طبق اعلام سازمان خصوصیسازی قیمت مبنای سهام پالایشی یکم قیمت روز قبل از پذیره نویسی اعلام شد؛ این قیمت برای شپنا ۳۵۰۴ تومان، شبندر ۴۰۲۸ تومان، شتران ۳۴۷۵ تومان و شبریز ۴۳۱۶ تومان است.

با احتساب ۲۰ درصد تخفیف که برای سبد این صندوق در نظر گرفته می‌شود در واقع سهام هرکدام از پالایشگاه ها با قیمت های زیر خریداری می شود:

شپنا: ۲۸۰۳

شبندر: ۳۲۲۲

شتران: ۲۷۸۰

شبریز: ۳۴۵۲

با احتساب قیمت های فوق و همچنین تعداد سهام موجود در هر پالایشگاه بدین معنی است که قیمت کل پالایشگاه های مذکور مقادیر زیر می باشد:

شپنا: ۱۴۲.۹۵۳.۰۰۰ میلیون تومان

شبندر: ۹۲.۴۳۳.۰۰۰ میلیون تومان

شتران: ۱۲۲.۳۲۰.۰۰۰ میلیون تومان

شبریز: ۳۴.۵۲۰.۰۰۰ میلیون تومان

حال ارزش بدست آمده پالایشگاه های فوق را به دلار تبدیل کرده و با قیمت واقعی دلاری این پالایشگاه ها مقایسه می کنیم تا مشخص شود، پولی که برای پالایشی یکم پرداخت می شود، چند درصد ارزش ذاتی سهام آن شرکت است:

شپنا: ۵.۷ میلیارد دلار

شبندر: ۳.۷ میلیارد دلار

شتران: ۴.۹ میلیارد دلار

شبریز: ۱.۳۸ میلیارد دلار

ارزش ذاتی پالایشگاه هایی با ظرفیت و امکانات مشابه در بازارهای جهانی برابر است با:

شپنا: ۱۲ میلیارد دلار

شبندر: ۱۲ میلیارد دلار

شتران: ۱۰ میلیارد دلار

شبریز: ۴ میلیارد دلار

اعداد بالا به این معنی است که اگر می توانستیم پالایشگاه های اصفهان، بندرعباس، تهران و تبریز را در بازار جهانی به شرکتهای معتبر مثل توتال، شل، شورون یا … بفروشیم، قیمت آن با رقمی در حدود رقم‌های فوق کشف می شد، در حالی که به خوبی می دانیم در ایران ارزش کالاهای دلاری بالاتر از ارزش اسمی آن هاست؛ مثلا یک خودروی تویوتا که در بازارهای جهانی ۲۰ هزار دلار خرید و فروش می شود، در بازار تهران حدود یک میلیارد و هشتصد میلیون تومان قیمت دارد، یعنی ۳.۵ برابر ارزش جهانی کالا.

اگر جهش قیمتی که روی کالاهای دیگر وجود دارد برای پالایشگاه‌ها در نظر نگیریم (با توجه به اینکه استراتژیک بودن و سودآوری آن برای پالایشگاه صادق است)، یعنی هم اکنون پالایشگاه اصفهان با ۴۷.۵ درصد ارزش ذاتی، پالایشگاه بندرعباس با ۳۰ درصد ارزش ذاتی، پالایشگاه تهران با ۴۹ درصد ارزش ذاتی و پالایشگاه تبریز با ۳۴ درصد ارزش ذاتی آن در سبد پالایشی یکم در حال عرضه هستند و اگر شرایط کشور و قیمت کالاهای دلاری در داخل را در نظر بگیریم، اعداد فوق تقسیم بر ۳.۵ خواهند شد.

با این اوصاف به نظر می رسد بر اساس تحلیل پالایشی یکم سودی بیشتر از دارا یکم نصیب سهامداران خود کند، زیرا بازار نشان داده شرکت‌ها بعد از مدتی ارزش ذاتی خود را پیدا خواهند کرد.نفروشیدددددد