در کشورهای دیگر کدام نهادها معاف از مالیات هستند؟

کلیساها نخستین بار در زمان امپراطوری کنستانتین در روم (سال 312 میلادی و پس از پذیرش آیین مسیحیت) از پرداخت مالیات معاف شدند.

به گزارش تجارت‌نیوز، این پرسش که «چرا کلیساها یا نهادهای مذهبی مالیات پرداخت نمی‌کنند؟» در تمامی کشورهای جهان از جمله ایالات متحده مناقشه‌برانگیز است و موافقان و مخالفان این مساله هر کدام استدلال‌های خاص خود را دارند.

در آمریکا کلیساها و اماکن مذهبی به طور رسمی از سال 1894 با تصویب کنگره از پرداخت مالیات بر درآمد معاف شدند. همچنین در 50 ایالت به علاوه منطقه کلمبیا، این نهادهای مذهبی از پرداخت مالیات بر دارایی معاف هستند. قانون معافیت مالیاتی اماکن مذهبی در آمریکا برگرفته از قوانین بریتانیاست که در سال 1601 به تصویب رسید. در انگلستان قرون وسطی، از آنجا که برخی از مسئولیت‌های حکومت بر عهده کلیسا بوده، این اماکن مذهبی از پرداخت هرگونه مالیات معاف بودند.

در طول قرن نوزدهم دست‌کم سه رئیس‌جمهور ایالات متحده -جیمز مدیسون، جیمز گارفیلد و یولیسیز سایمن گرانت- مخالفت خود با معافیت کلیساها و امکان مذهبی از مالیات را اعلام کردند. یولیسیز سایمن گرانت در سال 1875 طوماری با سه هزار و 500 امضا در اعتراض به اینکه کلیساها باید مالیات پرداخت کنند، به کنگره برد. او در سخنرانی خود در کنگره اعلام کرد: در سال 1850، دارایی‌های کلیساهایی که در آمریکا مالیات پرداخت نکرده‌اند حدود 83 میلیارد دلار بوده، در سال 1860 این رقم دو برابر شده و اکنون به یک میلیارد دلار رسیده است. می‌توان پیش‌بینی کرد که تا سال 1900 این رقم بالغ بر سه میلیارد دلار باشد. مبالغ زیادی از سوی دولت صرف اماکن مذهبی می‎‌شود، آنها هر روز بزرگ‌تر و ثروتمندتر می‌شوند اما مالیاتی به دولت نمی‌پردازند.

علی‌رغم این اعتراضات در سال 1894 قانونی تصویب شد که به طور رسمی، کلیساها، خیریه‌ها و نهادهای مذهبی را از پرداخت مالیات معاف می‌کرد. این اولین بار بود که قانونی به تصویب می‌رسید که گروهی را از پرداخت مالیات معاف می‌کرد.

در اروپا هم مناقشاتی بر سر معافیات‌های مالیاتی نهادهای مذهبی وجود دارد. در کشورهای آلمان، اتریش، کرواسی، دانمارک، فنلاند، ایسلند، ایتالیا، سوئد و سوئیس افرادی که به کلیسا می‌روند باید مبلغی را به عنوان مالیات به کلیسا بپردازند. این قانون اولین بار در زمان هیتلر و در سال 1939 تصویب شد. پس از جنگ جهانی دوم این قانون پابرجا ماند تا کلیساها بتوانند از این طریق کسب درآمد کنند و به این ترتیب استقلال خود از قدرت‌های سیاسی را حفظ کنند.

در کشورهای آلمانی‌زبان، پروتستان‌ها و کاتولیک‌ها معادل هشت تا 9 درصد مالیات بر درآمد به موسسات یا کلیساهایی که عضو آن هستند، می‌پردازند. این مالیات‌ها تنها باید صرف پرداخت هزینه‌های نگهداری این اماکن و حقوق کارکنان آنها شود. در بسیاری از کشورهای اروپایی دیگر هم کلیساها و امکان مذهبی نه تنها مالیاتی پرداخت نمی‌کنند بلکه مبالغی را به عنوان مالیات از مردم دریافت می‌کنند که صرف نگهدرای از اموال و ساختمان‌ها می‌شود.

موافقانْ معافیت مالیاتی کلیساها و اماکن مذهبی را مفید می‌دانند و استدلال می‌کنند که این نهادها خدمات اجتماعی از جمله ارائه اطعام و اسکان به فقرا را انجام می‌دهند و در صورت پرداخت مالیات از انجام آن باز می‌مانند.

نشریه فوربس اما در گزارشی با انتقاد به معافیت مالیاتی این سازمان‌ها و نهادها نوشته که این معافیت موجب بزرگ‌تر و ثروتمندتر شدن این نهادها می‌شود. دولت‌ها در بسیاری از کشورهای اروپایی امروز بدهی‌های فراوانی دارند و با کمبود بودجه مواجه هستند. این در حالی است که کلیساها و نهادهای مذهبی دارایی‌های فراوانی دارند و تنها مالیات بر دارایی می‌تواند کمک فراوانی برای دولت‌ها باشد. ماریو مونتی، نخست‌وزیر سابق ایتالیا اولین بار خواستار ارزیابی مالیات بر املاک کلیساها شد و به این ترتیب، پرداخت مالیات بر دارایی از سال 2013 در این کشور آغاز شد.

مخالفان این مساله همچنین بر این باورند که با معاف شدن این اماکن از مالیات، جبران این بخش از کسری درآمد دولت بر دوش مردم، دیگر نهادها و سازمان‌هاست. از سوی دیگر بسیاری از روحانیان و کشیشان از سطح زندگی و رفاه بالایی برخورداند در حالی که مردم مالیات آنها را می‌پردازند.

به لحاظ اقتصادی، معافیت از مالیات این سازمان‌ها هزینه‌های اقتصادی بسیاری برای دولت‌ها دارد. کلیساها و اماکن مذهبی مالیات نمی‌پردازند در حالی که بسیاری از اقتصادهای غربی در بحران به سر می‌برند. در حال حاضر، تنها ارزش دارایی‌های کلیساها در ایالات متحده به 500 میلیارد دلار می‌رسد. این در حالی است که نهادهای مذهبی به لحاظ قانونی مسئولند تا هزینه‌های خود را به دولت بپردازند.

منابع: wwkn.de، فوربس، bigthink،.listland، churchesandtaxes