به گزارش تجارت نیوز، حمیدرضا دهقانی، سفیر سابق ایران در قطر، در بخشی از گفت‌وگوی خود با با برنامه صدای دیپلمات در پاسخ به این سوال که جرم ایرانی‌های حاضر در زندان‌های قطر چیست، توضیحات مفصلی ارائه کرده است که در ادامه می‌خوانید.
جرم اکثر ایرانی‌های زندانی در قطر به خاطر مواد مخدر بود
ما تعدادی زندانی ایرانی در زندان‌های قطر داشتیم.
*بیشتر چه جرایمی بودند؟
85 نفر زندانی در آنجا داشتیم که از این تعداد به جز یک نفر که به جرم سرقت در زندان بود بقیه همه به جرم مواد مخدر زندانی بودند. من جزو کسانی بودم که بارها برای بازدید از زندان رفتم و زندانی‌ها هم تک به تک مرا می‌شناختند. خانواده‌هایشان تک به تک با من به صورت تلفنی صحبت می‌کردند. حتی یادم هست یکبار خانمی در آنجا زندانی بود و در ایران فقط یک دختر در مشهد داشت. یک روز به من زنگ زد که من نمی‌توانم با دخترم صحبت کنم، اجازه نمی‌دهند، نمی‌شود، نمی‌گیرد. من همانجا که در دفترم در سفارت بودم با دخترش تماس گرفتم و گوشی‌ها را کنار هم گذاشتم چون امکاناتی نداشتیم که امکان اتصال همزمان را داشته باشیم. اما در همان ابتدای مکالمه آنها به یکباره شروع به گریه کردند. یک دقیقه‌ای که از گریه گذشت طاقت من طاق شد و گوشی را برداشتم و گفتم قرار بود با هم صحبت کنید. با هم صحبت کنید و ببینید مشکلاتتان چیست. بعد از مدتی هم با درخواستی که از مقامات قضایی قطر داشتم، این زن آزاد شد.
چند دوره ما زندانی‌ها را آزاد کردیم. آنها هیچ زندانی در ایران نداشتند. یکبار من درخواست آزادی این افراد را در برنامه‌های آقای رئیسی قرار دادم تا در دیدار با شیخ تمیم، امیر قطر مطرح کنند و او هم حرف آقای رئیس‌جمهور وقت را پذیرفت و قول داد که تعدادی را آزاد کند و آزاد هم کرد. نمی شود گفت آزاد شدند چون به زندان‌های ایران منتقل شدند. البته چند نفری که خودم با ابتکار شخصی درخواست آزادیشان را مطرح کرده بودم آزاد شدند که برای چند دور هم انجام شد. یادم هست که یکبار یک نفر در توییتر گفته بود که این دهقانی کیست؟ کجا سفیر است؟ گفته بودند این دهقانی همان سفیری است که زندانی آزاد می‌کند. می‌خواهم بگویم اهتمام زیادی به این امر داشتم.
البته بخشی از آن به خاطر رشته من که حقوق بود است. البته هنوز هم فعال هستم ولی تبعاتی هم دارد. ما اینقدر برای خودمان محدودیت درست کردیم در حالی که یک سفیر وظیفه‌اش این است که چه با مردم خودش و چه با مردم کشور محل ماموریت ارتباط برقرار کند. دنیای حالا دنیای ارتباطات است و شما می‌توانید با همین ارتباطات کارهای بزرگی را انجام دهید. ملت شما اگر بفهمند تلاش می‌کنید قدردان شما خواهند بود.
یادم هست یکبار اعلام کردند هر کسی که برای جام جهانی می‌خواهد به قطر بیاید، بایستی با ویزاکارت بیاید. مردم ایران آنجا شروع به گلایه کردند که ما نمی‌توانیم بیاییم چون در ایران ویزاکارت نیست و امکان خرید بلیت و اجاره هتل و امکانات دیگر برای فردی که از قطر بازدید می‌کند با ویزاکارت وجود ندارد. در نتیجه ما محروم می‌شویم. فکر کنید که روز پنجشنبه این را به من گفتند و روز جمعه و شنبه هم تعطیل بود. من تا پایان شنبه که روز تعطیلی هم بود با چند نفر ملاقات کردم تا توانستم همان روز اعلام کنم که مشکل ایرانی‌ها حل شد. یک توییت هم زدم که خوش آمدید و علامتی هم زدم که نیاز به ویزاکارت و مسترکارت نیست. می خواهم بگویم اینکه یک نفر در مردم ایجاد امید کند و نشان دهد که یک نفر آنجا هست که برایشان تلاش می‌کند دیده می‌شود. ولو اینکه دیگر سفرا هم همین کارها را می‌کنند ولی کم و زیاد دارد.
*همین که شما جنبه اطلاع رسانی به آنها می‌دهید مردم هم می‌بینند و امیدوار می‌شوند. اینکه کسی هست که آنها برایش مهم هستند.
بله ناامید نمی‌شوند.
متن و ویدئو کامل گفت‌وگوی علی ماجدی با تجارت‌نیوز را اینجا بخوانید و ببینید.
