چگونه بیت‌کوین بخریم؟

ما پیش از این مقاله‌های متعددی را در مورد استخراج بیت‌کوین یا بیت‌کوین ماینینگ، استخراج بیت‌کوین با دستگاه‌های مخصوص، استخراج بیت‌کوین با کامپیوتر و استخراج بیت‌کوین با گوشی، نرم‌افزارهای استخراج بیت‌کوین و سرمایه‌گذاری در بیت‌کوین نوشته‌ایم.

در این میان جای یک‌چیز خالی بود و آن سایت‌های ایرانی خرید‌وفروش بیت‌کوین بود. ما در این مقاله می‌خواهیم پس از معرفی اجمالی بیت‌کوین، نحوه کارکرد آن و کیف‌ پول دیجیتال، به معرفی چند سایت خریدوفروش بیت‌کوین و دیگر ارزهای دیجیتال در ایران بپردازیم.

اگر صرفا برای آشنایی با سایت‌های ایرانی خریدوفروش بیت‌کوین به اینجا آمده‌اید، به بخش «معرفی سایت‌های ایرانی خریدوفروش بیت‌کوین» مراجعه کنید.

بیت‌کوین چیست و چگونه کار می‌کند؟

همه‌چیز در شبکه بیت‌کوین و دیگر ارزهای دیجیتال با مفهوم تراکنش آغاز می‌شود. در ارزهای دیجیتال و بیت‌کوین کاربر چیزی با نام کیف پول دیجیتال دارد.

این کیف پول دیجیتال ابزاری است که دارایی‌های دیجیتال کاربر را در خود نگه می‌دارد، تراکنش‌ها را حساب می‌کند و امکان ارسال یا دریافت بیت‌کوین یا دیگر ارزهای دیجیتال را فراهم می‌آورد.

کلیدی‌ترین اطلاعات یک کیف پول دیجیتال دو رشته از حروف و اعداد است. یکی از این رشته‌ها کلید عمومی کیف پول دیجیتال نام دارد و دیگری کلید خصوصی.

کلید عمومی همان آدرس کیف پول دیجیتال است. اگر کسی بخواهد به شما مقداری بیت‌کوین بفرستد باید آدرس کیف پول دیجیتال یا کلید عمومی خود را به او بدهید و او این مقدار بیت‌کوین یا دیگر ارز دیجیتال را به این آدرس ارسال می‌کند.

مثالی از یک تراکنش

فرض کنید کاربر الف می‌خواهد دو بیت‌کوین به کاربر ب بفرستند. برای این کار او کیف پول دیجیتال بیت‌کوین خود را باز می‌کند، در بخش ارسال پول مقدار 2 را وارد می‌کند و در بخش آدرس دریافت‌کننده، کلید عمومی کاربر به یا همان آدرس کیف پول دیجیتال فرد ب را وارد می‌کند و سپس دکمه ارسال را می‌زند.

وقتی دکمه ارسال را فشار می‌دهد، کیف پول دیجیتال این درخواست تراکنش را امضا می‌کند. امضاکردن به این معنی است که برنامه کیف پول دیجیتال با استفاده از کلید خصوصی کاربر الف، رشته‌ای تولید می‌کند که این رشته با استفاده از کلید عمومی او قابل تایید است؛ یعنی این رشته به‌نحوی است که می‌توان متوجه شد که متعلق به صاحب کلید عمومی مذکور است.

این درخواست که در آن دو بیت‌کوین به همراه کلید عمومی کاربر الف، آدرس کیف پول دیجیتال کاربر ب و امضای دیجیتال کاربر الف است به شبکه بیت‌کوین ارسال می‌شود.

در شبکه بیت‌کوین کسانی هستند که مسئولیت تایید این تراکنش را برعهده دارند. آن‌ها ابتدا با استفاده از آدرس کیف پول دیجیتال کاربر الف را با امضای دیجیتال او تطبیق می‌دهند.

یکی از خلاقانه‌ترین بخش‌های کل شبکه بیت‌کوین ساختن همین الگوریتم است. الگوریتمی که در آن بدون داشتن کلید خصوصی یک فرد، بتوان کلید عمومی و امضای او را با هم مطابقت داد. اگر این عملیات با موفقیت انجام شود و امضای دیجیتال کاربر الف با آدرس عمومی متناسب باشد، کار ادامه می‌یابد.

سپس ماینرها با استفاده از این دو داده، کل گاوصندوق دیجیتال بیت‌کوین یا بلاک‌چین را بررسی می‌کنند تا ببینند آیا کاربر الف در حال حاضر دو عدد بیت‌کوین دارد یا نه.
وقتی تایید شد که او دارایی کافی برای انجام این تراکنش دارد، سیستم اجازه می‌دهد تراکنش به مرحله بعدی برود.

در مرحله بعدی ماینرها تلاش می‌کنند این تراکنش را به همراه تعدادی از تراکنش‌هایی که در ۱۰ دقیقه قبل وارد شبکه بیت‌کوین شده، یک‌جا جمع کنند و سعی کنند چیزی با نام بلوک را تولید کنند.

اگر این بلوک صفات خاصی که توسط الگوریتم‌ها و معیارهای شبکه بیت‌کوین تعیین می‌شود، داشته باشد، معتبر شناخته می‌شود.

توافق جمعی

اگر یک ماینر بلوک معتبری بسازد، آن را به بقیه ماینرها هم می‌فرستد و به آن‌ها می‌گوید که توانسته بلوکی بسازد که با معیارهای شبکه همخوانی دارد.

هر کدام از ماینرها به‌صورت مستقل درستی این بلوک را متناسب با معیارهای شبکه بررسی می‌کنند.

اگر همگی تایید کنند که این بلوک تولیدشده معتبر است، در نتیجه این توافق همه آن‌ها این بلوک جدید را برمی‌دارند و به زنجیره‌ای از بلوک‌ها یا بلاک‌چینی که هرکدام به‌صورت مستقل و مجزا ذخیره کرده‌اند، می‌چسبانند. در این حالت تراکنش مذکور یعنی ارسال ۲ بیت‌کوین از کاربر الف به کاربر ب کامل شده است.

اتفاقی که پس از این می‌افتد، این است که کیف پول دیجیتال کاربر ب دوباره کل بلاک‌چین را اسکن می‌کنند و با توجه به آدرس کیف پول دیجیتال یا کلید عمومی کاربر ب و امضای دیجیتال او، سعی می‌کند تاریخچه کل تراکنش‌های او را از بلاک‌چین استخراج کند.

یعنی یک‌به‌یک حساب کند که کاربر به تابه‌حال چقدر بیت‌کوین فرستاده و چقدر بیت‌کوین دریافت کرده است. با این کار کیف پول دیجیتال ب یک موجودی را به این حساب اعلام می‌کند و اگر موجودی تغییر کرده باشد، یعنی در اینجا 2 بیت‌کوین بیشتر از قبل باشد، کاربر ب را متوجه تراکنش جدید می‌کند.

چند نکته در مورد بیت‌کوین و ارزهای دیجیتال

نکته اول این است که ساختن بلوکی که متناسب با معیارها و الگوریتم‌های تعیین‌شده در شبکه بیت‌کوین باشد، کار زمان‌بر و انرژی‌بری است. این فرایند زمان‌بر و انرژی‌بر در شبکه بیت‌کوین با نام فرایند اثبات کار شناخته می‌شود.

اثبات کار برای این انجام می‌گردد تا معیاری برای درستی کار ماینر در تولید بلوک معتبر باشد.

مسئله بعدی اینجاست که شبکه بیت‌کوین که در آن بین کامپیوترها، دستگاه‌های استخراج بیت‌کوین و همچنین کامپیوترهای ذخیره‌کننده بلاک‌چین به هم متصل هستند، یک شبکه فردبه‌فرد است.

در شبکه فردبه‌فرد برای اتصال یک فرد به یک فرد دیگر لازم نیست یک سرور مرکزی وجود داشته باشد. بلکه تمام کاربران به‌صورت زنجیروار به یکدیگر متصل می‌شوند. این اتصال فردبه‌فرد یک مزیت مهم دارد و آن هم این است که در این شبکه کسی نمی‌تواند کنترل شبکه را در دست بگیرد؛ اما یک مشکل دیگر هم دارد.

مشکل این است که انتقال پیام‌ها در این فردبه‌فرد زمان‌بر است. به همین دلیل هم هست که انتشار یک پیام، یک تراکنش یا یک بلوک تولیدشده در این شبکه چند دقیقه‌ای زمان لازم دارد تا به همه اعضای شبکه برسد.

به همین دلیل هم فرایند سختی کار این مسئله را تضمین می‌کند که بین زمان ساخته‌شدن هر بلوک 10 دقیقه زمان وجود داشته باشد تا مطمئن باشیم در این ۱۰ دقیقه همه اعضا اطلاعات بلوک قبلی را دریافت کرده‌ و درستی آن را تایید کرده‌اند.

این مسئله باعث می‌شود همه کامپیوترها و دستگاه‌ها تنها روی تراکنش‌هایی کار کنند که هنوز تایید نشده است و وقت و انرژی خود را روی تراکنش‌هایی که پیش از آن‌ها در جای دیگری تایید شده، تلف نکنند.

پس به‌طور خلاصه شبکه بیت‌کوین، یک شبکه فردبه‌فرد برای انجام تراکنش‌های با ارز دیجیتال بیت‌کوین است. در این شبکه داده‌ها و تاریخچه همه تراکنش‌ها در یک گاوصندوق دیجیتال توزیع‌شده به نام بلاک‌چین ذخیره می‌شود.

گاوصندوق توزیع‌شده

اصطلاح گاوصندوق دیجیتال توزیع‌شده برای بلاک‌چین بدین معنی است که بلاک‌چین فقط در یک کامپیوتر مرکزی یا چند کامپیوتر مشخص ذخیره نشده است. بلکه تمام اعضای شبکه‌ بیت‌کوین و تمام کسانی که کار ماینینگ انجام می‌دهند می‌توانند یک نسخه از این بلاک‌چین را در کامپیوتر خود ذخیره کنند که این نسخه به‌صورت خودکار هر 10 دقیقه به‌روزرسانی می‌شود.

ازاین‌روی دست‌کاری در این شبکه عملا غیرممکن است؛ زیرا مثلا اگر کسی بخواهد یک تراکنش جدید به سیستم اضافه کند یا یک تراکنش موجود را به نفع خودش دست‌کاری کند، مجبور است این تراکنش‌ها را در همه بلاک‌چین‌هایی که در جاهای متعدد شبکه ذخیره شده‌اند، هم‌زمان تغییر دهد که عملا غیرممکن است.

از آن‌سو همین تغییر کوچک در یک تراکنش داخل یک بلوک، باعث عدم سازگاری آن بلوک با بلوک‌های قبلی می‌شود و به همین دلیل این سیستم اجازه نمی‌دهند این بلوک دست‌کاری‌شده به بلاک‌چین موجود متصل گردد.

هویت نامعلوم کاربران

یکی از چیزهایی که باعث می‌شود شبکه بیت‌کوین تا حدی امنیت داشته باشد، مرتبط نبودن هویت واقعی افراد با آدرس کیف پول آن‌هاست. بدین معنی که شما می‌توانید یک کیف پول دیجیتال بیت‌کوین برای خود بسازید، بدون اینکه کسی بداند این آدرس متعلق به شماست.

اگر بخواهید با کسی تراکنش انجام دهید، به‌واسطه همین آدرس کیف پول می‌توانید از او بیت‌کوین دریافت کنید یا بفرستید، بدون اینکه در این میان هویت واقعی شما مشخص شود.

البته این‌ها بدین معنی نیست که شبکه بیت‌کوین امنیت کامل دارد. در شبکه بیت‌کوین تبادل داده‌ها بین اعضای مختلف و کل شبکه، بدون رمزگذاری انجام می‌شود.

در نتیجه کسی که با کامپیوتر خود به شبکه بیت‌کوین متصل می‌شود، به‌راحتی می‌تواند همه این تراکنش‌ها را رصد کند. اینکه از چه آدرسی چه مقدار پول منتقل می‌شود.

در این میان آی‌پی کاربرانی که به تبادل پول یا بیت‌کوین ماینینگ می‌پردازند هم در شبکه قابل‌تشخیص است و اگر در این میان مثلا فردی بخواهد رد کسی دیگری را بزند، با استفاده از همین آی‌پی و کمی بررسی می تواند بفهمد که چه کسی چه پولی را کجا فرستاده است.

ازاین‌روی تنها مسئله امنیتی که در شبکه بیت‌کوین وجود دارد این است که آدرس کیف پول دیجیتال شما هیچ ارتباطی با هویت واقعی شما نداشته باشد. ازاین‌روی وقتی شما بخواهید یک کیف پول دیجیتال درست کنید، برای حفظ امنیت خود مطلقا نباید اطلاعات شخصی و هویتی خود را به آن بدهید.

استفاده از وی‌پی‌ان هم برای حفظ آی‌پی‌ شما در حین تراکنش‌ها، بسیار به درد می‌خورد.

ارزهای دیجیتال مشابه

آنچه تا به اینجا گفتیم کلیت فرایند کار در عموم ارزهای دیجیتال است. در همه ارزهای دیجیتال نوعی از بلاک‌چین وجود دارد. در همه ارزهای دیجیتال نوعی از فرآیند اثبات کار وجود دارد. در همه ارزهای دیجیتال ارتباط مستقیمی بین آدرس کیف پول دیجیتال و هویت کاربران وجود ندارد.

در این میان برخی از ارزهای دیجیتال تمام تراکنش‌های بین اعضای خود را رمزگذاری می‌کنند و به همین دلیل به این راحتی برای کسانی که خارج از شبکه فعال هستند، در دسترس نیست.

هرچند این کار نیازمند ایجاد یک سرور مرکزی است که در نهایت مفهوم عدم توانایی یک فرد در کنترل شبکه این ارز دیجیتال مذکور را از بین می‌برد اما هر چیزی هزینه‌ای دارد.

وقتی امنیت بخواهیم لاجرم مجبور هستیم کنترل بخشی از کارها را به یک فرد خاص یا یک سرور مرکزی معتمد بسپاریم.

چگونه در ایران بیت‌کوین بخریم؟

شما برای استفاده از همه ارزهای دیجیتال چه در ایران و چه در خارج از ایران یک کیف پول دیجیتال برای هر یک از ارزهای دیجیتال لازم دارید؛ یعنی برای هر ارز دیجیتالی که می‌خواهید، باید یک کلید عمومی و یک کلید خصوصی داشته باشید.

کیف پول دیجیتال شما با استفاده از این دو کلید می‌تواند تاریخچه تراکنش‌های شما را در بلاک‌چین هر یک از ارزهای دیجیتال بیابد، موجودی‌تان را به شما اعلام کند و اجازه تراکنش با هر یک از این ارزهای دیجیتال را به شما بدهد.

صفحه اصلی اتمیک والت

برای آشنایی بیشتر با این قضیه به مقاله «کیف پول دیجیتال» که پیش از این در آکادمی تجارت‌نیوز منتشر کرده‌ایم، رجوع کنید.

در نهایت برای داشتن یک کیف پول دیجیتال باید در یکی از این کیف‌ پول‌هایی را که در مقاله بالا آورده‌ایم، نصب کنید و یک حساب کاربری در آن‌ها باز کنید.

من کیف پول دیجیتال اتمیک والت (Atomic Wallet) را پیشنهاد می‌کنم. در مقاله «آموزش ساخت کیف پول دیجیتال» نحوه ساختن یک حساب در اتمیک والت را توضیح داده‌ایم.

معرفی سایت‌های ایرانی خریدوفروش بیت‌کوین

من چند ماه قبل در تلاش بودم مقاله حاضر را بنویسم؛ اما مشکلی وجود داشت. مشکل این بود که هیچ‌کدام از سایت‌های ایرانی که برای خریدوفروش بیت‌کوین به وجود آمده بودند، فعال نبودند. این حکایت برای هر سایت دیگری هم که در گوگل پیدا می‌شد، صدق می‌کرد.

این مشکل احتمالا ناشی از این بود که در آن زمان مقرراتی در این زمینه وجود نداشت. به نظر می‌رسد این خلاء امروز رفع شده و به همین دلیل این وب‌سایت‌ها امروزه چهارچوبی قانونی برای فعالیت دارند. چهارچوبی که البته چندان درست نیست.

وقتی اطلاعات آبا و اجدادی می‌خواهند

شما تنها به یک شرط می‌توانید در این وب‌سایت‌ها و هر وب‌سایت ایرانی دیگری که خدمات خریدوفروش ارز دیجیتال ارائه می‌دهد، بیت‌کوین یا دیگر ارزهای دیجیتال بخرید. آن شرط هم این است که ثبت‌نام خود را در این وب‌سایت‌ها کامل انجام دهید.

اما ثبت‌نام چگونه کامل انجام می‌شود؟ با احراز هویت.

این احراز هویت هم بدین‌گونه نیست که شما نام و نام‌خانوادگی خود را در فرمی در وب‌سایت وارد کنید، بلکه باید نام، نام‌خانوادگی، کد ملی، شماره موبایل، شماره تلفن ثابت، شهر، آدرس محل سکونت، تاریخ تولد و اسکن کارت ملی خود را نیز وارد کنید.

اما این به‌تنهایی کافی نیست. بلکه باید اثبات کنید که این اطلاعات درست است. به همین دلیل باید یک سلفی از خود در حالی که کارت ملی خود را زیر صورت خود گرفته‌اید بگیرید و در وب‌سایت آپلود کنید.

بعضی از وب‌سایت‌ها سلفی با یک برگه را نیز از شما می‌خواهند. برگه‌ای که در آن شما توضیح داده‌اید که می‌خواهید از وب‌سایت مذکور استفاده کنید و کارت ملی خود را کنار آن چسبانده‌اید و زیرش را نیز امضا کرده‌اید.

اما حتی این هم کافی نیست. شما باید مدرکی مبتنی برای صحت آدرس ارائه دهید. مدارکی مثل اسکن یکی قبض‌هایی که به خانه شما می‌آید. البته به‌شرط اینکه اصلا قبضی داشته باشید.

پس از این‌ها نیز باید شماره کارت‌بانکی، شماره‌حساب بانکی و شماره شبای آن حساب را که آن هم متعلق به شماست، وارد کنید.

کل ایده پشت ارزهای دیجیتال این است که شما بتوانید به‌صورت ناشناس با آن‌ها به مبادله پول بپردازید؛ اما آنچه در این وب‌سایت‌ها وجود دارد، نادیده‌گرفتن کامل حق ناشناس‌بودن کاربران است.

در ادامه فهرست برخی از این وب‌سایت‌های خریدوفروش بیت‌کوین و دیگر ارزهای دیجیتال را می‌آوریم.

1- ارزجو

شما با استفاده از وب‌سایت ارزجو می‌توانید 150 ارز دیجیتال گوناگون از جمله بیت‌کوین، اتریوم، ریپل و بیت‌کوین‌کش را خریدوفروش کنید. البته این سایت یک پلتفرم معاملاتی نیست. بلکه در آن طرف معامله شما خود وب‌سایت است. همچنین وب‌سایت ارزجو برای هرکدام از ارزهای دیجیتال یک کیف پول دیجیتال هم ارائه می‌دهد.

2- بیدارز

وب‌سایت بیدارز نه خود ارز دیجیتال می‌فروشد و نه پلتفرم معاملاتی ارائه می‌دهد. این وب‌سایت صرفا واسطی بین خریدار و فروشنده است که در آن می‌توانید 35 ارز دیجیتال گوناگون را خریدوفروش کنید.

برای مثال اگر شما می‌خواهید از این وب‌سایت بیت‌کوین بخرید، مقدار درخواستی خود به همراه قیمت پیشنهادی را در این وب‌سایت ثبت می‌کنید و برعکس وقتی بخواهید بفروشید مقدار موردنظر همراه با قیمت موردنظر را وارد می‌کنید.

اگر کسی بخواهد با مقادیر و قیمت موردنظرتان با شما معامله کند، درخواست شما را در وب‌سایت می‌بیند و با شما وارد معامله می‌شود؛ مثلا فرض کنید شما فروشنده هستید و او هم خریدار.

در این حالت وقتی شما درخواست او را دریافت و آن را تایید می‌کنید، خریدار باید هزینه خرید را به‌حساب وب‌سایت وارد کند و پس از آن آدرس کیف پول دیجیتال خود را به شما بدهد.

سپس شما مقدار موردنظر را از طریق کیف پول دیجیتال خود به آدرس او می‌فرستید. وقتی گیرنده تایید کرد که بیت‌کوین موردنظر را دریافت کرده، وب‌سایت هزینه خرید را به‌حساب شما واریز می‌کند.

3- بیت‌برگ

وب‌سایت بیت‌برگ محیط کاربری بسیار ساده‌ای دارد. از 74 ارز دیجیتال گوناگون پشتیبانی می‌کند. کیف پول دیجیتال دارد. همچنین یک وب‌اپلیکیشن هم دارد. در نتیجه شما به‌راحتی می‌توانید آن را روی هر گوشی هوشمندی که گوگل کروم دارد، نصب کنید.

در این وب‌سایت هم طرف معاملاتی شما خود وب‌سایت است.

4- اکس‌کوینو

وب‌سایت اکس‌کوینو نیز یک رابط کاربری ساده‌ای دارد و شما می‌توانید در آن 22 ارز دیجیتال را خریدوفروش کنید. همچنین شما در اکس‌کوینو می‌توانید پرفکت‌مانی (Perfect Money) و ای-وچر‌های پرفکت‌مانی (Perfect Money E-Voucher) را نیز معامله کنید.

5- والکس

وب‌سایت والکس یک محیط خوب برای خریدوفروش و نوسان‌گیری در بازار ارزهای دیجیتال است. این وب‌سایت کیف پول دیجیتال هم به شما ارائه می‌دهد و یک پلتفرم معاملاتی است که هم ابزارهای ابتدایی هم ابزارهای حرفه‌ای برای کاربران حرفه‌ای جهت خریدوفروش دارد.

والکس فقط شش ارز دیجیتال یعنی بیت‌کوین، اتریوم، لایت‌کوین، بیت‌کوین کش، دش و تتر (Tether) را ارائه پشتیبانی می‌کند. همچنین این وب‌سایت با استفاده از TradingView ابزارهای لازم برای تحلیل تکنیکال هم دارد.

6- اکسیر

وب‌سایت اکسیر هم یک پلتفرم معاملاتی خریدوفروش ارزهای دیجیتال است که حتی برای استفاده از نسخه آزمایشی آن نیز حساب کاربری لازم دارد. به همین دلیل من حتی نمی‌دانم چه ارزهای دیجیتالی را پشتیبانی می‌کند.

آیا من از این وب‌سایت‌ها ارز دیجیتال می‌خرم؟

شما برای خرید هر ارز دیجیتالی از این وب‌سایت‌ها باید آدرس کیف پول آن ارز دیجیتال مذکور را ارائه دهید.

مثلا اگر اتمیک والت داشته باشید که سیصد ارز دیجیتال را پشتیبانی می‌کند، شما برای هرکدام از این ارزهای دیجیتال یک کلید عمومی یا آدرس و یک کلید خصوصی دارید. برای خرید بیت‌کوین باید کلید عمومی بیت‌کوین و برای خرید اتریوم باید کلید عمومی اتریوم را به این وب‌سایت‌ها بدهید.

من اگر امروز ارز دیجیتال لازم داشته باشم، ابتدا دوستی را پیدا می‌کنم که مثلا بیت‌کوین دارد و سعی می‌کنم مستقیم از او خرید کنم.

اگر چنین کسی را نمی‌شناسم، سعی می‌کنم از صرافی‌هایی که ارز دیجیتال می‌فروشند، آن را بخرم. (حتی بهتر است به‌جای کارت‌کشیدن، پول نقد با خود داشته باشم).

اگر هم ارز دیجیتالی لازم داشته باشم که در صرافی‌ها یا دوستان و آشنایان وجود ندارد، از این افراد ارز دیجیتال موجود مثلا بیت‌کوین یا اتریوم را می‌خرم و در وب‌سایت‌های خارجی خریدوفروش ارزهای دیجیتال که پیش از این معرفی کرده‌ایم، آن را به ارز دیجیتال موردنظرم تبدیل می‌کنم؛ مثلا بیت‌کوین را از دوستم می‌خرم و در یکی از این وب‌سایت‌های خارجی آن را به دش تبدیل می‌کنم.

اگر هم همین کیف پول اتمیک والت را داشته باشید، کار تبدیل ارزهای دیجیتال به یکدیگر را به‌جای این پلتفرم‌های معاملاتی، می‌توانید در خود این کیف پول انجام دهید.

تنها در حالتی سراغ این وب‌سایت‌های ایرانی می‌روم که هیچ گزینه دیگری ندارم. آن هم در ابتدا سراغ وب‌سایتی می‌روم که صرفا واسط بین خریدار و فروشنده است و نه وب‌سایتی که خود طرف معامله است.

در نهایت هم اینکه اگر شما از این وب‌سایت‌ها چیزی خریدید، ترجیحا آن را در کیف پول دیجیتال خود وب‌سایت نگه ندارید. بلکه آن را به کیف پول دیجیتال شخصی خود که در کامپیوتر یا گوشی هوشمند خود دارید، بریزید.