به گزارش تجارت نیوز، آمریکا با شتابی بی‌سابقه به‌سوی گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر همچون باد، خورشید و ذخیره‌سازهای باتری پیش می‌رود، گزارشی جدید نشان می‌دهد که یکی از بزرگ‌ترین موانع بر سر راه این تحول، نه کمبود فناوری یا سرمایه، بلکه زمان طولانی انتظار برای اتصال به شبکه برق است. این تأخیر که در بسیاری از مناطق کشور به چهار تا نه سال می‌رسد، می‌تواند پیشرفت انرژی پاک را به‌طور جدی با اختلال مواجه کند.
صف انتظار؛ گلوگاه توسعه انرژی پاک در آمریکا
براساس گزارشی جدید از شرکت تحلیلی Enverus، هزاران پروژه انرژی بادی، خورشیدی و ذخیره‌سازی باتری، در صف انتظار برای اتصال به شبکه‌های برق منطقه‌ای آمریکا مانده‌اند. این گزارش که توسط واحد تحقیقاتی Enverus Intelligence Research (EIR) تهیه شده، نشان می‌دهد که صف‌های اتصال متقابل (Interconnection Queues) تا جایی متراکم شده‌اند که تنها ۱۰ درصد از پروژه‌ها در نهایت موفق به اتصال و راه‌اندازی می‌شوند. این یعنی حدود ۹۰ درصد پروژه‌ها هرگز به مرحله بهره‌برداری نمی‌رسند.
به گفته رایان لوتر، مدیر تحقیقات EIR: «افزایش چشمگیر سرمایه‌گذاری و توسعه پروژه‌ها، صف‌های اتصال را فراتر از ظرفیت پردازشی اپراتورهای شبکه برده و باعث شده بسیاری از پروژه‌ها به تعلیق یا حذف کشیده شوند.»
کدام ایالت‌ها پیشرو هستند؟ کدام عقب‌مانده؟
داده‌های Enverus نشان می‌دهد که زمان صف اتصال در مناطق مختلف آمریکا تفاوت قابل‌توجهی دارد. به‌عنوان مثال، ایالت تگزاس (شبکه ERCOT) و منطقه نیوانگلند (شبکه ISO-NE) دارای کوتاه‌ترین زمان‌های انتظار هستند. این در حالی است که ایالت‌های کالیفرنیا (شبکه CAISO) و نیویورک (شبکه NYISO) در صدر لیست طولانی‌ترین صف‌های اتصال قرار دارند؛ اتفاقی که تا حد زیادی به محیط‌های نظارتی پیچیده و بروکراسی سختگیرانه این ایالت‌ها مربوط می‌شود.
جالب اینکه حتی شبکه تگزاس با وجود تجربه بحرانی خاموشی‌های گسترده در زمستان ۲۰۲۱، در تسهیل اتصال پروژه‌های جدید عملکرد بهتری نسبت به بسیاری از مناطق دیگر آمریکا داشته است.
مشوق‌های IRA؛ عامل رشد، اما نه بدون پیامد
قانون کاهش تورم ۲۰۲۲ (IRA) با ارائه مشوق‌های مالیاتی سخاوتمندانه برای پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر، نقش مهمی در تشویق سرمایه‌گذاران ایفا کرده است. همچنین الزامات زیست‌محیطی جدید سازمان حفاظت محیط‌زیست (EPA) برای تعطیلی نیروگاه‌های زغال‌سنگ، تقاضا برای منابع پاک را افزایش داده است. اما این موج توسعه، پیامد ناخواسته‌ای نیز داشته: ازدحام در صف‌های اتصال و تأخیر در اجرای پروژه‌ها.
به‌بیان ساده، سرعت رشد پروژه‌ها از توان پاسخ‌گویی اپراتورهای شبکه پیشی گرفته و همین مسئله باعث توقف یا لغو بسیاری از طرح‌ها شده است. طبق داده‌های EIR، نرخ تعلیق توافق‌های اتصال در برخی شبکه‌ها مانند NYISO، PJM و SPP به بیش از ۷۰ درصد می‌رسد. این در حالی است که شبکه‌هایی مانند ERCOT و CAISO نرخ تعلیق پایین‌تری دارند (حدود ۲۰ درصد).
زمان، سرمایه را می‌بلعد
بررسی‌ها نشان می‌دهد که طولانی شدن صف اتصال، نه‌تنها فرآیند توسعه انرژی‌های پاک را کند کرده، بلکه هزینه اجرای پروژه‌ها را نیز به‌شدت افزایش داده است. به‌عبارت دیگر، هر چه زمان انتظار بیشتر شود، احتمال لغو پروژه نیز بالاتر می‌رود. و این، تنها یک مسئله فنی نیست، بلکه یک دغدغه اقتصادی و سیاسی جدی است.
همان‌طور که تحلیلگران EIR تاکید می‌کنند، زمان طولانی صف اتصال می‌تواند باعث هدررفت میلیاردها دلار از منابع مالیاتی شود؛ زیرا بسیاری از پروژه‌هایی که حمایت مالی دریافت کرده‌اند، به‌دلیل همین تنگناهای زمانی هرگز به مرحله اجرا نمی‌رسند.
زیرساخت‌ها، مقررات و رقابت؛ سه مانع اساسی
سیلویا آلبورگتی، از شرکت zhero، در همین رابطه می‌گوید: «تراکم پروژه‌ها، رقابت فشرده، زیرساخت‌های فرسوده و فرآیندهای پیچیده صدور مجوز، بزرگ‌ترین موانع در مسیر تحقق اهداف انرژی پاک هستند. برای مکان‌یابی و اتصال بهینه پروژه‌ها، اطلاعات دقیق و زمان زیادی نیاز است؛ منابعی که همیشه در دسترس نیستند.»
نیاز فوری به اصلاح فرآیندهای اتصال
گزارش Enverus زنگ خطری است برای سیاست‌گذاران، توسعه‌دهندگان و نهادهای مسئول شبکه برق در آمریکا. این مطالعه به‌وضوح نشان می‌دهد که صرف اختصاص بودجه یا ارائه مشوق‌های مالی کافی نیست؛ اگر فرآیند اتصال به شبکه بازطراحی نشود و ظرفیت پردازش شبکه‌ها به‌روز نشود، تحقق اهداف انرژی پاک در آمریکا با شکست مواجه خواهد شد.
راه‌حل پیشنهادی کارشناسان، ساده‌سازی قوانین صدور مجوز، تسهیل فرآیند اتصال و توسعه زیرساخت‌های انتقال برق است تا بتوان پاسخگوی موج پروژه‌های جدید در سراسر کشور بود.
در نهایت باید گفت، زمان در حوزه انرژی نه‌تنها طلا، بلکه آینده است؛ و اگر این زمان در صف‌های اداری و بروکراسی تلف شود، آینده‌ای پاک و پایدار نیز در هاله‌ای از ابهام فرو می‌رود.
