با سلام ، فکر و ایده بسیار خوبی است چون در فضای خارج از اتمسفر پراکندگی نوری وجود ندارد و در مدار ماهواره‌ای ثابت که همزمان با حرکت زمین گردش می‌کنند راندمان پنل‌ها بسیار بالاست و از طرفی با چرخش زاویه پنل به سمت نور خورشید میشه انرژی بالایی دریافت کرد، یکی از ویژگی‌های این طرح این است که در شب هم می‌توان در یک نقطه از زمین‌ انرژی خورشیدی دریافت کرد ،و فقط کافیه مثل ماهواره ها بجای سپر حرارتی از پانل‌های مخصوص اینکار بهره برد ،تابش نور پراکنده خورشید در یک نقطه نهایتا ۵۰+ در زاویه‌ای گرم سال است اما در خارج از جو آن قسمتی که به سمت خورشید است تا ۱۷۰ درجه و قسمتی که به طرف پشت سامانه خورشیدیست دمای منفی را تجربه می‌کند از این اختلاف پتانسیل می‌توان توسط ترمو الکتریکها و پنل‌های مخصوص شرکت‌های فضایی بهره برد ،بیشترین مشکل این ایده در نوع انتقال انرژی است چنانچه ماهواره در مدار ثابت لاگرانژی واقع باشد انتقال حتما باید با سیم صورت بگیرد ،ولی ماهواره‌هایی نظیر استارلینگ وجود دارند که در در مدارهایی در شبانه روز چند ۱۰ بار دور زمین در حال گردشند. در صورتی که مکان نیروگاه در فضا نسبت به حرکت وضعی زمین ثابت باشد انتقال بیسیم انرژی در این فواصل هم برای بشر زیان بار است و احتمالا توجیه اقتصادی و عملی ندارد ،در نوع انتقال با سیم هم‌ که تا کنون هیچ تصمیمی و انجام نگرفته است

آففرین واقعا اینها کجا هستن و ما کجاییم؟

شما لااقل بگو برای تامین برق از فضا چه تکنولوژی به کار گرفته میشه؟!