یک کارشناس تنوع زیستی معتقد است: مردم جوامع محلی باید در اطلاعرسانی و مشارکتپذیری سهیم شوند. افزایش آگاهی و مشارکت در کنار انتقال تجربه، آنها را تبدیل به افراد پیشرو در حفاظت از تنوع زیستی خواهد کرد. در این روند، رفتارهای نادرست و آسیبهای برخاسته از ناآگاهی و ناچاری (بعضاً در راستای معیشت) بهتدریج کاهش مییابند.
رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران معتقد است: یک سری از چالشهای حوزه دارویی، چالشهای مزمن هستند. اولین چالش داروسازی کشور قیمتگذاری است. قیمتگذاری دارو قانون خاص خودش را دارد.
متخصص مدیریت زیستبومهای تالابی معتقد است: تمرکز توسعه صنعتی در مناطق خشک و نیمهخشک معضلات بسیاری به دنبال داشته است. یکی از پیامدهای این توسعه افزایش جمعیت در این مناطق بوده است. برای مثال، در پی اجرای سیاستهایی که این شیوه از توسعه را دنبال میکردند، حدود یکهفتم از صنایع کشور در استان اصفهان مستقر شدند. اجرای این سیاستها به افزایش جمعیت در این منطقه و خشک شدن زایندهرود و تالاب گاوخونی منجر شد.
بحران آب تهدیدی برای کشاورزی، صنعت، اقتصاد و زندگی روزمره مردم محسوب میشود. گزارهای که بیان میکند «به ورشکستگی آبی رسیدهایم و کشاورزی و صنایع آببر باید محدود شوند» درست است.
پژوهشگر اجتماعی امور آب و عضو انجمن دیپلماسی آب ایران معتقد است: مدیریت یکپارچه منابع آب با توسعه و مدیریت هماهنگ آب و زمین و منابع مرتبط، رفاه اقتصادی و اجتماعی را بدون به خطر انداختن پایداری، ترویج میکند.
یک متخصص مدیریت زیستبومهای تالابی معتقد است: جوامع انسانی بخشی از اکوسیستم طبیعی هستند. انسان در طبقهبندی تنوع زیستی قرار میگیرد. در چرخه طبیعی اکوسیستم تالابها زیستمندان متفاوتی وجود دارند که چیرگی هر کدام از این گونهها فرصت حیات را دچار اختلال میکند.
طرد اجتماعی به دلیل فقر میتواند باعث بروز احساسات منفی مانند اضطراب، افسردگی، و بیارزشی شود. این مسائل میتوانند فرد را از مشارکت در فعالیتهای اجتماعی و اقتصادی بازدارند.
دولت همیشه در بحث تعیین دستمزد دخالت بیشازحد داشته است. این میزان دخالت و فشار به گروههای کارگری برای پذیرش رقمی تعیینشده بر اساس مصلحت دولت، غیرقانونی است
فرامرز توفیقی میگوید: دولت قطعاً نمیتواند بنگاهدار خوبی باشد. وقتی دولتی که در تمام موارد بیعرضه است به بنگاهداری رو بیاورد، چنین وضعیتی حاصل میشود.
تخریب ساختارها، سقوط قدرت خرید و بحرانهای محیطی، امنیت غذایی را در ایران با تهدیدهای جدی مواجه ساختهاند. محمدحسین عمادی، نماینده دائمی فائو، نیز با تائید این موضوع به تحلیل بحران امنیت غذایی در ایران پرداخت.
گردشگر اغلب از طریق تور وارد ایران میشود اما در حال حاضر بهخصوص از سال 1400 تاکنون میزان گردشگر ورودی به کشور واقعاً اندک و در برخی مواقع صفر بوده است.
در یک جامعه مردسالار و سنتی، تلاش بر این است که با اولویتبندیهای خاص اجتماعی و برجسته کردن نقشهای جنسیتی، زنان از چرخه رقابت و مشارکت کنار نهاده شده و به اصطلاح عامه به اندرونی رانده شوند؛. چنین وضعیتی شایسته زنان ایرانی نیست.
محمد عبدهزاده معتقد است: کمبود دارو نتیجه زیانده بودن و کاهش تولید دارو در کشور است. برای جبران وزارت بهداشت واردات دارو را افزایش میدهد. داروهای وارداتی در مواردی تا بیش از ۱۰ برابر قیمت تولید داخلی قیمت دارند.
یک فعال محیط زیست گفت: اگر زودتر دست به کار نشویم و با طرف افغانستانی به یک توافق نرسیم، قطعاً دیگر نمیتوانیم برای تامین آب استانهای شرقی روی حقابه هیرمند یا هریرود حساب کنیم.
نیاز به بازنگری جدی در سازوکارها و فرایندهای مدیریت دارو داریم. بهخصوص در حوزه مدیریت نقدینگی، رسیدگی و مدیریت ضروری است. باید مساله نقدینگی حل شود تا شرکتها بتوانند نفس بکشند و بهدرستی در خدمت مردم باشند.
یک جامعهشناس معتقد است: اشتغال علاوه بر حق فردی، حق اجتماعی زنان نیز هست. اثر مثبت اشتغال زنان به جامعه سرریز میشود. اشتغال زنان کلیشههای بسیاری را در جامعه میشکند و جامعه را به سمت برابری جنسیتی میبرد.
یک فعال کارگری معتقد است: نظام بازار کار در ایران یک نظام مردسالار است. این تصور از گذشته وجود دارد که مردان کارایی بیشتری در بازار کار دارند. مدیران کشور هم کماکان این اعتقادات سنتی و غلط را دارند. این نگاه اشتباه وضعیت وخیم اشتغال زنان در ایران را توضیح میدهد.
لایههای پنهان و عمیقتری از موضوع فقدان توجه به حضور زنان در عرصههای اجتماعی وجود دارد. در داستان آب یک قسمت از کل پازل روند برقراری عدالت توزیعی و عدالت جنسیتی را میتوان دید.
با سرد شدن هوا و افزایش غلظت ذرات معلق، تنفس دشوار میشود. آلودگی هوا آمار بیماریها و مرگومیر را افزایش میدهد. بهرغم اهمیت هوای پاک و تاثیرات گسترده آلودگی هوا بر زندگی افراد جامعه، بهبودی در وضعیت مشاهده نمیشود.
آمار مرگومیر منتسب به آلودگی هوا نشاندهنده ناکامی در اجرای قانون هوای پاک و کاهش آلودگی هواست. هزینه اجرایی نشدن قوانین وضعشده برای کاهش آلودگی هوا را مردم با سلامتشان میپردازند.