به گزارش تجارت‌نیوز، اندیشکده زیست محیطی E3G معتقد است نتیجه بررسی گذار به بی‌طرفی آب و هوایی که ۲۷۵ تریلیون دلار تا سال ۲۰۵۰ برای نجات زمین هزینه خواهد داشت، «مسلما اشتباه است».

اندیشکده E3G به نقل از یک گزارش برجسته می‌گوید که تأثیرات فیزیکی، تغییرات آب و هوایی را در نظر نمی‌گیرد و هزینه اقدام را در مقابل هزینه عدم اقدام متعادل می‌کند.

به گزارش انرژی مانیتور، لیزا فیشر از اندیشکده زیست محیطی E3G می‌گوید که نتایج گزارش اخیر موسسه مشاوره مدیریت McKinsey & Company که ادعا می‌کند که نتیجه بررسی گذار به بی‌طرفی آب و هوایی که ۲۷۵ تریلیون دلار تا سال ۲۰۵۰ برای جهان هزینه خواهد داشت، «مسلما اشتباه است».

مک‌کینزی ادعا می‌کند که انتقال به حذف آلاینده‌های گرم کننده زمین تا سال ۲۰۵۰ می‌تواند حدود ۲۰۰ میلیون شغل مستقیم و غیرمستقیم ایجاد کند و حدود ۱۸۵ میلیون شغل را به همراه داشته باشد. تقاضا برای کارگران در استخراج و تولید سوخت‌های فسیلی و تولید برق مبتنی بر سوخت‌های فسیلی می‌تواند به ترتیب حدود ۹ میلیون و ۴ میلیون شغل مستقیم را کاهش دهد. در عوض حدود هشت میلیون شغل مستقیم در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر، هیدروژن و سوخت‌های زیستی ایجاد خواهد شد. در سناریوی حذف آلاینده‌های گرم‌کننده زمین NGFS ۲۰۵۰، تولید زغال‌سنگ برای استفاده از انرژی تقریباً تا سال ۲۰۵۰ به پایان می‌رسد و حجم تولید نفت و گاز به ترتیب حدود ۵۵ درصد و ۷۰ درصد کمتر از میزان امروز، علیرغم اینکه تقاضا برای برق بیش از دو برابر شده است، خواهد بود.

مشکل طرح مک‌کنزی برای نجات زمین چیست؟

در گزارش مک‌کینزی آمده است که آسیب پذیرترین مناطق جهان از نظر آب و هوا، از جمله کشورهای جنوب صحرای آفریقا و هند، برای حمایت از توسعه اقتصادی مستمر و ایجاد زیرساخت‌های کم‌کربن، باید بیش از ۱/۵ برابر بیشتر از اقتصادهای پیشرفته به عنوان سهمی از تولید ناخالص داخلی سرمایه‌گذاری کنند.

با این حال، فیشر تاکید می‌کند: «در کل انتقال انرژی، فرصت‌های زیادی برای اطمینان از توزیع برابرتر هزینه‌ها و منافعی وجود دارد که مک‌کینزی به آن توجه نمی‌کند».

این تحقیق نشان می‌دهد که مصرف‌کنندگان احتمالاً با هزینه‌های سرمایه اولیه بیشتری روبرو می‌شوند. آنها در صورت افزایش هزینه‌ها، در کوتاه‌مدت مجبور خواهند بود بیشتر برای برق هزینه کنند و خانوارهای کم درآمد بیشتر در معرض خطر هستند. با این حال هزینه سرمایه اولیه بیشتر می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌های عملیاتی در طول زمان شود. برای مثال تا سال ۲۰۲۵، خرید یک وسیله نقلیه الکتریکی می‌تواند ارزان‌تر از یک خودروی عادی در اکثر مناطق باشد.

فیشر نتیجه‌گیری می‌کند: «آنچه ما به آن نیاز داریم مدل‌سازی بسیار بهتری است که به سناریوهای مختلف را دربر می‌گیرد، انتخاب‌های تصمیم‌گیرندگان را برجسته می‌کند، و مواردی را که مدیریت ریسک در اطراف انتقال انجام می‌شود، برجسته می‌کند. خوب است که داده‌های بیشتری در مورد هزینه‌های سرمایه‌ای و غیره داشته باشیم، اما این گزارش آن چیزی نیست که ما نیاز داریم».

مهم‌ترین اخبار حوزه اقتصاد سبز را در صفحه اقتصاد سبز تجارت‌نیوز بخوانید.