،ریسک نرخ ارز و ریسک تغییر قوانین می‌شود.

مراحل انجام واردات

گام اول: اولین مرحله برای انجام واردات دریافت «کارت بازرگانی» است. بدون اخذ کارت بازرگانی در ایران امکان واردات کالا وجود ندارد. البته در بسیاری از کشورها اگرچه کارت بازرگانی وجود ندارد اما ابزارهای دیگری مانند کد اقتصادی و یا سایر ابزارها برای شناسایی هویت تاجر وجود دارد.

تجارت‌نیوز در گزارش هفته گذشته خود با عنوان چگونه کارت بازرگانی بگیریم؟ به مراحل و گام‌های دریافت کارت بازرگانی پرداخته بود.

گام دوم: گام بعدی مربوط به «انتخاب حوزه فعالیت» است. یک فعال اقتصادی بعد از دریافت کارت بازرگانی، باید زمینه‌ای که می‌خواهد در آن فعالیت کند را مشخص کند. اینکه چه کالایی را از چه کشوری می‌خواهد وارد کند. برخی از تجار ممکن است با یک کشور خاص کار کنند و برخی دیگر ممکن است بتوانند همزمان با چند کشور کار کنند.

در این بخش آشنایی با لیست کالاهایی که امکان واردات آن وجود دارد ضروری است، چراکه در مورد ایران ورود لیست طولانی از کالاها به کشور ممنوع است. بنابراین آشنایی تاجر با کالاهای مجاز و ممنوعه ضروری است.

گام سوم: «آشنایی با مقررات روز» گام سومی است که یک فعال اقتصادی باید آن را انجام دهد. با توجه به تغییرات قوانین و مقررات، فعال اقتصادی باید به طور روزانه پیگیر اخبار باشد و داده‌های مربوط به حوزه خود را دنبال کند. این کار به خصوص در ایران که سرعت تغییرات قوانین و مقررات زیاد است کاملا ضروری است. چون ممکن است برای مقطعی ورود کالایی ممنوع و یا آزاد شود.

گام چهارم: «انتخاب مبداء وارداتی» گام بعدی است که باید انجام شود. در این مرحله باید با کشور هدف وارد گفتگو و مذاکره شد و بر سر مسائل مختلف به توافق رسید. در این مرحله باید در خصوص قیمت، کیفیت، مشخصات فنی، تعداد و نوع کالا وارد مذاکره شد تا در نهایت واردات کالا انجام شود. ضمن آنکه یک فعال اقتصادی باید یک آشنایی کلی با قوانین تجاری کشور هدف خود داشته باشد.

گام پنجم: «درخواست برای ارسال پرفرما یا همان پیش فاکتور» گام بعدی است، گامی که قبل از انجام ثبت سفارش ضروری است. در صورتی که مرحله چهارم با موفقیت طی شود و مذاکرات برای خرید کالا با موفقیت همراه باشد، خریدار کالا باید از فروشنده درخواست ارسال پیش فاکتور کند.

پیش فاکتور سندی است که توسط فروشنده برای خریدار کالا ارسال می‌شود که در آن اطلاعات کالا ذکر شده است. برخی از این اطلاعات شامل کرایه، قیمت، وزن، تعداد، نوع ارز و مشخصات فروشنده و خریدار می‌شود.

گام ششم: در گام ششم نوبت به ثبت سفارش کالا می‌رسد. ثبت سفارش کالا خود دارای مراحل طولانی و مختلفی است و معمولا کالا به کالا متفاوت است. هر چند برخی مراحل برای کلیه کالاها یکسان است. متولی ثبت سفارش در ایران در سال‌های قبل سازمان توسعه تجارت بود و اکنون فرآیند آن زیر نظر وزارت صمت انجام می‌شود. برای انجام ثبت سفارش باید به سامانه جامع تجارت مراجعه کرد و مراحل و گام ثبت سفارش را انجام داد.

گام هفتم: در این گام فرآیند «تخصیص ارز» انجام می‌شود. تخصیص ارز توسط بانک مرکزی انجام می‌شود که در حال حاضر سامانه نیما محل اصلی برای تخصیص ارز در ایران است. البته تخصیص ارز می‌تواند به روش‌‌های دیگری مانند صرافی‌ها و بانک‌ها هم انجام شود. در ایران یکی از مشکلات اصلی که تجار در فرآیند واردات با آن مواجه هستند تخصیص ارز است که بعضا باعث مشکلاتی مانند دپوی کالاها در گمرکات می‌شود.

گام هشتم: این گام مربوط به «حمل ونقل و بیمه کالا» است. حمل و نقل کالا به روش‌های مختلفی از جمله حمل و نقل جاده‌ای، ریلی،هوایی و دریایی انجام می‌شود که به بسته ضرورت و توافق با فروشنده یکی از این روش‌ها انتخاب می‌شود. در این مرحله لازم است که با یک شرکت بیمه در مورد بیمه کردن کالا به توافق رسید.

گام نهم: گام نهم مربوطه «ترخیص کالا از گمرک» می‌شود. پس از طی شدن هشت مرحله قبلی، نوبت به ترخیص کالا از گمرک می‌رسد. ترخیص کالا خود مراحل مختلفی دارد. در این مرحله واردکننده باید اسناد و مدارک مربوط به کالای مورد نظر را به گمرک ارائه دهد و پس از طی مراحلی و پرداخت هزینه‌ها کالا را دریافت کند.

ریسک‌های واردات

با این حال واردات کالا در دنیای امروز به دلیل پیچیده شدن ساختارهای اقتصادی و سیاسی با ریسک‌های مختلفی هم روبرو است. بر این اساس گام اولیه واردات مدیریت کردن خطرات و ریسک‌ها است. طبیعتا بخشی از این ریسک‌ها باید توسط دولت‌ها مدیریت شود و برخی دیگر توسط خود اشخاص. این کار باید با شناخت قوانین، مقررات و آیین‌نامه‌ها و همین طور مناسبات تجاری در عرصه بین‌المللی انجام شود.

برخی از ریسک‌هایی که به طور عمومی پیش روی واردات کالا قرار دارد شامل ریسک سیاسی، ریسک حمل و نقل، ریسک قرنطینه، ریسک نرخ ارز و ریسک تغییر قوانین می‌شود.

اخبار مرتبط با کسب‌وکار را در صفحه آکادمی تجارت‌نیوز دنبال کنید.

نظرات

مخاطب گرامی توجه فرمایید:
نظرات حاوی الفاظ نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد.

  • فرزاد

    سلام خسته نباشید مطالب مفید بود
    میخواستم شخصا با کارت بازرگانی یه دونه ماشین مدل بالا وارد کرد ؟ هزینه وارد کردن این ماشین با بازار ایران چقدر فرقشه؟

  • ناشناس

    تنها راه گشایش واردات و صادرات و غلبه بر تحریم اینه که صادر کنندگان به ایران و وارد کنندگان به ایران را دسته بندی و طبقه بندی کنیم
    وارد کنندگان سنگین از ایران در هر اقلامی مهمترین گروه هستند که باید ارزهای رایج همان کشور را ازشون گرفت و در قبال واردات از اونها یا بقیه پرداخت کرد مهمترین هم یوان چین هست .میتوان با چین و روسیه وارد مذاکره شد و سبد ارزی تشکیل داد .یوان چین میتونه مورد جایگزین برای تمام ارزها باشه و در صورتی موفق میشیم که با مذاکره با چین اونها را قانع کنیم که حداکثر واردات اقلام نفتی را از ایران داشته باشند و ایران هم یوان را جایگزین دلار خواهد کرد .و اینکه ارز رایج فقط یوان باشه و دسا از بازی و مانور روی سایر ارزها برداریم و حتی در صورت مصالحه در برجام هم به دلار باز نگردیم چون همین آش و همین کاسه دوباره نصیبمان خواهد شد .از طرفی دیگر چین مجبور به حمایت بیشر به خاطر یوان و منافع خود در ایران خواهد شد .و البته مطمین باشید کشورهای دیگر هم ببیند موفقیت حاصل شده وارد این سیستم خواهد شد .کشورهای تحریم کننده هم چون میبینند به بن بست خوردند آرام آرام بی خیال خواهند شد چون بدنبال فشار بر چین خواهند رفت و البته این باز هم به نفع ماست چون منافع ما را بیشتر تضمین خواهد کرد .