دروزیها، اقلیتی مذهبی با ریشههای عمیق در تاریخ خاورمیانه، بارها در میانهی نزاعهای منطقهای، مجبور به انتخاب میان «حفظ بقا» و «حفظ هویت» شدهاند. اسرائیل حامی آنهاست.
شرکت «ثروت هولدینگ» (Tharawat Holding Co) که مدیریت آن را شاهزاده ترکی بن سلمان، برعهده دارد، برای شرکتهای خارجی که به دنبال ورود به بازار عربستان هستند نقش نوعی دروازهبان را ایفا میکند.
جنگ روسیه و اوکراین الگوهای تجارت و سرمایهگذاری در بخش انرژی را دگرگون کرده؛ بهطوریکه واردات نفت روسیه به کشورهای خلیج فارس افزایش یافته و صادرات هیدروکربن این کشورها به اروپا رشد چشمگیری داشته است.
مراکش در حال ایجاد زنجیرههای بینالمللی صادرات انرژی سبز با محوریت تولید هیدروژن سبز (بهویژه در قالب آمونیاک سبز)، فسفات، سایر مواد معدنی و فلزات، کودهای شیمیایی، محصولات کشاورزی و غذایی، و خودروهای برقی (EVs) است؛ که تولید آنها عمدتا با استفاده از انرژی تجدیدپذیر انجام میشود.
اتحادیه اروپا و کشورهای همفکر در هند و اقیانوس آرام در موقعیتی منحصربهفرد قرار دارند تا نقش رهبری بزرگتری را به عهده بگیرند؛ بهویژه اکنون که ایالات متحده، رهبر سنتی این نظام، به سیستمی که خود سازنده اصلی آن بوده، روی خوش نشان نمیدهد.
تیم AeroTime توانمندیهای جنگندههای عملیاتی سراسر جهان را بررسی و ۱۰ نمونه از برترین آنها را انتخاب کرده است. برای قرار گرفتن در این فهرست، جنگنده باید در سال ۲۰۲۵ عملیاتی و در خدمت نیروهای نظامی باشد؛ بنابراین جنگندههای آزمایشی، نمونههای اولیه یا در حال توسعه لحاظ نشدهاند.
روابط ترکیه و آذربایجان، فراتر از همسایگی جغرافیایی، ریشه در زبان، فرهنگ و دین مشترک دارد. از زمان استقلال آذربایجان در ۱۹۹۱، این دو کشور پایههای یک اتحاد عمیق و راهبردی را بنا نهادند؛ اتحادی که از روابط صرفا دیپلماتیک فراتر رفته و به یک برادری راهبردی بدل شده است.
پیش از انتخابات اخیر در آمریکا، اقتصاد با شوکهای ژئوپلیتیکی و چشمانداز نوآوریها در حوزه فناوری تحت فشار بود. اما اکنون باید موج بیسابقهای از بیثباتی سیاستگذاری را که از قدرتمندترین کشور جهان سرچشمه میگیرد نیز تحمل کند.
در پی استعفای ناوی پیلای و کریس سیدوتی، اعضای ارشد کمیسیون تحقیق سازمان ملل درباره اراضی اشغالی فلسطین، شورای حقوق بشر از کشورها خواست تا اعضای جدید این کمیسیون را تا پایان اوت معرفی کنند. این تحولات در شرایطی رخ داده که تجاوزات اسرائیل به نوار غزه همچنان ادامه دارد و کمیسیون بار دیگر تلآویو را به نقض حقوق بینالملل متهم کرده است.
در سفر ترامپ به خاورمیانه تعهداتی به ارزش بیش از ۲.۲ تریلیون دلار موجب شد تا در ظاهر نفوذ آمریکا در منطقه بیش از آنچه هست برجسته شود. اما پشت این مانور پر زرقوبرق، واقعیتی نگرانکننده پنهان است: مراد رویکردی معاملاتی است که منافع کوتاهمدت را به دوراندیشی راهبردی ترجیح میدهد.
گشایش مسیرهای ارتباطی منطقهای — بهویژه کریدور زنگزور — یکی از محورهای اصلی مذاکرات ابوظبی بود. این کریدور قرار است جمهوری آذربایجان را از طریق ارمنستان به جمهوری خودمختار نخجوان متصل کرده و یکی از بخشهای کلیدی کریدور میانی (Middle Corridor) و ابتکار کمربند و جاده چین باشد؛ مسیرهایی که شرق و غرب اوراسیا را به هم پیوند میدهند.
اواخر ماه گذشته، چین اعلام کرد که دو ماده پیشساز دیگر فنتانیل را به فهرست مواد کنترلشده خود اضافه خواهد کرد؛ گامی که همراستا با مقررات بینالمللی است و از سوی دیپلماتهای چینی بهعنوان نشانهای از «مشارکت فعال» در کنترل جهانی مواد مخدر قلمداد شد.
سفیر اسبق ایران در آلمان معتقد است: آنطور که من شنیدهام مسیر گفتوگو میان ایران و آمریکا مسیر درستی بوده است. اما به صورت کلی باید مراقب باشیم با توجه به نفوذ اسرائیل در آمریکا این مذاکرات به تله جدیدی تبدیل نشود و بعد هم سعی شود به یک توافق پایدار دست پیدا کنیم اما اینکه این توافق پایدار چه گزینههایی داشته باشد و چه مواردی در آن گنجانده شود، موضوع بسیار مهمی است. اگر هم توافق مذکور پایدار و بلندمدت نباشد حداقل باید زمان 3 سالهای را برای اجرای آن در نظر بگیریم تا زمانی که دولت ترامپ بر سر کار است مفاد آن رعایت شود.
