به گزارش تجارت‌نیوز، ایران جز ۱۰ تولیدکننده نخست فولاد جهان است. حالا نه‌تنها تحریم‌های خارجی، بلکه تحریم‌های داخلی و خط و نشان‌کشیدن‌های مسئولان اجازه نمی‌دهد این صنعت از دخالت‌های نبه‌جا در امان بماند.
اخیرا نیز فولادگران به همراه نمایندگان مجلس مهمان رضا فاطمی امین، وزیر صمت، بودند. اما فاطمی‌امین به بهانه کرونا تنها دو نماینده از تولیدکنندگان فولاد را در دفتر خود پذیرفت.
در این جلسه تولیدکنندگان نسبت به سیاست‌های کنترلی و دخالت‌های دولت گله‌های خود را مطرح کردند. اما نکته جالب به پاسخ وزیر به آنها مربوط می‌شود؛ «فولاد را جمع کنید، ببرید سوریه.»! اما چرا تولیدکنندگان ایرانی باید کشور و سرمایه‌های خود را رها کنند و به سوریه بروند؟
تمام کشورها برای ما فرش قرمز پهن می‌کنند
در این زمینه یک تولیدکننده و کارشناس صنعت فولاد به تجارت‌نیوز گفت: این صحبت وزیر صمت در پاسخ به تولیدکنندگان که جمع‌کنید و به سوریه بروید برای ما هم قابل هضم نیست. قرار بود در این جلسه پنج تولیدکننده برای مشکلات پیش‌روی صنعت حضور داشته باشند، اما آقای فاطمی‌امین پیغام فرستاد که فقط دو نفر از نمایندگان صنعت فولاد را می‌پذیرد.
حسام‌الدین والی توضیح داد: زمانی که تولیدکنندگان از جلسه با وزیر بیرون آمدند گفته‌های وزیر را به ما منتقل کردند. باید توجه داشت که صنعت فولاد جز ۱۰ صنعت برتر جهان است و تمام کشورها برای سرمایه‌گذاران فرش قرمز پهن می‌کنند. این در حالی است که وقتی تولیدکنندگان ایرانی از وضعیت موجود و دخالت‌های دولت ناراضی هستند مسئولان به آنها پاسخ می‌دهند «جمع کنید و بروید.»
او در پاسخ به این پرسش که آیا سوریه برای ایرانی‌ها جذابیت دارد؟ اظهار کرد: این کشور حداقل برای تولیدکنندگان فولاد جذابیتی ندارد. زیرا احداث یک کارخانه چهار سال زمان می‌برد. همچنین صنعت فولاد نمی‌تواند با نیروهای کار مبتدی و ناآشنا با این حرفه فعالیت کند. آنچه به نظر می‌رسد انتقال کارخانه‌های فولادی به سوریه امکان‌پذیر نیست.
والی افزود: سوال ما از وزیر صنعت این است که آیا سوریه زیرساخت تولید فولاد دارد؟ سوری‌ها بابت کوچ سرمایه چه خدماتی را به این سرمایه‌گذاران می‌دهند؟ مگر صنعت فولاد با نیروی انسانی که با کار آشنا نیست می‌تواند خدماتی ارائه دهد؟
آیا سوریه امنیت دارد که تولیدکنندگان آنجا بروند؟
وی گلایه‌های خود را این‌طور ادامه داد: آیا سوریه امنیت لازم برای سرمایه‌گذاران ایرانی دارد؟ این کشور نه امنیت اقتصادی دارد، نه لجستیک و نه مواد اولیه و انرژی. بنابراین چطور امکان انتقال صنعت فولاد به سوریه وجود دارد؟
این مقام صنفی به سرمایه‌گذاری هندی‌ها در بخش فولاد و شمش اشاره و عنوان کرد: در سال‌های اخیر هندی‌ها در بخش فولاد و شمش سرمایه‌گذاری کردند. آنها هم از قوانین دست و پا گیر ایران گله‌مندند. خارجی‌ها هم بارها به ما اعلام کردند که در بخش‌ها و کشورهای متعدد مانند آفریقا سرمایه‌گذاری کردند، اما هیچ‌گاه با موانعی که در ایران رو به رو هستند، برخورد نداشتند.
والی یادآور شد: در ایران قیمت مواد اولیه همواره نوسان دارد. همچنین کشوری که دارای منابع انرژی زیادی است در تابستان برق ندارد، در زمستان هم بدون گاز می‌ماند. با این کمبود امکانات تازه دولت به تولیدکنندگان فشار می‌آورد که قیمت‌ها را بنا بر دستور آنها تعدیل کنند. بخشی از سرمایه‌گذاران فولادی به دلیل عرق ملی شرایط دشوار را تحمل می‌کنند.
هندی‌ها هم به ایران اولتیماتوم دادند
او اضافه کرد: اخیرا سرمایه‌گذاران خارجی از جمله هندی‌ها به ما اولتیماتوم دادند که به دلیل افزایش بیکاری و شرایط نامناسب کار در ایران کارخانه‌ها را تا پایان سال اداره می‌کنیم. از این‌رو به دلیل دخالت‌های دولت و شرایط نامناسب تولید احتمال دارد سرمایه‌گذاران خارجی در سال جدید ۱۴۰۱ از ایران بروند.
ایران می‌خواهد چینی‌ها را جذب کند؟
پیش‌تر شهرام شریعتی، دبیرکل خانه صنعت و معدن تهران، در گفتگو با تجارت‌نیوز اعلام کرد: «معادن، ازجمله معدن‌های طلای ایران بخشی از قراردادهای سرمایه‌گذاری چین و ایران طبق سند «۲۵ساله همکاری» هستند.».
آیا ممکن است این گفته وزیر صمت به سرمایه‌گذاران و تولیدکنندگان فولاد که جمع کنید و بروید نشان از جذب سرمایه‌گذاران خارجی از جمله چینی‌ها در بخش معادن ایران باشد؟
تولیدکنندگان از کشورشان نمی‌روند
در این باره رئیس کمیسیون صنایع و معادن ایران از گفته وزیر صمت انتقاد کرد. شهرام شکوری به تجارت‌نیوز گفت: گویا در ایران از هیچ‌کس هیچ چیزی بعید نیست. اما برداشته شدن موانع تولید در ایران جمع‌کردن سرمایه‌گذاران و فرار آنها از کشور نیست. اینکه تولیدکنندگان نسبت به شرایط موجود معترضند و به آنها می‌گویند جمع کنید و بروید حرف درستی نیست.
شکوری خطاب به وزیر صمت بیان کرد: تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران نه‌تنها از کشور خودشان نمی‌روند. بلکه می‌مانند و فعالیتشان را توسعه می‌دهند.
اخیرا احمد دنیانور، عضو انجمن تولیدکنندگان فولاد از تعطیلی ۱۱۰ کارخانه فولاد پرده برداشت. او همچنین احتمال انتقال این کارخانه‌ها به سوریه را مطرح کرد.
در این باره سیدرضا شهرستانی، عضو هیات مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فولاد درباره انتقال این کارخانه‌ها به سوریه گفت: ما برای حل مشکلات و موانع از وزیر صنعت درخواست ارائه پیشنهاد کردیم. ایشان در پاسخ گفتند که «فولاد را جمع کنید، ببرید سوریه.»!
برای مطالعه بیشتر خبر تولید فولاد در سوریه را بخوانید.
صنعت فولاد یکی از آببرترین صنایع هستند. یکی از عوامل کمبود آب در اصفهان واعتراضات سالیان اخیر همین صنایع بزرگ فولادی اصفهان هستند.
خراسان رضوی، علی الخصوص شهرستان خواف جزء خشک‌ترین نقاط ایران هستند ولی همین صنایع فولاد به شدت تلاش میکنن در این مناطق مستقر شوند.
شاید روزی به این نتیجه برسیم که صنایع فولادی را به نزدیکی منابع آبی، یعنی آبهای آزاد (دریاها) منتقل کنیم و مواد اولیه را ازطریق ریلی به آنها منتقل کنیم.
حیف که الن برعکس شده و آب را با صرف هزینه چند برابری شیرین کرده و منتقل خواهند کرد خدمت صنایع فولادی خواف
کل مصرف آب صنعت در مقابل مصرف کل آب کشور چقدره؟ در مقابل چقدر ارزآوری داره؟
کجا برن بهتر از اینجا.. انرژی و برق و اب و گاز تقریبا رایگان.. نیروی کار تقریبا مجانی.. قیمت فروش به دلار…. خوب معلومه که مخالفت میکنن.. ضمن اینکه شرکتهای فولادی و پتروشیمی شدن حیاط خلوت برخی از مقامات و زورشون به همه میرسه…
هر کشوری برای توسعه باید صنایعی رو پیشران اقتصادش کنه که مزیت نسبی توی اونها داره. توی کشوری که همه جوره تحریمه و نه می تونه نفت صادر کنه نه گاز، تصمیم گرفته شده که صنعت فولاد و پتروشیمی و سیمان ایجاد بشه تا این انرژی که داریم مصرف بشه و ارزآوری برای کشور داشته باشه. شما توقع داری قیمت گاز اندازه اروپا باشه؟ بعد درآمد ارزی ما از کجا قراره تامین بشه؟ از خودروسازی که با وجود گرفتن فولاد مفت، وام مفت، برق مفت کارگری که مفت نمی ارزه و برند بی ارزشش؟ بعد صنعتی که جزء 10 کشور برتر توش هستیم رو رها کنیم؟ شما فکر نمی کنی برای اینکه توی کشوری که امنیت سرمایه گذاری صفره به علت تصمیمات خلق الساعه و وضعیت نابسامان بین المللی تابستون برقش قطعه و زمستون گازش قطعه باید یه مشوقی مثلا گاز ارزون باشه که سرمایه گذاری دلاری توجیه پذیر بشه؟ اگر این صنایع ایجاد نشده بودن الان وضعیتمون مثل ونزوئلا بود