دوازدهمین کنفرانس بینالمللی فولاد استیل پرایس روز 16 آذر 1404 برگزار شد. در این همایش، فعالان و تصمیمسازان صنعت فولاد با اشاره به دستاوردهای کشور، مشکلات زیرساختی و چالشهای انرژی هشدار دادند که با وجود سهم ۲ درصدی از تولید جهان، ۸ درصد اشتغال و ۱۱ درصد ارزآوری، ایران در مرز بحران صادرات و رقابت جهانی قرار دارد.
وزارت نیرو در اقدامی جنجالی و با وجود مخالفتهای قانونی، مدیران فولادساز را به امضای توافق اجباری برای واگذاری برق تولیدی خود واداشته است؛ توافقی که در صورت اجرا، ضمن تشدید بحران انرژی در صنعت فولاد، سرمایهگذاریهای پیشین شرکتها را بیاثر کرده و به کاهش تولید، افت رتبه جهانی و زیاندهی شرکتهای بزرگ منجر میشود. این در حالی است که ایران بار دیگر به رتبه دهم تولید جهانی فولاد سقوط کرده و تولید آن در شش ماه نخست ۲۰۲۵ بیش از ۱۰ درصد افت داشته است.
تولید فولاد کشور در سهماهه نخست امسال ۴.۸ درصد کاهش یافته که نسبت به افت ۱.۸ درصدی سال گذشته، نشاندهنده تشدید مشکلات برقرسانی به صنایع فولادی است. بیشترین کاهش مربوط به تولید مقاطع تخت فولادی با افت ۸.۶ درصد بوده است
همزمان با آغاز محدودیتهای برق زودتر از همیشه و سقوط همزمان تولید و صادرات در صنعت فولاد ایران، عمان با پروژه سه میلیارد دلاری تولید فولاد سبز خود در الدقم در حال تصاحب آینده بازار جهانی است. آمارها نشان میدهد تولیدکنندگان ایرانی از صادرات کنار رفتهاند و میدان به تجار کارتبهدست واگذار شده است.
دادههای کدال در زمستان ۱۴۰۳ تنها هشدار به بورس نیستند؛ این گزارشها، بیتعارف آینهای از نتیجه سیاست صنعتی ایران در سالهای اخیرند. سیاستی که بیش از آنکه مبتنی بر مزیت رقابت جهانی باشد، بر پایه تثبیت قیمت، مداخله دستوری و نگاه کوتاهمدت در تامین منابع پایهگذاری شدهاست.
آمار معاملات بورس کالای ایران در دومین ماه از سال ۱۴۰۴ نشان میدهد که در این ماه ۱۲ میلیون و ۷۷۸ هزار و ۷۶ تن انواع کالا به ارزش ۲۰۲ هزار و ۹۲۳ میلیارد تومان در بازار فیزیکی دادوستد شد.
صنعت فولاد یکی از زیرساختهای حیاتی اقتصاد جهانی به شمار میرود که با تامین مواد اولیه لازم برای توسعه طیف وسیعی از صنایع از جمله خودروسازی، ساخت و ساز، نفت و گاز و تجهیزات صنعتی نقشی بنیادین ایفا میکند.
در حالیکه صنعت فولاد با سهم ۴۲ درصدی در ارزش افزوده بخش صنعت و ۵۱ درصدی در صادرات غیرنفتی، ستون فقرات اقتصاد تولیدی ایران محسوب میشود، گزارش تازه انجمن تولیدکنندگان فولاد نشان میدهد تنها در تابستان ۱۴۰۳، یک میلیارد دلار از تولید این بخش بهدلیل محدودیتهای انرژی از دست رفته است. عقبگرد به سطح تولید سال ۱۳۹۹، زیان انباشته ۱۳ میلیارد دلاری در چهار سال اخیر و انحراف ۱۰ میلیون تنی از اهداف افق ۱۴۰۳، گویای آن است که بحران انرژی در ایران نهفقط یک چالش زیرساختی، بلکه تهدیدی راهبردی برای بقای صنایع و تولید فولاد است.
امتیازات بلندمدتی که ما منتظرش هستیم در ۲۰۲۹ – زمان راهاندازی کارخانه جدید – چه خواهد بود، وقتی ترامپ دیگر در قدرت نیست و سیاستهای تعرفهای آمریکا میتوانند بار دیگر تغییر کنند؟
با آغاز مذاکرات ایران و آمریکا، سناریوهای متعددی پیشروی صنعت فولاد ایران قرار دارد. اما با توجه به مشکلات صنعت فولاد در داخل، در صورت به نتیجه نرسیدن مذاکرات و حل نشدن مشکلات تحریم، این صنعت زیانده میشود و احتمال تعطیلی آن وجود دارد.
1404، آخرین سال اجرای سند چشمانداز صنعت فولاد به حساب میآید. چشماندازی که مهمترین اهداف آن دستیابی به رقم 55 میلیون تن در حوزه تولید فولاد و رسیدن به جایگاه هفتم جهان است. اما با توجه به شرایطی مانند تحریم، سیاستهای ارزی و بحران انرژی صنعت فولاد ایران فاصله حداقل 20 میلیون تنی و 3 پلهای برای دستیابی به این هدف دارد.
گروه فولاد آلمانی سالزگیتر روز جمعه اعلام کرد که هنوز زود است که بگوید آیا جوینت ونچر فولادی آن با تیسنکروپ و والورک به نام اچکیام (HKM) بسته خواهد شد یا نه.
قیمت قراضه فولادی وارداتی در تایوان کاهش یافت؛ این در حالی است که خریداران، کانتینرهای قراضه را با قیمتهای کمتر خریداری کرده و اما تجارت در بازار محدود بود.
رئیس انجمن سنگآهن افزایش تولید فولاد ایران را به دلیل کمبود سنگ آهن منطقی و متناسب با شرایط اقتصادی کشور نمیداند. مهرداد اکبریان همچنین پایان یافتن ذخایر سنگ آهن را رویدادی طبیعی تعریف میکند که نیاز به چارهاندیشی دارد. اتفاقی که اگر رخ ندهد به حذف ایران از بازار جهانی فولاد منجر میشود
تابستان ۱۴۰۱ نتوانست مانند سالهای پیش رونق را به صنایع فلزی ایران بازگرداند. رئیس اتحادیه آهن، فولاد و فلزات دلیل این رکود را دامپینگ چین و روسیه دانست. حمیدرضا رستگار ابراز امیدواری کرد که با اجرای پروژههای مسکن دولت رونق به صنایع ایران، ازجمله بازار فولاد بازگردد.
