ایرانی‌ها و ترکیه‌ای‌ها چقدر بنزین مصرف می‌کنند؟

عزيز اينجا همه راننده هستند شهرها شده نارنجي و زرد

الف) تنها راه نجات کشور از آلودگی و ترافیک و مصرف سوخت بالا، حمل و نقل عمومی است.
دولت بودجه ندارد، شهرداری ها بودجه ندارند، چرا از بخش خصوصی کمک گرفته نمی شود؟ چرا از مردم کمک گرفته نمی شود؟
دولت می تواند با پذیره نویسی، مردم را در ساخت و سود یک حمل و نقل عمومی پیشرفته در کشور شریک کند.
سرمایه های خرد و درشت سرگردان مردم جذب یک سرمایه گذاری مطمئن با ضمانت دولت می شود.
بدین ترتیب هزاران میلیارد تومان صرفه جویی حاصل از رفع آلودگی و هدر رفتن وقت مردم و هدر رفتن سوخت به جامعه برمی گردد.
ب) اگر مشکل حمل و نقل عمومی در شهرها خصوصا شهرهای بزرگ حل شود و مشکل حمل و نقل عمومی برای سفرهای برون شهری نیز حل شود، آنوقت می شود اقدام دیگری انجام داد که هم به نفع مردم است و هم به نفع دولت:
1- تقریبا بیش از 40% قیمت خودروهای داخلی که به مردم فروخته می شوند به عناوین مختلف در خزانه ی دولت می رود. این مبلغ تحت عناوین مختلفی اخذ می شود مثلا مالیات مستقیم، مالیات بر ارزش افزوده و غیره و غیره.
مثلا یک خودرو داخلی که قیمت آن 50 میلیون تومان است، 20 میلیون تومان آن به دولت می رسد. یعنی 30 میلیون تومان آن به خودروساز می رسد.
حال اگر دولت این 40% را نگیرد یا در مورد مثال بالا این 20 میلیون تومان را نگیرد، خودرویی که در حال حاضر 50 میلیون تومان دست مشتری می رسد، آنوقت 30 میلیون تومان دست مشتری می رسد.
مشتری 20 میلیون تومان کمتر پرداخت کرده است.
2- همزمان دولت اقدام به افزایش قیمت سوخت نماید. مثلا قیمت بنزین را واقعی و به قیمت فوب خلیج فارس به مردم بفروشد.
شخصی که می خواسته است 20 میلیون تومان را در یک مرحله پرداخت کند، همین مبلغ را در طی چندین سال بابت پرداخت بهای بنزین می دهد. بنابراین مردم راضی هستند.
3- در حال حاضر با گران بودن قیمت خودرو و ارزان بودن قیمت سوخت، اگر شخصی بتواند خودرو بخرد، تا می تواند از آن استفاده می کند. چون پول زیادی بابت خرید خودرو داده است و از طرفی سوخت ارزان است. اگر استفاده نکند ضرر می کند. طبق یک محاسبه ی اقتصادی باید حداکثر استفاده را از خودروی شخصی خود بکند. درحالیکه اگر خودرو ارزان باشد و سوخت گران، حتی اشخاصی که خودرو خریده اند بیشتر از حمل و نقل عمومی استفاده می کنند. در این حالت شخص دارای خودرو هرچه کمتر از خودروی شخصی استفاده کند، سود برده است.
4- با وجود سوخت گران، مردم به سمت خودروهای کم مصرف و خودروهای هایبریدی تمایل پیدا می کنند.
5- خودروسازان به سمت تولید خودروهای کم مصرف می روند.
6- خودروسازان به سمت تولید خودروهای هایبریدی می روند.
7- خودروسازان مجبور می شوند تولید خودروهای قدیمی و بی کیفیت و با مصرف سوخت بالا را متوقف کنند.
8- خودرو از حالت سرمایه ای خارج می شود. بنابراین مردم می توانند هر چند سال خودروی خود را اسقاط و خودروی نو تهیه نمایند.
9- اگر خودروسازان نیز به بهره وری اهمیت دهند و از 60% سهم خود بکاهند، می توانند با افزایش فروش سود بیشتری بدست آورند.
10- اشتغال در بخش خودروسازی افزایش می یابد.
11- آلودگی کمتر می شود.
12- ترافیک کمتر می شود.
13- تصادفات کمتر می شود.
14- تعداد کشته ها و مصدومان در اثر تصادفات کمتر می شوند.
15- سرمایه ی بدون بازگشت که نفت است کمتر صرف سوختن بنزین در خودروها می شود.
16- دولت چند برابر سهم 40% خود که در حال حاضر از فروش خودرو می گیرد از بابت فروش سوخت به قیمت واقعی بدست می آورد.
• بنابراین هم به نفع مردم است، هم به نفع دولت است و هم به نفع خودروسازان است.
• تازه موارد بالا در خصوص خودروی داخلی بود درحالیکه در مورد خودروی خارجی سهم دولت بیشتر است.

نویسنده محترم این رو در نظر نگرفته که موتور اکثر خودروهای سواری در ترکیه دیزلی هست و گازوئیل مصرف می کنند البته قیمت گازوئیل در ترکیه ارزونتر از بنزین هست

اونها هم اگه پراید و پرشیا بخرند…..مصرف بنزین شان زیاد می شود…..صنعت خودروی ما جز زیان فایده ای نداره…..

یعنی بعد از خوندن مطالب هم وطن های محترم حرفی برای گفتن باقی نمیمونه فقط خجالت نمیکشید از مقایسه با کشورهای اروپایی رسیدید به ترکیه ای که نه نفت داره نه صنعت مستقلی که البته با مدیریت و دیپلماسی قوی بسیار قدرتمندتر از ایران داره پیشرفت میکنه