رضا کیانیان دیگر چرا کتاب ننوشت؟

به گزارش تجارت نیوز، رضا کیانیان در سومین نوبت از مجموعه نشست های کتاب و سینما در سی و ششمین بین المللی نمایشگاه کتاب تهران با عنوان رابطه متقابل کتاب و سینما حاضر شد و در گفت وگویی با مهرزاد دانش منتقد فیلم به سوالاتی پیرامون تجربیات خود در نویسندگی و کارهایی که در این زمینه انجام داده است پاسخ داد.

وی در پاسخ به این سوال که چرا دیگر کتاب نمی‌نویسد با اینکه در گذشته کتاب‌های مختلفی در زمینه هنر بازیگری یا فیلمنامه نوشته است گفت: من دست به قلم هستم اما چند سالی است که ننوشته ام. یکی از دلایلش این است کتاب هایی که می‌نوشتم پرفروش و حتی در دانشگاه ها به آنها ارجاع داده می شد؛ اما نقدی در مورد این کتاب ها نوشته نمی شد و هرگز استادی از من دعوت نکرد در مورد کتاب هایم با دانشجوها حرف بزنم. حتی منتقدان نیز نقدی در مورد کتاب های من ننوشتند و گویا من اصلا حرفی نزده‌ام.

کیانیان ادامه داد: دلیل دیگر این است که جامعه هر روز متفاوت تر و گاهی افسرده تر می شود و چند سالی ننوشتم؛ اما از پارسال به خودم نهیبی زدم و با نوشتن مقالاتی دوباره شروع کردم که در مجلاتی مانند مجله فیلم امروز چاپ شد. من معلم خوبی نیستم چون نمی توانم پله پله دست شاگرد را بگیرم و او را از جایی به جای دیگر برسانم ولی می توانم بنویسم.

نویسنده کتاب این مردم نازنین همچنین با اشاره به کمبود کتاب های نقد و مخاطب شناسی در ایران نیز اظهار داشت: کتاب های تخصصی ما کشور مونولوگ (تک‌گویی) هستیم و کمتر وارد دیالوگ (گفت‌وگو) می شویم تریبون ها یک‌طرفه است و فقط باید گوش داد و جایی نیست که انگیزه ای برای سوال کردن به ما بدهد؛ زیرا به طور کلی تفکر سنتی با سوال کردن هماهنگ نیست.

وی با بیان مثال هایی در این مورد گفت: برای نمونه در گذشته هم خصوصیات و مشخصات اجتماعی ایرانیان را بیشتر اروپایی‌هایی که برای سفر به ایران امده اند نوشته اند؛ اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مقداری دوربین را به سمت خودمان برگرداندیم و شروع به نوشتن خصوصیات خودمان به عنوان یک ملت کردیم.

نویسنده کتاب شعبده بازیگری مساله دیگر را دوقطبی گری در جامعه امروز ایران دانست و گفت: ما یا هر چیزی را سیاه یا سفید می بینیم و خاکستری اصلا نداریم. این موضوع در برخی برهه های زمانی بیشتر می شود و به طور کلی دنبال تحلیل مسائل و پرداختن جزئی تر به آنها نیستیم.

وی با اشاره به سنت نقد نویسی در گذشته های دور در ایران گفت: در گذشته اینطور بود که نقد فیلم بیشتر بر بیان پیام فیلم استوار بود اما به نظر من سینما یک زبان است و کتاب نیست که در آن مقاله بنویسیم. سینما بخش های مختلف دارد و همه عوامل در تولید فیلم موثر هستند و وقتی نقد فیلم می کنیم باید فیلمبردار، کارگردانی و طراحی لباس را ببینیم و نباید فقط به پیام فیلم توجه کرد. اگر همه چیز را در پیام خلاصه کنیم تکلیف هنر چه می شود و این سوال مطرح می‌شود که آیا هنر فقط پیام رسان است؟ من قصد داشتم با کتابم کارگردانان و سینماگران را تشویق کنم که فکر کنند هنر و سینما چیست و آیا بازیگری هنر است.

وی تاکید کرد: تا وقتی هر مساله ای را به جزئیات تبدیل نکرده و در مورد آن استدلال نکنیم، مساله برای ما حل نمی شود و در آن مورد پیشرفت نمی کنیم، ما هستیم که با تفکر و اندیشه خود مفهومی را تولید می کنیم.

منبع: ایرنا