به گزارش تجارت نیوز، مطالعه‌ای جدید که توسط صندوق جمعیت سازمان ملل متحد (UNFPA) انجام شده است، ناامنی اقتصادی را به‌عنوان عامل اصلی کاهش نرخ باروری در سطح جهانی معرفی می‌کند. نگرانی‌های مالی، از جمله بی‌ثباتی شغلی، هزینه‌های مسکن و افزایش هزینه‌های مراقبت از کودکان، رایج‌ترین دلایلی هستند که مردم به داشتن فرزندان کمتر یا نداشتن فرزند تمایل پیدا می‌کنند. این مطالعه ۱۴ هزار زن و مرد را در ۱۴ کشور، معادل حدود ۴۰ درصد جمعیت جهان، مورد بررسی قرار داده و یافته‌هایش در گزارش وضعیت جمعیت جهان در سال 2025 ارائه کرده است.
محدودیت‌های مالی: عامل اصلی تصمیم‌گیری
در تمامی کشورهای مورد بررسی، ناامنی اقتصادی به‌عنوان رایج‌ترین دلیل برای کاهش تعداد اعضای خانواده شناخته شد. بیش از نیمی از پاسخ‌دهندگان، محدودیت‌های مالی مانند بی‌ثباتی شغلی و هزینه بالای پرورش کودکان را به‌عنوان موانع اصلی ذکر کردند.
در کره جنوبی، کشوری که پایین‌ترین نرخ باروری جهان را دارد، ۵۸ درصد از پاسخ‌دهندگان هزینه‌های پرورش کودک را غیرقابل‌تحمل دانستند. نگرانی‌های مشابه در آفریقای جنوبی (۵۳ درصد)، تایلند و مراکش نیز مشاهده شد.
حتی در کشورهای توسعه‌یافته مانند آلمان و سوئد، مسائل مالی همچنان به‌عنوان اصلی‌ترین نگرانی مطرح شدند، هرچند با شدت کمتر (مانند ۱۹ درصد در سوئد).
موانع دیگر برای باروری
علاوه بر عوامل اقتصادی، دلایل دیگری چون مشکلات سلامتی، نگرانی درباره آینده و مشکلات مربوط به شریک زندگی نیز بر تصمیم‌گیری افراد تأثیرگذار بوده‌اند.
حدود ۲۵ درصد از پاسخ‌دهندگان، ناباروری یا بیماری‌های مزمن را به‌عنوان دلایل اصلی ذکر کرده‌اند. حدود ۱۹ درصد نیز به نگرانی‌هایی مانند تغییرات اقلیمی و شرایط اجتماعی و سیاسی اشاره کردند. در سوئد و دیگر کشورهای غربی، نبود شریک مناسب یا اختلاف نظر با شریک زندگی درباره تعداد فرزندان، موانع مهمی بودند.
بارداری‌های ناخواسته و فشار اجتماعی
گزارش نشان می‌دهد که یک‌سوم بزرگسالان مورد بررسی، تجربه بارداری ناخواسته داشته و ۲۰ درصد از آن‌ها گزارش دادند که در شرایطی که نمی‌خواستند، برای داشتن فرزند تحت فشار قرار گرفته‌اند.
افراد به‌حاشیه‌رانده‌شده، کمتر از دیگران از پیشرفت در حقوق جنسی و باروری بهره‌مند شده‌اند. داده‌های پنج سال گذشته نشان می‌دهد که ۱۰ درصد از زنان در سطح جهانی، قدرت تصمیم‌گیری درباره استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری را ندارند و ۲۵ درصد قادر نیستند درخواست‌های جنسی به خود را رد کنند.
بررسی منطقه‌ای
در کشورهای در حال توسعه، موانع مالی به‌طور گسترده‌ای دیده می‌شود و پاسخ‌دهندگان در کشورهایی مانند هند، اندونزی، برزیل و مراکش هزینه‌های بالای مسکن و مراقبت از کودکان را به‌عنوان چالش‌های اصلی ذکر کردند.
اگرچه نگرانی مالی در کشورهای توسعه‌یافته کمتر محسوس بود اما همچنان به‌عنوان اصلی‌ترین مسئله مطرح شد. در برخی کشورها، نگرانی‌های اجتماعی و سیاسی یا مشکلات سلامتی نیز اهمیت داشتند.
بحران باروری: نبود انتخاب
دکتر ناتالیا کانم، مدیر اجرایی UNFPA، بحران باروری را به‌عنوان «بحران در توانایی تصمیم‌گیری برای باروری» توصیف کرد؛ یعنی ناتوانی افراد در اتخاذ تصمیمات آزادانه، آگاهانه و بدون مانع درباره برنامه‌ریزی خانواده. او اظهار داشت: «تعداد زیادی از افراد قادر به ایجاد خانواده‌هایی که می‌خواهند نیستند. مسئله، نبود تمایل نیست بلکه نبود انتخاب است که پیامدهای بزرگی برای افراد و جوامع دارد.»
این گزارش نسبت به راهکارهای ساده‌انگارانه یا اجباری برای مقابله با کاهش نرخ باروری هشدار می‌دهد. این‌گونه سیاست‌ها، مانند پرداخت مشوق‌های مالی یا تعیین اهداف باروری، در بسیاری موارد بی‌اثر بوده و در برخی مواقع آسیب‌زا هستند. به‌عنوان مثال، ممنوعیت سقط جنین و پیشگیری از بارداری در رومانی در سال ۱۹۶۶ باعث افزایش موقت نرخ باروری شد اما عواقب شدیدی از جمله افزایش مرگ‌ومیر مادران و تعداد زیاد کودکان رها شده به همراه داشت.
توصیه برای دولت‌ها
صندوق جمعیت سازمان ملل متحد خواستار توانمندسازی افراد برای تصمیم‌گیری آزادانه و مسئولانه در زمینه باروری است و بر لزوم مقابله با دلایل اصلی کاهش باروری تأکید می‌کند.
این گزارش پیشنهاد می‌دهد که دولت‌ها با افزایش حمایت اقتصادی، مانند سرمایه‌گذاری در مسکن مقرون‌به‌صرفه، مراقبت از کودکان و ایجاد فرصت‌های شغلی مناسب، بهبود خدمات بهداشتی مربوط به باروری مانند دسترسی به مراقبت‌های باروری مقرون‌به‌صرفه، روش‌های پیشگیری از بارداری و ارائه اطلاعات قابل‌اعتماد و اقدامات اجتماعی و سیاسی مانند مرخصی خانوادگی با حقوق، حمایت از والدین و فراهم آوردن پشتیبانی اجتماعی گسترده‌تر برای زندگی خانوادگی، محیطی ایجاد کنند که در آن افراد بتوانند به خانواده‌ای که می‌خواهند دست یابند.
گزارش 2025 UNFPA نشان می‌دهد که ناامنی اقتصادی و موانع ساختاری مانع از آن می‌شوند که بسیاری از مردم خانواده‌هایی که می‌خواهند را داشته باشند. مقابله با این مسائل نیازمند تلاش‌های هماهنگ جهانی است تا از حمایت‌های مالی، اجتماعی و باروری اطمینان حاصل شود و افراد و جوامع به رشد و شکوفایی دست یابند.
