به گزارش تجارت نیوز، حمیدرضا دهقانی، سفیر سابق ایران در قطر، در بخشی از گفت‌وگوی خود با با برنامه صدای دیپلمات در پاسخ به این سوال که آیا ایران می‌تواند همچنان به حمایت مالی از جریان مقاومت ادامه دهد، توضیحات مفصلی ارائه کرده است که در ادامه می‌خوانید.
شرم بین‌المللی از بین رفته است
در مورد سقوط آقای اسد هم چنین نبود که دولت او به جز لجستیک و حمایت سیاسی معنوی، کمک مادی هم داشته باشد.
*منظورم این است که ما کمک‌هایمان را از طریق دولت آقای اسد ارسال می‌کردیم.
می‌دانم و من منکر این نیستم که وضعیت سخت‌تر شده است اما اینگونه که شما گفتید از بین رفته، را می خواستم جواب بدهم که از بین نرفته ولی سخت‌تر شده است. مهم‌ترین سختی‌اش هم این است که مقاومت همیشه به درجه‌ای از شرم بین‌المللی توجه داشت که در دنیا اگر بیش از 10 تا 20 و 30 و بیش از100 نفر کشته شود سران رژیم صهیونیستی و آمریکایی‌ها، رهبران غربی و حتی شرقی، فرقی نمی‌کند (همه متوجه شرم افکار عمومی می‌شدند) اینها همه عضو شورای امنیت هستند و کاری نکردند.
بنای مقاومت از روز اول این نبود که فقط مسلحانه پیش برود
*سال گذشته و سال قبل از آن 40 هزار نفر در فلسطین کشته شدند.
بله 40 تا 50 هزار نفر در لبنان و فلسطین به شهادت رسیدند. من همین را عرض می‌کنم. می‌گویم این چیزی که تحت عنوان یک نوع شرم بین‌المللی بود، از بین رفته است. با آمدن آقای ترامپ دیدید که ایشان بحث می‌کرد که حتی 300 هزار نفر ساکن غزه را تخلیه کنید و به کشورهای دیگر بفرستید. حتی ترامپ و نتانیاهو هم کشورهایی را مثال می‌زدند که مثلا در عربستان و جاهای مختلف، جا هست. وضعیت سخت شده و من هم قبول دارم. به ویژه موضوعی که تحت عنوان مقاومت مسلحانه باشد، سخت شده است. ولی بنای مقاومت از روز اول این نبود که فقط مسلحانه پیش برود و یا نباید فقط این کار را می کرد. اگر فقط تکیه‌اش به سلاح باشد، از خاصیت مقاومت بودن و حرکت چریکی بودنش خارج شده است. بالاخره در یک معادله نظامی روشن است که برای حماس و حزب‌الله از یک سو و از سوی دیگر اسرائیل و آمریکا این معادله به نفع مقاومت نیست.
فکر نمی‌کنم هیچ روزی برای گروه‌های مقاومت سخت‌تر از امروز بوده باشد
*الان وضعیت فعلی را چگونه می‌بینید؟ حمله‌ای که به حوثی‌ها صورت می‌گیرد و وضعیت ایران در عراق؟ به جز حمایت‌های ایران از گروه‌های مقاومت یک سری معافیت‌هایی که ایران برای صادرات گاز و برق به عراق داشت هم لغو شده است و طبعا بر روند حمایت‌های مالی ایران هم تاثیرگذار است.
قطعاً از نظر مادی و اقتصادی وضعیت سخت‌تر است. من فکر نمی‌کنم هیچ روزی سخت‌تر از امروز بوده باشد.
هیچ قدرتی بدون حمایت مردمی به اقتدار تبدیل نمی شود
*آیا ایران می تواند حضورش در این کشورها را تداوم دهد؟
ممکن است گاهی برخی دیدگاه‌هایی داشته باشند که ما بایستی در آنجا حضور یا به تعبیری ظهور داشته باشیم ولی این دیدگاه اشتباه است. هیچ ظهور و قدرتی نمی‌تواند به اقتدار تبدیل شود مگر اینکه از نظر نرم‌افزاری مردم و دولت‌ها پذیرش داشته باشند. اگر مردمی شما را نخواهند شما هر کاری هم کنید نمی‌توانید بمانید. چرا دولت آقای اسد نتوانست دوام بیاورد؟ چون وقتی مردم نباشند، نه سلاح و نه کمک خارجی دردی را درمان نمی‌کند.
*الان عراقی‌ها می‌خواهند که ما در داخل عراق بمانیم؟
بستگی دارد که شما چه می‌گویید. اگر شما بگویید که من می‌خواهم به آنجا بیایم و بر شما سلطه پیدا کنم، قطعاً برای هیچ کسی مطلوب نیست. چرا ما آنجا نفوذ پیدا کرده‌ایم؟ برای اینکه در یک دوره‌ای یک حکومت دیکتاتور در آنجا بود که همه گونه قلع و قمعی را برای همه مردم به ویژه شیعیان و کردها انجام می‌داد. بعد از آن هم یک نظام اشغالگری مانند آمریکایی‌ها به آنجا آمدند و همه کشور را اشغال کرده و حیات و ممات آنها را به غارت بردند. مردم ایستادند. به یک مرحله‌ای هم رسید که داعش آمد و هم برای دولت عراق و هم برای بخش کردی عراق یعنی اربیل ایجاد مشکل کرد. این باعث شد که خود عراقی‌ها به این نتیجه برسند که نیاز است جلو اینها بایستند و ما هم به این کار کمک کردیم. اما اگر به معنای این باشد که ما در آنجا مستقر شویم مانند کاری که دولت‌های دیگر اشغال‌گر انجام می‌دهند، نه برای انقلاب اسلامی مطلوب است و نه شدنی است.
*مخالفت‌هایی که با ما می‌شود را می‌گویم. چون شما خودتان هم می‌دانید که با حضور ایران در عراق مخالفت‌هایی انجام می‌شود.
حضوری نیست. می‌دانید مخالفت‌ها بر سر چیست؟ مخالفت‌ها بر سر این است که بخش‌هایی از عراقی‌ها و گروه‌های عراقی دیدگاهشان با دیدگاه دولت این کشور کاملاً همخوان نیست. همان وضعیتی که در لبنان بین حزب‌الله و دولت است. اینها کاملاً با هم همخوان نیستند. چون دیدگاه‌های مختلفی در لبنان و عراق وجود دارد. بنابراین آنها که دیدگاهشان با ما نزدیک‌تر است…
*مخالفت‌هایی که با ما در عراق می شود بر چه اساسی است؟ ما می‌بینیم که گاهی اوقات به سفارتخانه و یا کنسولگری ما حمله می‌شود و گاهی اوقات نیروهایی که در آنجا هستند برخورد درستی با نیروهای ایرانی ندارند.
شما یادتان هست که 5 سال پیش در عراق چگونه بود؟ 5 سال قبل عده‌ای در عراق و حتی در لبنان به خیابان آمدند و کنسولگری ما را در کربلا و نجف آتش زدند و سفارتمان در بغداد هم برای اینکه در منطقه سبز است مورد حمله قرار نگرفت والا آنجا هم علیه ما بودند. در آن زمان معترضین شعار «ایران برو بیرون» را سر می‌دادند. یعنی امر جدیدی نیست. بخش‌هایی از کشورهای عراق و لبنان از سیاست ما خوششان نمی‌آید و بخش‌هایی هم خیلی عاشق ما و سیاست‌های ایران هستند.
متن و ویدئو کامل گفت‌وگوی علی ماجدی با تجارت‌نیوز را اینجا بخوانید و ببینید.
