به گزارش تجارت‌نیوز، جهان در حال مواجهه با معضل انرژی است. از یک طرف، مصرف انرژی در کشورهای با درآمد بالا باید کاهش یابد تا با تغییرات آب و هوایی مقابله کنیم و از سوی دیگر، هنوز میلیون‌ها نفر وجود دارند که دسترسی به انرژی ندارند.

همانطور که دسترسی کشورهای کم درآمد به سوخت‌های فسیلی بهبود می‌یابد، این خطر وجود دارد که انتشارات این کشورها تلاش‌های کشورهای پر درآمد برای کاهش انتشارات را بی‌اثر کنند.

در این خصوص می‌توان گفت با بهره‌گیری از برخی از سیاست‌ها، الزاما اتفاقات این طور رقم نخواهند خورد. در واقع این شرایط فرصتی برای برخی از کشورهاست که از سوخت فسیلی صرف نظر کنند.

آن طور که NewScientist گزارش داده، پیشرفت‌ در دسترسی به برق برای کشورهای کم درآمد بسیار مهم است. برای مثال، دسترسی بهتر به انرژی با پیشرفت در آموزش، توسعه اقتصادی و سلامت مرتبط است. بر اساس آخرین داده‌های سازمان بین‌المللی انرژی پایدار برای همه (Sustainable Energy for All)، بیش از ۷۵۰ میلیون نفر به برق و بیش از ۲٫۵ میلیارد نفر به سوخت‌های تمیز آشپزی دسترسی ندارند.

بهبود این وضعیت می‌تواند فرصتی برای پیشبرد متفاوت اهداف باشد. در واقع به جای توسعه زیرساخت‌های انرژی مبتنی بر سوخت‌های فسیلی، کشورهای کم درآمد می‌توانند مستقیماً به سمت فناوری‌های پاک‌تر و کم کربن جهش کنند.

این یک رویا نیست. برای مثال، در بخش مخابرات، تلفن ثابت در بسیاری از کشورهای کم درآمد هرگز به طور کامل جا نیفتاد. در عوض، مردم مستقیماً به سمت استفاده از تلفن همراه رفتند.

پتانسیل جهش در بخش برق اخیراً با کاهش شدید هزینه‌های فناوری‌های تجدیدپذیر و کاهش هزینه‌های فناوری‌های مکمل مانند باتری‌ها تقویت شده است. بر اساس گزارش اخیر آژانس بین‌المللی انرژی‌های تجدیدپذیر، هزینه بهره‌گیری از انرژی خورشیدی در دهه گذشته ۸۵ درصد و هزینه انرژی بادی حدود ۵۰ درصد کاهش یافته است.

یک مثال خوب از این برنامه خانه‌های خورشیدی بنگلادش است که دسترسی به برق را برای ۴ میلیون خانه (حدود ۱۲ درصد از جمعیت) تا سال ۲۰۱۶ فراهم کرد. به طور مشابه، با کمک سیستم‌های خورشیدی هم اکنون حدود ۷ درصد از جمعیت رواندا به برق دسترسی دارند. بسیاری از این سیستم‌ها به اندازه کافی بزرگ هستند تا تلویزیون‌ها و لوازم خانگی و همچنین روشنایی را تامین کنند.

البته باید توجه داشت که این ابتکارات مشکل دسترسی به انرژی را به طور کامل حل نمی‌کند.

برای تامین نیروی لازم برای صنایع و تمام مصارف خانگی، انرژی‌های تجدیدپذیر باید در مقیاس بسیار بزرگتری به کار گرفته شوند که نیازمند سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های شبکه برق است.

به عنوان مثال سرمایه‌گذاری خورشیدی و بادی به سرعت در ویتنام افزایش یافت، اما بسیاری از نیروگاه‌ها به دلیل محدودیت‌های شبکه نتوانستند به طور کامل کار کنند.

بسیار مهم است که بدانیم اکثر کشورهای کم درآمد آلایندگی بسیار پایینی دارند و اولویت آنها باید گسترش سیستم‌های انرژی برای حمایت از توسعه اقتصادی و دسترسی جهانی به انرژی باشد. این اغلب به معنای اصلاح سیاست‌ها و مقررات برای اولویت دادن به گزینه‌های کم کربن است. تنها در این صورت است که کشورهای کم درآمد می‌توانند به سمت انرژی پاک‌تر جهش کنند.

مهمترین اخبار حوزه اقتصاد سبز را در صفحه اقتصاد سبز تجارت‌نیوز بخوانید.