به گزارش تجارتنیوز، آژانس فضایی آمریکا، ناسا، خود را آماده میکند تا روز ۲۹ اوت (۷ شهریور) پرتاب فضاپیما برای ماموریت «آرتمیس ۱» را انجام دهد. پرتابی که نخستین بخش از سری ماموریتهای ناسا با هدف نهایی بازگرداندن فضانوردان به ماه به حساب میآید.
به نقل از یورونیوز، نزدیک به سه سال است که تیمهای ناسا مشغول تمرین برای این لحظه هستند. چراکه پس از آخرین ماموریت فضاپیمای آپولو در سال ۱۹۷۲، این برای اولین بار است که کپسولی با توانایی بردن انسان به ماه، به فضا پرتاب میشود.
فضاپیمای آرتمیس ۱ که حدود ۹۸ متر طول دارد از سکوی بی-۳۹ در مرکز فضایی کندی در فلوریدای آمریکا پرتاب خواهد شد. این همان سکویی است که فضاپیمای آپولو ۱۰ در سال ۱۹۶۹ به مقصد ماه از آن بلند شد.
رابرت کابانا، معاون سازمان ناسا، در یک کنفرانس مطبوعاتی به خبرنگاران گفت: «ما برای پرتاب آماده میشویم. خیلی وقت است که انتظار چنین روزی را میکشیم».
این پرواز آزمایشی بدون سرنشین، اولین تست عملی موشک عظیم پیشران موسوم به سیستم پرتاب فضایی (SLS) خواهد بود که قدرتمندترین موشک جهان توصیف شدهاست. مایک سارافین، مدیر ماموریت آرتمیس ۱ ناسا به خبرنگاران میگوید: «این اولین پرواز یک موشک جدید و یک فضاپیمای جدید است. ما در حال انجام کاری هستیم که انجام آن فوقالعاده دشوار است و ریسک ذاتی در آن وجود دارد».
کپسول این فضاپیما که «اوریون» نام دارد حدود یک هفته پس از پرتاب به مدار ماه خواهد رسید. با فرض اینکه همهچیز طبق برنامه پیش برود، این کپسول قبل از بازگشت به زمین به مدت ۴۲ روز در فضا باقی خواهد ماند. در طول مدت ماموریت آرتمیس ۱، تیمی متشکل از ۱۲ نفر از پرسنل ناسا به صورت شبانهروزی کنترل ایستگاه زمینی را بر عهده خواهند داشت.
آرتمیس چگونه برای پرتاب حاضر میشود؟
مدیران ماموریت آرتمیس میگویند قصد دارند کپسول اوریون (با گنجایش ۴ نفر خدمه) را در سختترین شرایط تحت فشار قرار دهند، تا اطمینان حاصل کنند که فضاپیما برای بردن فضانوردان به ماه به طور کامل آمادگی دارد. این فشار حتی از پارامترهایی که آژانس برای پروازهای با سرنشین تعیین کرده فراتر است.
آقای سارافین در این خصوص میگوید: «ما فضاپیما را تا سر حد توانایی خود تست میکنیم و تا حد امکان سعی میکنیم تا برای سفر با خدمه حاضر شود».
هرچند ماموریت آرتمیس ۱ بدونسرنشین است، با این حال کپسول اوریون یک مانکن و نیمتنه انساننما را حمل میکند که روی آنها حسگرهایی برای اندازهگیری دقیق اثرات ارتعاش و تشعشعات فضایی بر بدن انسان نصب شده است.
از سال ۲۰۲۴، نخستین فضانوردان در قالب ماموریت آرتمیس ۲ شروع به استفاده از این کپسول خواهند کرد و به مدار ماه خواهند رفت. سپس طبق پیشبینیها در فاز نهایی با ماموریت آرتمیس ۳، دو فضانورد آمریکایی شامل یک زن و یک مرد در سال ۲۰۲۵ بار دیگر پا روی سطح کره ماه خواهند گذاشت.
تا کنون از کل نفرات لازم و ذخیره برای تیم اعزام، شش فضانورد آموزشهای لازم را گذراندهاند. قرار است آموزش شش نفر دیگر نیز تا پایان سپتامبر تکمیل شود. در ماموریت سفر به ماه که در دهه هفتاد میلادی انجام شد ۴۰۰ جلسه آموزشی با فضانوردان با لباسهای فضایی کامل برگزار شد، در حالی که امروز این مرحله آموزشی به ۱۵۰ جلسه محدود میشود.
اعزام انسان به ماه برای اولین بار در ۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹ (۲۹ تیر ۱۳۴۸) در پروژهای تحت نام «آپولو» امکانپذیر شد. آپولو نام یکی از خدایان در اساطیر یونان است. پروژه این بار اعزام فضانورد ناسا به ماه به نام «آرتمیس» نامگذاری شد. آرتمیس الههای در اساطیر یونان باستان است و خواهر آپولو به شمار میرود.
تمام سوالاتی که مطرح کردید در سایت ناسا و کلیپ های مختلف پاسخ داده شده.
به عنوان مثال که میگویید مگر میشود در این پنجاه سال انسان به ماه نرود عنوان شده لزومی بر سفر هر ساله به ماه احساس نمیشد چون پر هزینه بود. این برنامه هم جهت استخراج معادن از ماه است که توجیه برگشت به ماه رو داره
به نظر بنده، سفر انسان به کره ماه در سال ۱۳۴۸ دروغی بیش نیست!
به دلایل زیر :
۱- الان چقدر نگران موفقیت پرتاب هستند و از آثار تشعشات کیهانی بر بدن فضانوردان اطلاعاتی ندارند!!! ماکت انسانی می فرستند!
در پرتاب سوم آرتمیس، در سال ۲۰۲۵ قصد اعزام انسان را دارند! یعنی بعد از حدود ۵۵ سال از تجربه اول !!!
۲- مگر میشود انسان در پنجاه سال قبل برود به ماه و دیگر تکرار نشود تا پنجاه سال بعد ؟!!!
۳- با این میل جهان خوارگی قدرتهای بزرگ، میشود که برای پنجاه سال، دست از سر ماه بردارند؟ انگار نه انگار
سفر آپولو در سال ۱۳۴۸ یک نمایش سیاه بازی جهانی بود که شوروی و آمریکا راه انداخته بودند.
من از شما سوال می کنم چرا انسان باید طی پنجاه سال گذشته چندین بار به ماه سفر کرده باشد؟
برنامه آپولو شامل هشت سفر بود نه یک سفر
در ثانی توجیه اقتصادی برای سفر دوباره وجود نداشت تا اینجا که برنامه آرتمیس به سوالات برگشت دوباره رو به خوبی پاسخ داد.
سلام . در اینکه توانسته اند این همه کشفیات کیهانی و ارسال ویجر ۱ و ۲ به فضای میان ستاره و اینهمه ماهواره در مدارهای مختلف نشان از پیشرفت شگفت انگیز علم و تواناییهای آدمی دارند ولی به جهت اینکه برای پرتاب سفینه به ماه اینهمه دنگ و فنگ لازمه پس چطور از ماه توانسته اند از جاذبه ماه با یک وسیله ماشین مانند برگردند جای سواله کاش شفافیت و حداقل فیلمی در مورد نحوه بازگشتن از ماه موجود بود تا شبهه ای نماند
فاصله ماه تا زمین نسبتا زیاده برا فرستادن انسان .نباید الکی جون فضانوردا رو به خطر انداخت .اینو هم بگم که این موشک تازه درست شده و داره ازمایش میشه
پاسخ به شبهات در سایت ناسا موجود هست. دلیلی بر اثبات موضوع به من و شما وجود نداره میتونیم کلا منکر زمین گرد بشیم. رقبا و دانشمندان در سراسر جهان از کشورهای مختلف وجود دارند که میتونن بیان با شواهد اعلام عدم سفر به ماه رو انجام بدن.
منم با نظر شما کاملا موافقم