جهان با بحران‌های محیط‌زیستی بی‌سابقه‌ای روبه‌روست و وضعیت اقیانوس‌ها بیش از پیش نگران‌کننده به نظر می‌رسد. از تغییرات اقلیمی و بهره‌برداری بی‌رویه گرفته تا آلودگی پلاستیکی، این پهنه‌های آبی حیات‌بخش در مسیر تخریب قرار دارند. در این شرایط بحرانی، کنفرانس اقیانوس سازمان ملل (UNOC) که از ۹ تا ۱۳ ژوئن در نیس فرانسه در حال برگزاری است، به عنوان بزرگترین گردهمایی بین‌المللی برای حفاظت از اقیانوس‌ها، نقش حیاتی در ترسیم آینده این اکوسیستم ایفا می‌کند.
اخیراً، انتشار گزارشی از سوی خبرگزاری‌ها با عنوان «سرقت ابرها» توسط امارات متحده عربی، واکنش‌ها و ابهامات فراوانی را در فضای رسانه‌ای و افکار عمومی ایران برانگیخت.
بریتانیا با سرمایه‌گذاری ۱۰ میلیارد پوندی برای ساخت یک مرکز داده عظیم هوش مصنوعی، در یک دوراهی بزرگ میان پیشرفت فناورانه و مسئولیت محیط‌زیستی قرار گرفته است. این پروژه که وعده اشتغال و رشد اقتصادی می‌دهد، همزمان با مصرف برق بیش از یک میلیون خانه و انتشار کربن معادل پنج برابر یک فرودگاه بزرگ، چالشی جدی برای اهداف اقلیمی این کشور به شمار می‌رود.
محققان دانشگاه شارجه با ارائه یک فناوری نوآورانه، گامی بزرگ در مسیر تولید «هیدروژن سبز» برداشته‌اند. این روش پیشگامانه، با استفاده از الکترودهای نانومهندسی‌شده، امکان استخراج مستقیم هیدروژن از آب دریا را بدون نیاز به فرآیند پرهزینه نمک‌زدایی فراهم می‌کند و راه را برای تولید انرژی پاک در مقیاس صنعتی و با هزینه‌ای پایین‌تر هموار می‌سازد.
در مواجهه با بحران جهانی زباله‌های الکترونیکی و چالش اقتصادی ناشی از سقوط قیمت لیتیوم، یک استارتاپ در هنگ‌کنگ با فناوری پیشرفته خود راهکاری نوین ارائه کرده است. این شرکت با توسعه سیستم‌های بازیافت قابل حمل و دوستدار محیط زیست، که قادر به فعالیت در قلب شهرها هستند، گامی مهم در مسیر مدیریت پسماندهای دیجیتال و بازیابی فلزات ارزشمند برداشته است.
فصل آتش‌سوزی‌های جنگلی سال ۲۰۲۵ در کانادا با شدتی کم‌سابقه و نگران‌کننده آغاز شده است. در حالی که هزاران کیلومتر مربع از اراضی این کشور در آتش می‌سوزد و کیفیت هوا در سراسر آمریکای شمالی به سطح خطرناکی رسیده، توده‌های دود ناشی از این حریق‌ها با عبور از اقیانوس اطلس، یادآوری می‌کنند که این بحران، مرزهای جغرافیایی را نمی‌شناسد و هشداری جدی درباره پیامدهای فزاینده تغییرات اقلیمی است.
بهار کم‌نظیر سال ۲۰۲۵ در بریتانیا، یک شمشیر دولبه بود. از یک سو، تابش بی‌سابقه خورشید به جهشی تاریخی در تولید انرژی پاک، صرفه‌جویی اقتصادی و کاهش انتشار کربن منجر شد. اما از سوی دیگر، همین پدیده، هشداری جدی درباره خشکسالی ویرانگر و تهدید منابع حیاتی کشور بود.
آمریکا، به‌ویژه در دوران ریاست‌جمهوری جو بایدن، با سرمایه‌گذاری‌های بی‌سابقه در انرژی‌های تجدیدپذیر و حمل‌ونقل پاک، به یکی از پیشگامان جهانی در این حوزه تبدیل شده است. قانون کاهش تورم (IRA) و حمایت از خودروهای برقی، این کشور را در مسیر تحول سبز قرار داد. با این حال، با نزدیک شدن به نیمه سال 2025، نشانه‌هایی از کاهش رشد در سرمایه‌گذاری‌های صنعتی انرژی پاک و مطرح شدن لایحه‌ای جنجالی در کنگره، زنگ خطر را برای آینده این بخش به صدا درآورده است.
در حاشیه هشتادمین مجمع عمومی سالانه انجمن بین‌المللی حمل‌ونقل هوایی (یاتا) که اخیراً در دهلی نو برگزار شد، ماری اوونز تامسن، معاون ارشد پایداری و اقتصاددان ارشد یاتا، در گفت‌وگو با رسانه‌ها تاکید کرد جهان باید هم‌اکنون اقدامات لازم برای افزایش تولید سوخت پایدار هوایی (SAF) را آغاز کند. او هشدار داد که اگر تولید این نوع سوخت‌های کم‌کربن به‌سرعت گسترش نیابد، اهداف جهانی کربن‌زدایی صنعت هوانوردی در معرض خطر جدی قرار خواهد گرفت.
با افزایش دمای زمین، کمبود منابع آب و گسترش بیابان‌زایی، کشورهای خاورمیانه از جمله عربستان سعودی، با موج‌های گرمایی شدید، کاهش تولیدات کشاورزی، فشار بر زیرساخت‌های انرژی و افزایش وابستگی به سیستم‌های خنک‌کننده روبه‌رو هستند. در چنین شرایطی، توسعه گسترده انرژی‌های تجدیدپذیر نه تنها برای مقابله با این بحران‌ها ضروری است، بلکه مسیر جدیدی برای رشد اقتصادی، اشتغال‌زایی، ارتقای فناوری و افزایش امنیت انرژی فراهم می‌آورد.
در مسیر جهانی برای دستیابی به انرژی پاک و پایدار، چین با توسعه و نصب اولین راکتور هسته‌ای مدولار کوچک (SMR) تجاری جهان، "لینگ‌لانگ-۱" (Linglong-1)، گامی بلند برداشته است. این راکتور ۱۲۵ مگاواتی، نه تنها نقطه عطفی در صنعت هسته‌ای محسوب می‌شود، بلکه با قابلیت تولید یک میلیارد کیلووات‌ساعت برق در سال، می‌تواند انرژی ارزان و کم‌کربن را برای حدود ۵۲۶ هزار خانه تأمین کرده و سالانه ۸۸۰ هزار تن دی‌اکسید کربن را کاهش دهد. این نوآوری، با ابعاد کوچک، ایمنی پیشرفته و سرعت ساخت بالا، الگویی برای آینده انرژی هسته ای خواهد بود.
با افزایش محبوبیت خودروهای برقی در جهان، بسیاری از کشورها، به آینده‌ای پاک‌تر و کم‌کربن امیدوار شده‌اند. اما یکی از موانع اصلی در مسیر گسترش این خودروها، مشکلاتی است که کاربران در فرآیند شارژ تجربه می‌کنند. برخلاف تصور رایج که عمده نگرانی‌ها درباره خودروهای برقی مربوط به استخراج لیتیوم، بازیافت باتری یا ناآشنایی کاربران با فناوری است، واقعیت این است که مشکلات شارژ، هزینه اولیه بالا و برد مسافتی محدود از مهم‌ترین چالش‌های روزمره دارندگان خودروهای برقی هستند.
در چشم‌انداز انرژی جهانی که به سرعت در حال تغییر است، کشورهایی که به شدت به منابع طبیعی متکی هستند، در حال تعریف مجدد مسیر خود هستند. امارات متحده عربی، بازیگر اصلی در بازار نفت، در حال حاضر در حال تبدیل شدن به یک رهبر جهانی در انرژی پاک و پایدار است. این تحول با هدف رسیدن به انتشار خالص صفر تا سال 2050 از طریق سرمایه‌گذاری‌های عظیم در فناوری، تنوع انرژی و نوآوری شکل گرفته است. تجارت‌نیوز به بررسی نقشه راه امارات متحده عربی می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه این کشور، با تعادلی بین اقتصاد مبتنی بر نفت و آرزوهای زیست محیطی خود، در حال تبدیل شدن به الگویی برای آینده انرژی جهان است.
عربستان سعودی، کشوری که نامش با نفت عجین شده بود، اکنون با یک دگرگونی چشمگیر، در مسیر پایداری گام برمی‌دارد. در پاسخ به فشارهای جهانی برای کاهش انتشار کربن و مبارزه با تغییرات اقلیمی، این کشور «ابتکار سبز عربستان سعودی» را راه‌اندازی کرده است. این طرح بلندپروازانه، با تمرکز بر اهداف زیست‌محیطی، سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین و تنوع اقتصادی، در صدد است تا آینده‌ای پایدار را برای نسل‌های آتی تضمین کند. در این تحول سبز، استارتاپ‌ها نقش محوری ایفا می‌کنند و به عنوان موتور محرک نوآوری، راهکارهای خلاقانه را برای تحقق اهداف SGI ارائه می‌دهند.
در بحبوحه تلاش‌های جهانی برای گذار به انرژی‌های پاک، هزینه بالای ساخت پیل‌های سوختی هیدروژنی همواره مانعی بزرگ بوده است. اما اکنون، دانشمندان نروژی در موسسه SINTEF با طراحی غشای فوق نازک ۱۰ میکرومتری و کاهش چشمگیر مصرف پلاتین، گامی مهم در جهت کاهش ۲۰ درصدی هزینه‌ها و افزایش کارایی این فناوری برداشته‌اند. این نوآوری می‌تواند آینده حمل‌ونقل سنگین، دریایی و هوایی را متحول و مسیر را برای آینده‌ای سبزتر و مقرون‌به‌صرفه‌تر هموار کند.
جنگ‌ها همواره با مرگ، ویرانی و آوارگی همراه بوده‌اند، اما تأثیرات آن‌ها تنها به مرزهای سیاسی یا تلفات انسانی محدود نمی‌شود. جنگ اسرائیل علیه غزه نه‌تنها جان ده‌ها هزار انسان بی‌گناه را گرفته، بلکه ضربه‌ای جبران‌ناپذیر بر پیکره محیط‌زیست و اقلیم جهانی وارد کرده است. بر اساس جدیدترین آمارهای منتشرشده، جنگ غزه در ۱۵ ماه نخست خود ردپای کربنی عظیمی بر جای گذاشته است؛ ردپایی که از مجموع گازهای گلخانه‌ای منتشر شده توسط بسیاری از کشورهای جهان در یک سال بیشتر است.
در شرایطی که بحران اقلیمی به یک تهدید جدی جهانی تبدیل شده و دولت‌ها برای کاهش گازهای گلخانه‌ای هدف‌گذاری‌های بلندمدت انجام داده‌اند، یک حوزه همچنان تا حد زیادی از این مسئولیت معاف مانده است: حوزه نظامی. تحلیل‌های تازه نشان می‌دهد ارتش‌های جهان، به‌ویژه در اروپا، سهم بسزایی از انتشار کربن را به خود اختصاص داده‌اند، اما تنها تعداد انگشت‌شماری از کشورها برای کاهش این انتشار هدف‌گذاری مشخصی دارند.
بحران اقلیمی دیگر یک تهدید دور از ذهن نیست؛ این یک واقعیت روزمره است که میلیاردها نفر از مردم جهان را در سال گذشته با گرمایی فراتر از تحمل مواجه کرده است. مطالعات جدید نشان می‌دهد فعالیت‌های انسانی، به‌ویژه انتشار گازهای گلخانه‌ای، دما را به شکل بی‌سابقه‌ای افزایش داده و این پدیده، سلامت، امنیت و معیشت بشر را جدی تهدید می‌کند. در ادامه، به بررسی یافته‌های علمی جدید در این زمینه می‌پردازیم که چگونه گرمای شدید به یک بحران جهانی تبدیل شده است.
در بحبوحه تلاش‌های جهانی برای مقابله با تغییرات اقلیمی و کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی، یک استارتاپ آمریکایی به نام «ایرسل» (Aircela) از فناوری انقلابی خود رونمایی کرده است: دستگاهی به اندازه یک یخچال که قادر است مستقیماً از هوا و با استفاده از برق تجدیدپذیر، بنزین تولید کند. این نوآوری شگفت‌انگیز که نیاز به زیرساخت‌های پیچیده ندارد و بنزینی سازگار با خودروهای فعلی ارائه می‌دهد، می‌تواند معادله انرژی را دگرگون کند و گامی مهم در مسیر گذار به آینده‌ای پاک‌تر، بدون نیاز به تغییرات پرهزینه در ناوگان حمل‌ونقل به شمار رود.
گرمایش زمین از هشداری علمی به واقعیتی ملموس بدل شده که با پدیده‌هایی چون افزایش بی‌سابقه دما، خشکسالی‌های شدید و سیلاب‌های ویرانگر، زندگی بر سیاره ما را دگرگون ساخته است. گزارش اخیر سازمان جهانی هواشناسی (WMO) زنگ خطر را جدی‌تر به صدا درآورده و پیش‌بینی می‌کند که جهان طی پنج سال آینده ممکن است وارد مرحله‌ای بی‌سابقه از گرمایش شود.
