ونزوئلا بیشترین نفت را نسبت به هرکشور دیگری دارد؛ اما بحران این کشور آنقدر پیچیده و بد است که شرکت‌های نفتی، هیچ پولی ندارند و ضرر و زیان زیادی را متقبل می‌شوند.
از یک‌سو نفت 95 درصد صادرات ونزوئلا را تشکیل می‌دهد و مهم‌ترین منبع درآمد این کشور است. از سوی دیگر، افزایش بحران، زیان زیادی را متوجه شرکت‌های بین‌المللی ارائه‌دهنده خدمات نفتی به ونزوئلا کرده است. روند کاهش یا توقف فعالیت این شرکت‌ها در ونزوئلا ادامه دارد.
نیکلاس مادورو- رئیس‌جمهور سوسیالیست ونزوئلا- هنگامی که ماه گذشته برای نخستین بار خبر از انتشار ارز دیجیتال این کشور که توسط ذخایر نفت، طلا، گاز و الماس این کشور پشتیبانی می‌شود داد، بسیاری را شگفت‌زده کرد.
طبق بررسی‌های انجام شده اعضای اوپک به تعهد خود مبنی بر کاهش تولید نفت پایبند بودند و مجموع تولید نفت اوپک در ماه دسامبر سال ۲۰۱۷ میلادی در حالی به‌طور میانگین ۳۲ میلیون و ۲۸۰ هزار بشکه در روز بوده است که نسبت به ماه نوامبر سال ۲۰۱۷ حدود ۲۰۰ هزار بشکه کاهش داشته است.
ونزوئلا تحت تاثیر فشارها و تحریم‌های شدید اقتصادی و به منظور کاهش تورم بی‌سابقه در کشورش قصد دارد ارز رمزنگاری شده‌ای را با نام Petro با پشتوانه‌ی ۵.۳ میلیارد بشکه نفت خام عرضه کند.
علی‌رغم چالش‌های فراوان ونزوئلا، توانایی و ظرفیت اقتصادی این کشور به هیچ وجه قابل انکار نیست. ونزوئلا که بیشترین ذخایر نفتی در جهان را دارد تا سال 1950 چهارمین کشور ثروتمند جهان محسوب می‌شد. از اواسط دهه ۱۹۸۰ اما عرضه بیش از حد نفت، کاهش قیمت آن و تکیه بیش از حد دولت بر درآمدهای نفتی ضربه مهلکی بر اقتصاد ونزوئلا وارد کرد. به گونه‌ای که امروز این کشور با بحران انسانی مواجه است.
