به گزارش تجارت نیوز، در شرایطی که سیاست‌های دولت آمریکا، به‌ویژه پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ، چندان حامی خودروهای برقی نبوده، تصمیم فورد برای سرمایه‌گذاری ۵ میلیارد دلاری در نسل جدید خودروهای برقی در نگاه اول ریسکی و حتی عجیب به نظر می‌رسد. اما بررسی دقیق‌تر نشان می‌دهد این اقدام نه‌تنها یک تصمیم استراتژیک، بلکه واکنشی ضروری به تهدیدهای بزرگ پیش روی این خودروساز قدیمی است.
فشار قیمت و رقابت جهانی
امروز بسیاری از خریداران آمریکایی توانایی خرید یک خودروی نو از برند فورد را ندارند؛ قیمت متوسط یک خودروی این شرکت به ۵۶ هزار دلار رسیده است. این مشکل فقط به فورد محدود نمی‌شود و کل صنعت خودروسازی آمریکا با بحران قیمت‌گذاری مناسب مواجه است.
در همین زمان، خودروسازان چینی راه‌حلی پیدا کرده‌اند: خودروهای برقی ارزان، باکیفیت و دیجیتال‌محور. برندهایی مانند BYD و استارتاپ‌های نوظهور در حال تصاحب بازارهای جهانی هستند و دیر یا زود به بازار آمریکا هم خواهند رسید.
فارغ از جذابیت بازار داخلی، بی‌توجهی به این تهدید جهانی می‌تواند به معنای عقب‌نشینی کامل از رقابت باشد.
چالش‌های سیاستی و تعرفه‌ای
ساخت خودروهای برقی ارزان و سودآور بدون مشوق‌های مالیاتی و سیاست‌های حمایتی کار بسیار دشواری است. در دولت ترامپ، بسیاری از این حمایت‌ها حذف شده‌اند. علاوه بر آن، سیاست‌های تعرفه‌ای باعث تحمیل ۱۰ میلیارد دلار هزینه اضافی تنها در سال جاری به سه خودروساز بزرگ آمریکا شامل جنرال‌موتورز، فورد و استلانتیس شده است.
اگرچه این سیاست‌ها کمی به خودروسازان فرصت داده تا تولید کامیون‌ها و SUVهای پرحاشیه سود خود را ادامه دهند، اما فشار رقابت و تغییر فناوری همچنان پابرجاست.
استراتژی فورد: پلتفرم جدید و تفکر نو
جیم فارلی، مدیرعامل فورد، می‌گوید: «سال‌ها پیش پیش‌بینی می‌کردیم که این روز فرا برسد. می‌دانستیم چینی‌ها و شرکت‌های فناوری بزرگ وارد میدان خواهند شد.»
پاسخ فورد، توسعه یک پلتفرم کاملاً جدید خودروهای برقی است که از صفر طراحی شده و بسیاری از اعضای تیم توسعه آن پیش‌تر در شرکت‌هایی چون تسلا و اپل فعالیت کرده‌اند.
داگ فیلد، مدیر ارشد بخش خودروهای برقی و دیجیتال فورد، توضیح می‌دهد که این پروژه از مدل T – خودروی افسانه‌ای که جهان را متحول کرد – الهام گرفته و هدف آن، ارائه محصولی ارزان، جذاب و مجهز به معماری الکتریکی پیشرفته است.
محصولات و اهداف
نخستین مدل این پلتفرم قرار است در سال ۲۰۲۷ عرضه شود: یک وانت متوسط پنج‌نفره با صندوق جلو و محفظه بار باز. برنامه این است که چندین مدل بدنه متفاوت بر پایه همین پلتفرم و با قیمت زیر ۴۰ هزار دلار تولید شود تا با صرفه‌جویی در مقیاس، سودآوری تضمین گردد.
این خودروها از باتری‌های لیتیوم–آهن–فسفات کم‌هزینه که در کارخانه‌های میشیگان تولید می‌شوند، بهره خواهند برد.
انقلاب در فرایند مونتاژ
برای رقابت با مزایای تولید ارزان چین، فورد به بازنگری کامل خط مونتاژ سنتی خود پرداخته است. طرح جدید موسوم به «درخت مونتاژ» به جای یک خط نقاله، سه شاخه مجزا دارد که بخش‌های جلو و عقب خودرو به‌طور جداگانه ساخته شده و سپس با باتری ساختاری – که کف خودرو را تشکیل می‌دهد – ترکیب می‌شوند.
استفاده از ریخته‌گری آلومینیومی یکپارچه به جای ده‌ها قطعه کوچک‌تر، زمان و هزینه تولید را کاهش داده و شرایط کاری را برای کارکنان بهبود می‌بخشد.
بهای نوآوری: کاهش مشاغل
به نقل از Axios، با وجود افزایش بهره‌وری، این رویکرد به معنای کاهش نیاز به نیروی کار است. پیش‌بینی می‌شود کارخانه بازطراحی‌شده لوییویل در سال ۲۰۲۷ تنها ۲۲۰۰ کارگر داشته باشد که ۶۰۰ نفر کمتر از تعداد فعلی است. فورد اعلام کرده برای کارگرانی که شغل خود را از دست می‌دهند، برنامه‌های بازخرید یا انتقال به کارخانه‌های دیگر در نظر گرفته می‌شود.
فورد می‌داند که آینده صنعت خودرو بدون تحول در فناوری و کاهش هزینه‌ها قابل بقا نیست. سرمایه گذاری چندمیلیارددلاری این شرکت روی خودروهای برقی، پاسخی است به موج رقابت جهانی و تغییر ذائقه بازار.
فارلی اذعان دارد که «هیچ تضمینی برای موفقیت وجود ندارد»، اما تأکید می‌کند این ریسکی است که ارزش پذیرش دارد. اگر این پروژه موفق شود، می‌تواند فورد را دوباره به صف اول نوآوری در صنعت خودرو بازگرداند.
