اکونومیست در گزارشی به مقایسه سهم بخش خصوصی در نظام آموزشی کشورهای مختلف و چگونگی همکاری دولت و بخش خصوصی برای بهبود آموزش و افزایش بازدهی پرداخته است.
هرگاه صحبت از مقایسه کشورها در زمینه نابرابری درآمدی به میان می‌آید، اغلب آمریکا به عنوان کشوری شناخته می‌شود که کمترین برابری توزیع درآمد را دارد. اکونومیست در گزارشی به بررسی دلایل نابرابری درآمدی در آمریکا پرداخته است.
اکونومیست در سرمقاله تازه‌ترین شماره خود که در سیزدهم آپریل منتشر شده، می‌نویسد: استقلال بانک‌های مرکزی تحت تاثیر پوپولیسم، ملی‌گرایی و عوامل اقتصادی که سیاست‌های پولی را سیاسی کرده، در معرض خطر قرار گرفته است. در حال حاضر، نیاز واقعی برای تفکر عمیق در مورد ابزارها و اهداف واقعی بانک‌های مرکزی در سراسر جهان حس می‌شود.
اکونومیست در تازه‌ترین شماره خود که در ششم آپریل منتشر شده، به بررسی سه موضوع مزایا و معایب زیست‌شناسی مصنوعی، وضعیت غول نفتی آرامکو در عربستان سعودی و ارتباط افت بخش تولید و رشد اقتصاد جهان می‌پردازد.
به دنبال انتشار داده‌های ناامیدکننده از اقتصاد کشورهای مختلف، بدبینی‌ها در مورد اقتصاد جهان در سال 2019 افزایش یافته است. اکونومیست در تازه‌ترین شماره خود این مساله را به افت بخش تولید کشورها، تحت تاثیر جنگ تجاری مربوط می‌داند و می‌نویسد: آنچه تاکنون رخ داده کاهش شتاب رشد بوده و نه سیر نزولی. به این ترتیب، این امید وجود دارد که با تقویت بخش تولید، وضعیت اقتصاد جهان هم تغییر کند.
آرامکو، شرکت ملی نفت عربستان، برای اولین بار صورت‌های مالی خود را منتشر کرده که در آن مشخص شده، در سال 2018 این کمپانی بیش از 111 میلیارد دلار سوددهی داشته است. این میزان بیشتر از سود پنج غول نفتی بزرگ در جهان است. علی‌رغم درآمد قابل توجه آرامکو، این شرکت هم مشکلات خاص خود را دارد. بنا بر اعلام موسسه رتبه‌بندی فیچ، دولت عربستان از طریق مالیات، سود سهام و همچنین تنظیم میزان تولید، بر این شرکت اعمال نفوذ دارد.
اکونومیست در سرمقاله تازه‌ترین شماره خود که در ششم آپریل منتشر شده به بررسی منافع و تهدیدهای ناشی از پیشرفت زیست‌شناسی مصنوعی یا سینتتیک بیولوژی (Synthetic biology) می‌پردازد.
فدرال‌رزرو آمریکا مدت‌هاست که پیش‌بینی می‌کند به دلیل اقتصاد قدرتمند این کشور، نرخ تورم افزایش می‌یابد. به دنبال این پیش‌بینی و آماده‌سازی برای آن، بانک مرکزی از دسامبر 2015 تاکنون 9 بار نرخ بهره را افزایش داده است. اکونومیست در تازه‌ترین شماره خود در مطلبی به بررسی دلایل فقدان فشار تورمی در آمریکا پرداخته است.
اکونومیست در سرمقاله تازه‌ترین شماره خود در بیست و سوم مارس به انحصارطلبی و سوءاستفاده غول‌های فناوری از داده‌های کاربران و هوشیاری رگولاتورهای اروپایی در این زمینه می‌پردازد.
در هفته‌ای که گذشت طرح مورد نظر ترزا می برای خروج از اتحادیه اروپا برای بار دوم رد شد و تصمیم‌گیری در مورد برگزیت به تعویق افتاد. اکونومیست در سرمقاله تازه‌ترین شماره خود در شانزدهم مارس، با اشاره به اختلافاتی که در دو حزب اصلی این کشور وجود دارد، به راهکارهای پیش روی دولت برای خروج از بحران می‌پردازد.
دولت‌ها و شرکت‌های تجاری از سراسر جهان به دنبال تقویت روابط دیپلماتیک، استراتژیک و تجاری خود با آفریقا هستند. اکونومیست در سرمقاله تازه‌ترین شماره خود که در نهم مارس منتشر شده، می‌نویسد: این بار آفریقایی‌ها می‌توانند با مدیریت درست، برندگان اصلی موج جدید حضور خارجی‌ها در کشورشان باشند. تعامل با دنیای بیرون برای آفریقا یک اقدام مثبت است و آنها می‌توانند بر افزایش سهم خود از این مزایا تمرکز کنند.
اکونومیست سرمقاله تازه‌ترین شماره خود در دوم مارس را به درگیری‌های هند و پاکستان اختصاص داده است. به عقیده نویسنده، با نزدیک‌تر شدن به انتخابات هند به نظر می‌رسد، دولت مودی در تلاش است تا از طریق جنگ با پاکستان و تحریک احساسات مردمی، پیروز این انتخابات باشد. اما چنین سیاست‌هایی در نهایت به زیان اقتصاد هند خواهد بود.
اکونومیست در سرمقاله تازه‌ترین شماره خود در بیست و سوم فوریه با اشاره به لزوم ایجاد اصلاحات اقتصادی در چین می‌نویسد: آنچه در معرض خطر قرار دارد، مسیر اقتصاد 14 تریلیون دلاری چین است. اگر اقتصاد چین لیبرال‌تر باشد، این کشور می‌تواند در نهایت ثروتمندتر شود و دشمنان کمتری داشته باشد. وقت آن رسیده که رئیس‌جمهور چین تغییر رویه دهد.
اکونومیست در سرمقاله تازه‌ترین شماره خود در شانزدهم فوریه با اشاره به ظهور دوباره سوسیالیسم می‌نویسد: اگرچه سوسیالیست‌های جدید به دنبال تغییر شرایط هستند اما نسخهای که آنها در نظر گرفته‌اند پاسخ مناسبی به مشکلات سرمایه‌داری نیست.
در حالی که تغییرات اقلیمی به مساله‌ای جدی و نگران‌کننده تبدیل شده، تقاضا برای نفت و سوخت‌های فسیلی در حال افزایش است. اکونومیست در سرمقاله تازه‌ترین شماره خود در نهم فوریه، به مسئولیت ویژه دولت‌ها برای مقابله با این روند می‌پردازد.
اکونومیست در تازه‌ترین شماره خود در دوم فوریه با بررسی ناآرامی‌ها در ونزوئلا، تحریم‌های آمریکا علیه این کشور را نقد می‌کند و می‌نویسد: این تحریم‌ها بیش از آنکه به رژیم سوسیالیستی ونزوئلا آسیب برساند، مردم را با فشارهای بیشتری مواجه می‌کند. اما جهان چطور می‌تواند به مردم ونزوئلا کمک کند؟
اکونومیست در شماره منتشرشده در 26 ژانویه، سال‌های 1990 تا 2010 را به عنوان دوران طلایی جهانی‌سازی معرفی می‌کند که در نتیجه کاهش هزینه حمل کالا و تعرفه‌ها رخ داد. این روند اما با در پیش گرفتن سیاست‌های حمایت‌گرایانه از سوی کشورهای مختلف به ویژه آمریکا در حال تغییر است و قوانین تجارت جهانی در سراسر جهان در حال بازنویسی هستند. این روند چه معایبی دارد و چه در انتظار تجارت جهانی است؟
سال‌هاست که رژیم سوسیالیستی ونزوئلا به دلیل بحران اقتصادی در این کشور دچار مشکلات شدیدی شده است. اکونومیست در گزارشی به بررسی اعتراضات اخیر در این کشور پرداخته و می‌نویسد: این اولین بار از سال 2013 تاکنون است که شورش‌ها و اعتراضات مردم رهبری دارد. به این ترتیب این احتمال وجود دارد که این بار مخالفان بتوانند مادورو را ناچار به کناره‌گیری از قدرت کنند.
بر اساس گزارش صندوق بین‌المللی پول، دلار 62 درصد از ذخایر ارزی جهان را به خود اختصاص داده است. با این حال بانک مرکزی روسیه در واکنش به تحریم‌های آمریکا، سیاست کاهش دلار در ذخایر ارزی و حذف آن از مبادلات این کشور را اتخاذ کرده است. اما اجرای این سیاست چقدر امکان‌پذیر و با واقعیت‌های بازار جهانی منطبق است؟
اکونومیست در سرمقاله تازه‌ترین شماره خود که در نوزدهم ژانویه منتشر شده، با اشاره به رد شدن طرح ترزا می در پارلمان این کشور برای ترک اتحادیه اروپا، تنها راه خروج از این بحران را برگزاری همه‌پرسی مجدد می‌داند. به عقیده نویسنده، آشفتگی‌های این هفته در پارلمان را می‌توان نتیجه دو سال داوری‌های نادرست سیاسی دانست.
