یک نانوایی سنگکی به طور معمول در روز بین ۷ تا ۸ کیسه آرد مصرف می‌کند که البته این میزان در صورت در نظر گرفتن موقعیت محل و تعداد مشتری‌ها می‌تواند تا ۱۴ کیسه نیز افزایش یابد.

آرش به قول خودش حساب‌دار نانوایی است و بعد از مدرسه به نانوایی می‌آید و تا آخر شب سر کار است.

نانوایی‌ها از کنجد به عنوان ابزاری برای افزایش قیمت استفاده می‌کنند و قیمت نان دو رو کنجد نزدیک به دو برابر بیشتر از نان معمولی است.

«از بچگی به ما می‌گفتند که باید نان خود را از آتش هم که شده، بیرون بکشیم و سهم و حق خود را از زندگی بگیریم، حالا کار من بیرون آوردن نان از تنور داغ است اما زندگی‌ام نمی‌چرخد ولی باز هم خدا را شکر»؛ این جمله را «حمید»، پیشکار نانوایی سنگک ، همزمان که تلاش می‌کند با میله فلزی حدودا سه متری‌اش، نان‌های پخته‌شده را از تنور بیرون بیاورد، می‌گوید.

محمود جانشین شاطر است که روزی نزدیک به 10 ساعت کار می‌کند و او می‌گوید: در ماه ٢٠ ساعت هم خانواده‌ام را نمی‌بینم و به محض پیدا کردن شغل دیگر حرفه‌ام را عوض می‌کنم.

محمود و حمید در حین کار از آرزو‌هایشان می‌گویند، آنها می‌خواهند روزی یک سنگکی در خارج از ایران بزنند و محمود برای رسیدن به هدفش قدم اول را به قول خودش برداشته و به کلاس زبان می‌رود.

کارگران در ماه رمضان شیفت کاری دارند و حمید می‌گوید:شیفت من تقریبا نیم ساعت بعد از اذان تمام می‌شود و تا آن موقع تمام انژری‌ام تحلیل می‌رود و به سختی سر پا می‌ایستم.

در ماه رمضان صف نانوایی‌های سنگکی شلوغ تر می‌شود.

اکثر نانوایی‌ها برای رفاه مشتری کارت‌خوان دارند.

قیمت نان از دو هزار تومان شروع می‌شود و به سه هزار تومان هم می‌رسد.

نانوایی‌ها نان‌های خشک خود را جمع‌آوری می‌کنند و و آنها را می‌فروشند. این نان‌های خشک مشتریان خاص خودشان را دارند.

احسان از جوانان محل است که همیشه از این نانوایی خرید می‌کند و از کیفت نان راضی است.

نانوایی‌ها تقریبا تا ساعت 22 هر شب مشغول کار هستند.