تورم فزاینده، بسیاری از مردم را به این نتیجه رسانده است که از طریق کار دولتی نمیتوان زندگی را تامین کرد و خود آنها باید به فکر کسب درآمد باشند. اما چگونه؟
به گزارش تجارتنیوز، نسلهای مختلف از بیبرنامگی اقتصادی در ایران آسیب دیدهاند؛ در این میان دهه شصتیها که در دوران انفجار جمعیت به دنیا آمدهاند، آسیبهای زیادی را تجربه کردهاند.
حال که آنها فکر کسب درآمد و سود از طریق سرمایهگذاری در بازارهای مالی افتادهاند، یک مشکل بیش از گذشته خود را نشان میدهد؛ کمبود آموزش.
تصمیمگیری در حالت اضطرار
پیمان مولوی، اقتصاددان در لایو اینستاگرامی تجارتنیوز در این مورد توضیح داد: سیستم آموزشی ایران، این نسل را برای تصمیمگیری و سرمایهگذاری بار نیاورده است.
او ادامه میدهد: در این شرایط، افراد بر اساس اضطرار تصمیم به حضور در بازارهای مختلف و گرفتن حق خود میگیرند. نتیجه آن هم اتفاقی است که در سال ۱۳۹۹ در بورس رخ داد.
این کارشناس اقتصادی افزود: افراد هر چه تلاش میکنند نمیتوانند سودی به اندازه تورم کسب کنند و میخواهند در مدت کوتاهی، بیشترین بازدهی را به دست آورند.
چه باید کرد؟
نتیجه چنین شرایطی این است که «عمق و تمرکز فعالیتهای اقتصادی کاهش مییابد.»
به گفته مولوی، نسل دهه ۶۰ ناچار است که به دنبال راهی برای مدیریت ریسکهای حاصل از این وضعیت باشد. اما چگونه؟
تیپ شخصیتی خود را بشناسید
مولوی در مورد راههای مدیریت ریسک و کاهش ناامنی ذهنی برای افراد گفت: در گام نخست، هر شخصی باید تیپ شخصیتی خود را بشناسند.
به گفته او، اگر افراد نقاط قوت و ضعف خود را بشناسند، به تواناییهای خود در سرمایهگذاری پی میبرند و برنامههای واقعبینانه تعریف میکنند.
پایه زندگی را بسازید، بعد سرمایهگذاری کنید
مولوی گفت: افراد باید حداقل امکانات زندگی مانند مسکن را داشته باشند، بعد سرمایهگذاری به ویژه از نوع بلندپروازانه را انجام دهند.
این اقتصاددان توضیح داد: افراد را در طیف اقتصادی باید به چند دسته تقسیم کرد؛ از جمله مقتصد صرفهجو، مقتصد رفاهگرا، سوداگر (البته بدون بار منفی) و سرمایهگذار.
مقتصدهای صرفهجو چه کنند؟
او افزود: کسانی که مقتصد صرفهجو هستند و هنوز برای تامین نیازهای اولیه اقدامی نکردهاند، نباید وارد سرمایهگذاریهای کلان شوند.
به گفته مولوی، ایران چند موج تورمی را تجربه کرده است؛ در این شرایط نباید بدون تامین نیازهای اولیه ریسک کرد.
با تمام دارایی وارد بازارهای جدید نشوید
این اقتصاددان در ادامه گفت: من، بدون شک ورود به بازارهای جدید مانند رمزارزها را توصیه میکنم اما نه با همه سرمایه یک فرد؛ باید سطح ریسک را در بازارهای مختلف در نظر گرفت.
به اعتقاد او، موضوع مهم در این میان تنوعبخشی به سبد دارایی است.
مولوی افزود: افراد باید بر اساس واقعیتهای اقتصادی و ساختار سرمایه خود تصمیمگیری کنند؛ نه بر اساس احساس عقبماندگی از بازارها یا توصیههای دیگران.
تفاوت رفتار بر مبنای میزان سرمایه
به گفته او، بازارهای مالی به خودی خود نوساناتی دارند و این افراد هستند که باید در جای درست سوار قطار شده باشند.
مولوی افزود: بهتر است اشخاص ۵ تا حداکثر ۱۰ درصد سرمایه خود را به بازارهایی پرریسکی مانند رمزارزها وارد کنند و مابقی را به بازارهای امنتری اختصاص دهند.
به گفته او، افرادی با میزان متفاوت سرمایه نباید رفتار مشابهی داشته باشند؛ شرایط کسی که ۲۰ میلیارد تومان سرمایه دارد با فردی که سرمایه او ۱۰۰ میلیارد تومان است، یکی نیست.
مطالعه متن کامل گزارش آینده بحرانی دهه شصتیها پیشنهاد میشود.
پیمان مولوی اول سال ۹۹ هم میگفتی بورس حباب نیست ،،چیزی نمیشه ،،نگران نباشین مگه میشه،،،طرف فقط کت و شلوار پوشیده و کروات زده شده کارشناس جمع کنید مسخره بازیا رو
۲۰ میلیارد!!! تا ۱۰۰ میلیارد میداند چ کند*
شما برای ما ک کلاً ۱۰۰ م داریم یچیزی بگو تو این تورم پودر نشیم
۲۰ میلیارد!!! تا ۱۰۰ میلیارد میداند چ کند*
شما برای ما ک کلاً ۱۰۰ م داریم یچیزی بگو تو این تورم پودر نشیم
یک جوری آقای مولوی گفته شرایط کسی که 20 میلیارد تومن داره با شرایط کسی که 100 میلیارد داره فرق می کنه که انگار کسی تو این مملکت نیست که کل سرمایه اش مثلا 200 تا 300 ملیون تومنه. اون باید چیکار کنه؟ هزینه های اولیه زندگی مثل مسکن رو نمی تونه تامین کنه و مستاجره
این مملکت انچنان مسخره اداره می شود که حتی یک روز اینده اش
هم قابل پیش بینی نیست.از اول سال تا الان همه ضروریات زندگی
مردم حداقل 50% رشد قیمت داشته است!!!!!!!!!!!!!