به گزارش تجارت نیوز، تلسکوپ فضایی جیمز وب اخیرا مشاهدات شگفت‌انگیز بی‌سابقه‌ای از فعالیت‌های اطراف سیاه‌چاله فوق‌العاده پرجرم مرکز کهکشان راه شیری، یعنی «کمان اِی» ارائه داده است.
جیمز وب با استفاده از قابلیت‌های پیشرفته مادون قرمز خود، سوسوزدن مداوم نور در اطراف کمان اِی را مشاهده کرده که گاهی با شراره‌های درخشان همراه است. این مشاهدات بینش‌های جدیدی درباره محیط پرآشوب اطراف سیاه‌چاله‌ها ارائه می‌دهد.
کمان اِی که در فاصله حدود 26000 سال نوری از زمین قرار دارد، جرمی تقریباً 4 میلیون برابر خورشید دارد. درحالی‌که بسیاری از کهکشان‌ها در مرکز خود سیاه‌چاله‌هایی بسیار فعال دارند، کمان اِی نسبتاً آرام است.
با این حال، مشاهدات جیمز وب نشان می‌دهد که قرص برافزایشی آن، یعنی دیسک چرخانی از گاز و غبار که تحت تأثیر گرانش جذب می‌شود، در یک وضعیت ثابت نیست، بلکه دائماً در حال تغییر و تحول است.
نوری که جیمز وب شناسایی کرده است، از موادی نزدیک به افق رویداد، یعنی مرزی که پس از آن هیچ چیزی قادر به فرار از گرانش سیاه‌چاله نیست، سرچشمه می‌گیرد. محققان یک سوسوزدن مداوم و همچنین شراره‌های بزرگ‌تری را مشاهده کردند که تقریباً یک تا سه بار در هر 24 ساعت رخ می‌دهند، و در این بین انفجارهای کوچک‌تری نیز وجود دارند.
این شراره‌ها احتمالاً ناشی از برهم‌کنش‌های آشفته گاز و میدان‌های مغناطیسی قوی درون قرص برافزایشی هستند. محققان این پدیده‌ها را به شراره‌های خورشیدی اما در ابعادی بسیار عظیم‌تر تشبیه کرده‌اند. شراره‌ها ذرات بارداری هستند که به دلیل فعالیت میدان‌های مغناطیسی به بیرون پرتاب می‌شوند.
داده‌های جدید نشان می‌دهد که حدود 90 درصد مواد موجود در قرص برافزایشی به درون کمان اِی سقوط می‌کند و باقی آن به فضا پرتاب می‌شود. این گاز عمدتاً از بادهای ستاره‌ای ستارگان مجاور نشأت می‌گیرد، نه از ستاره‌ای که بیش از حد به سیاه‌چاله نزدیک شده و از هم گسسته باشد.
این مشاهدات درک ستاره‌شناسان از نحوه تعامل سیاه‌چاله‌ها با محیط اطرافشان را عمیق‌تر می‌کند. با رصد مداوم کمان اِی در طول‌موج‌های مختلف مادون قرمز، جیمز وب تصویری جامع‌تر از رفتار این سیاه‌چاله و مکانیسم‌های عامل سوسوزدن و شراره‌های آن ارائه می‌دهد.
منبع: سیتنا
