به گزارش تجارتنیوز، چهار شاخص کلیدی در تغییرات آب و هوایی -غلظت گازهای گلخانهای، افزایش سطح دریا، گرمای اقیانوسها و اسیدی شدن اقیانوسها- رکوردهای جدیدی را در سال ۲۰۲۱ به ثبت رساندند. راهحل اساسی در این میان حرکت به سمت انرژیهای تجدیدپذیر است.
آن طور که سازمان ملل گزارش داده، کلید مقابله با این بحران، پایان دادن به اتکای ما به انرژی تولید شده از سوختهای فسیلی است. آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد، میگوید: «خبر خوب این است که راه نجات، درست در مقابل ما قرار دارد. اکنون باید آنها را فوراً به کار ببندیم.»
دبیرکل، پنج اقدام حیاتی را تشریح میکند که اکنون باید در اولویت قرار گیرند تا سیستمهای انرژی ما را متحول کند. این اقدامات حرکت به سمت انرژیهای تجدیدپذیر را سرعت میبخشند و «زیرا بدون انرژیهای تجدیدپذیر، آیندهای وجود نخواهد داشت».
تبدیل فناوری انرژیهای تجدیدپذیر به یک کالای عمومی جهانی
برای اینکه فناوری انرژیهای تجدیدپذیر یک کالای عمومی جهانی باشد -به این معنی که برای همه و نه فقط برای ثروتمندان در دسترس باشد- حذف موانع اشتراک دانش و انتقال فناوری ضروری است.
تامین قطعات و ابزار مورد نیاز برای بهرهبرداری و تولید انرژی تجدیدپذیر یک عامل ضروری و تعیین کننده است. دسترسی گستردهتر به اجزا و مواد کلیدی حیاتی خواهد بود. این شامل مواد معدنی مورد نیاز برای تولید توربینهای بادی و شبکههای برق گرفته تا وسایل نقلیه الکتریکی میشود.
برای گسترش و تنوع بخشیدن به ظرفیت تولید در سطح جهانی، نیاز به هماهنگی بینالمللی قابل توجهی است. علاوه بر این، سرمایهگذاریهای قابلتوجهی برای تضمین یک انتقال عادلانه مورد نیاز است. از جمله در آموزش مهارتهای افراد، تحقیق و نوآوری و مشوقهایی برای ایجاد زنجیرههای تامین از طریق شیوههای پایدار که از اکوسیستمها و فرهنگها محافظت میکند.
زمینهسازی برای گسترش فناوریهای نوین
در حالی که همکاری و هماهنگی جهانی حیاتی است، چارچوبهای سیاست داخلی باید فورا برای سادهسازی و سرعت بخشیدن به پروژههای انرژی تجدیدپذیر و تسریع سرمایهگذاریهای بخش خصوصی اصلاح شوند.
فناوری، ظرفیت و بودجه برای انرژیهای تجدیدپذیر وجود دارد. با این حال، باید سیاستها و فرآیندهایی برای کاهش ریسک بازار و تشویق سرمایهگذاریها وجود داشته باشد. از جمله سادهسازی فرآیندهای برنامهریزی، مجوزها، و نظارتی و جلوگیری از تنگناها و تشریفات اداری. این موضوع میتواند شامل تخصیص فضا برای فعال کردن ساخت و سازها در مقیاس بزرگ در مناطق ویژه انرژیهای تجدیدپذیر باشد.
حذف یارانه انرژی از سوختهای فسیلی
یارانه سوختهای فسیلی یکی از مهمترین موانع مالی است که مانع تغییر جهان به سمت انرژیهای تجدیدپذیر میشود. صندوق بینالمللی پول (IMF) میگوید که تنها در سال ۲۰۲۰ حدود ۵٫۹ تریلیون دلار برای پرداخت یارانه به صنعت سوختهای فسیلی، از جمله از طریق یارانههای صریح، معافیتهای مالیاتی و غیره هزینه شده است. این تقریباً ۱۱ میلیارد دلار در روز است.
یارانه سوختهای فسیلی هم ناکارآمد و هم ناعادلانه است. طبق گزارش صندوق بین المللی پول، در سراسر کشورهای در حال توسعه، حدود نیمی از منابع عمومی صرف شده برای حمایت از مصرف سوخت فسیلی به نفع ۲۰ درصد ثروتمندترین جمعیت است.
تغییر یارانهها از سوختهای فسیلی به انرژیهای تجدیدپذیر نه تنها باعث کاهش انتشار گازهای گلخانهای میشود، بلکه به رشد اقتصادی پایدار، ایجاد شغل، سلامت عمومی بهتر و برابری بیشتر، به ویژه برای جوامع فقیر و آسیبپذیر در سراسر جهان کمک میکند.
سرمایهگذاری سه گانه در انرژیهای تجدیدپذیر
حداقل ۴ تریلیون دلار در سال باید تا سال ۲۰۳۰ در انرژیهای تجدیدپذیر سرمایهگذاری شود تا سال ۲۰۵۰ به انتشار خالص صفر برسیم.
به گفته دبیرکل سازمان ملل متحد «انرژیهای تجدیدپذیر تنها راه برای امنیت واقعی انرژی، قیمت پایدار برق و فرصتهای شغلی پایدار هستند.»
مهمترین اخبار حوزه اقتصاد سبز را در صفحه اقتصاد سبز تجارتنیوز بخوانید.
