بانک مرکزی از از تداوم رشد قابل قبول فعالیت‌های اقتصادی در کشور خبر داد و اعلام کرد: رشد اقتصادی کشور در ۶ماهه اول سال ۱۴۰۲ "با احتساب نفت" و "بدون احتساب نفت" نسبت به دوره مشابه سال قبل به ترتیب با افزایش ۴.۷ و ۳.۶ درصدی همراه بوده است.
به‌تازگی از رصدخانه اقتصاد ایران رونمایی شده، اما آیا مرکزی که در وزارت اقتصاد است و دولتی‌‌ها از آن تعریف و تمجید می‌کنند، می‌تواند به داد اقتصاد بیمار ایران برسد؟
محمود نجفی عرب، رئیس اتاق بازرگانی تهران، طی یادداشتی با اشاره به شرایط نامطلوب کنونی اقتصادی برای شهروندان که با تکرار خطاهای ساختاری به‌وجود آمده است، خواستار بازگشت به مدار کارشناسی و واگذاری امور اقتصادی به بخش خصوصی شده و نسبت به تداوم برقراری سازوکارهای بی‌فایده مانند قیمت‌گذاری دستوری و ارز چند نرخی انتقاد کرده است.
محمود نجفی عرب، رئیس اتاق ایران: پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد که از نظر فعالان اقتصادی راه‌اندازی یک کسب و کار در 15 سال اخیر نسبت به دوران پیش از آن سخت‌تر شده و تضعیف محیط کسب و کار انگیزه‌ها برای تولید را متأثر کرده است.
وزیر کار ایران طی اظهاراتی، از اقتصاد ایران به‌عنوان یکی از اولین اقتصادهای جهان نام برده است. اما آیا داده‌های آماری مراکز و مجامع داخلی و خارجی بر این سخنان مهر تایید می‌زنند؟
صندوق بین‌المللی پول در آخرین گزارش خود به بررسی آمار و ارقام تولید ناخالص داخلی 194 اقتصاد دنیا پرداخته که صعود یک پله‌ای اقتصاد ایران نسبت به سال قبل از آن قابل تامل است.
«در همین میدان خراسان در فروشگاه‌های زنجیره‌ای شهروندانی را می‌بینم که چرخ‌های فروشگاه را پر از جنس و کالا کرده و جلوی هر صندوق باید نزدیک به 20 دقیقه معطل بشویم.» این واکنش اخیر روزنامه کیهان در دفاع از بهبود وضعیت معیشت مردم است. اما آیا شرایط اقتصادی مردم بهتر شده است؟
ایران از میان 165 کشور جهان، رتبه 160 را در آزادی تجاری کسب کرده و امسال هم لقب بسته‌ترین اقتصاد جهان را از آن خود کرده است. این رتبه، بدترین عملکرد در میان کشورهای منطقه است و نشان می‌دهد شرایط آزادی تجاری ما فقط کمی از یمن و سوریه و ونزوئلا بهتر است.
وضعیت اقتصادی ایران چگونه است؟ این سوالی است که هم مردم عادی و هم فعالان اقتصادی به دنبال پاسخ آن هستند. آمارهای دولتی می‌گوید شرایط مطلوب است و تجربه اقتصادی مردم بیانگر این است که شرایط چندان مساعد نیست. اما واقعیت چیست؟
امام جمعه اردبیل با اشاره به نیاز اقتصاد ایران به رفع تحریم گفت: عضویت در پیمان شانگهای و بریکس ظرفیت بزرگی برای بازسازی اقتصادی ایران است، اما اقتصاد کشور به دو رکن مدیریت علمی و رفع تحریم نیاز دارد.
حسین راغفر، استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا معتقد است: این تفکر ایجاد شده بعد از جنگ در حوزه اقتصاد، اکنون آنچنان ذی نفعان گسترده و متعددی دارد که تداوم وضع فعلی اقتصاد را، بیشتر در راستای تامین منافع خود می‌بیند و با سوق دادن جامعه به سمت بی‌سابقه‌ترین نابرابری‌ها، اقتصاد ایران را به ورطه فروپاشی کشانده است!
سید بابک ابراهیمی، تحلیلگر ارشد بازار سرمایه: فشار در افزایش درآمدهای دولت سبب کاهش جذابیت سرمایه گذاری در ایران شده است. همچنین به‌واسطه تغییرات پی‌درپی قوانین در کشور و تورم قابل توجه، سرمایه‌گذاران اعتماد خود را به سرمایه گذاری در بخش صنعتی از دست داده‌اند.
محسن رنانی، اقتصاددان: به بخش خصوصی‌مان اعتماد کنیم و نخواهیم در حوزه سیاست مطیع ما باشد. فقط بگذاریم وظیفه خود را به‌خوبی انجام بدهد. اگر او را از سیاست اخراج کنید، او از اقتصاد خروج خواهد کرد.
سخنگوی اقتصادی دولت گفت: تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان نیازمند ثبات در بازارها هستند تا بتوانند بر اساس پیش‌بینی از آینده، نسبت به تامین مواد اولیه خود از جمله قطعات، تجهیزات و… اقدام کنند و همچنین مصرف‌کنندگان تحت تاثیر نوسانات شدید در بازارها قرار نگیرند.
محمد قاسمی، عضو هیات‌علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه‌طباطبایی: رشد اقتصادی پرشتاب نیازمند تحولات نهادی چندانی نیست. اما این رشد در صورتی پایدار خواهد ماند که تحولات ساختاری و نهادی در اقتصاد روی دهد.
