خودکفایی غذایی یا Food Self-Sufficiency سیاستی است که بسیاری از کشورها مثل سنگال، هند، فیلیپین، قطر، بولیوی و روسیه، با هدف تامین امنیت غذایی کشور در پیش گرفته‌اند. این سیاست با نظریه کارایی اقتصادی در تضاد است. اقتصاد توصیه می‌کند کالاهایی را که در خارج ارزان‌تر است وارد کنیم و در مقابل به تولید کالاهایی
تابه‌حال آیا به عوامل تاثیرگذار بر تصمیم‌گیری‌های خود دقت کرده‌اید؟ منظور من، عواملی است که تصمیمات شما را به‌سمت خاصی سوق می‌دهند، بدون آنکه درموردشان فکر کنید. در اینجا قصد داریم تا با مفهومی به‌نام انتخاب پیش‌فرض و تاثیرات و پیچیدگی‌های روانی آن صحبت کنیم. تعدادی مثال راجع به آن مطرح کرده و در نهایت
مطمئنا تابه‌حال نام صنعت بازی‌های ویدیویی و صنعت بازی‌سازی به گوشتان خورده است، و گاهی در اخبار در مورد آن چیزی شنیده‌اید. اما تجربه شخصی من، نشان داده است که حداقل در خبرهای فارسی، اهمیت و بزرگی این صنعت به‌درستی نشان داده نشده است. در این مقاله ابتدا بررسی می‌کنیم که صنعت بازی‌های ویدیویی چقدر
در حال حاضر، کارگران بیشتر از هر زمان دیگری تحت فشار هستند. شرایط کاری، قابلیت رشد و روز‌های مرخصی تنها بخش کوچکی از مشکلات کارگران را شامل می‌شوند. در این رابطه، همواره این بحث وجود داشته است که آیا تشکل‌های کارگری و اتحادیه‌ها قادر به بهبود شرایط هستند؟ در طی این مقاله با بررسی پتانسیل اتحادیه‌ها
بیش از صدسال از کشف نفت در ایران در مقیاس بازرگانی می‌گذرد؛ اما تنها از سال‌های ۱۳۳۹ به بعد بود که اهمیت نفت در اقتصاد ایران شدت پیدا کرد. در این مقاله قصد داریم متوجه شویم که اثرات کلی نفت بر اقتصاد کشور چطور بوده است، و درگذر زمان چه سیاست‌هایی در ارتباط با آن
فرض کنید که علاوه بر جمعه، پنج‌شنبه هم تعطیل باشد. این تغییر چه مقدار بر زندگی شخصی شما تاثیر خواهد گذاشت؟ تاثیر آن بر بازدهی شما در محل کار چگونه خواهد بود؟ حالا از دید دیگری به آن فکر کنید: ازنظر اقتصاد تاثیر چنین تغییری مثبت است یا منفی؟ در حال حاضر با توجه به
سیاست‌های دولت در چند سال اخیر، نوسان‌های ارزی، تورم، تحریم و هزاران عوامل دیگر باعث شده‌اند تا درک درستی از ارزش واقعی پول کشورمان نداشته باشیم. اگر خودتان در این زمینه تحقیق کنید، به‌سرعت متوجه می‌شوید که باوجود چندگانگی میان نرخ ارز رسمی اعلام‌شده توسط دولت و ارز‌های دیگر مانند ارز نیما و درنهایت نرخ
حدود ۴۷۰۰ سال پیش «این سوکوش سیرنه» حکومت خود را در شوش بنا گذاشت. دو هزار سال طول کشید تا «دیاکو» سلسله مادها را تاسیس کند و از آنجا تا آخرین تاج‌گذاری در تاریخ ایران ۲۷۰۰ سال فاصله بود. در این تاریخ چند هزارساله ایران تحت سلطه پادشاهانی بود که امروز به‌عنوان دیکتاتور شناخته می‌شوند.
آیا تا امروز در تهران به دنبال خانه گشته‌اید؟ پس حتما متوجه صفاتی عجیب در خانه‌های تهران شده‌اید که درک دلایل آن دشوار است: خانه‌هایی با نقشه‌های بد، نور کم، نماهای زشت و فضایی که بیش از آسایش و رفاه، ناقل رنج و اندوه است. این فقط یکی از پیامدهای پدیده‌ای است که به آن
در بهار ۱۳۹۸ و در سالی که با محکم کردن کمربندهای اقتصادی شروع شد، دولت دوازدهم یکی از طرح‌های بر زمین‌مانده خود در زمینه مسکن را کلید زد. طرح «مسکن امید»، که اکنون با افتتاح ۳۲۴ واحد مسکونی و ۶۳ واحد تجاری در منطقه ۱۸ تهران اجرا می‌شود، در واقع نسخه‌ای از طرح ضدرکودی دولت
«نمی‌توانم شَلغَم را تعریف کنم، اما قطعا اگر یک شلغم ببینم آن را می‌شناسم. می‌توانم نقطه را تعریف کنم، اما هرگز نمی‌توانم یک نقطه ببینم و آن را بشناسم. عشق بیشتر شبیه به شلغم است تا یک نقطه.» فلسفه اقتصادی هم از این منظر چندان با عشق و شلغم فرق نمی‌کند، برای همین از تعریف
حالا که دیگر مدرسه نمی‌رویم، بیایید تکلیف خود را با سوال قدیمی علم بهتر است یا ثروت روشن کنیم و برنده مقتدر این رقابت را بپذیریم! اما جدای از انشای مدرسه یک سوال جدی پیش می‌آید. ثروت واقعا چیست؟ بیشتر کسانی که آرزوی ثروتمندشدن دارند، تعریف درستی از ثروت ندارند. مثل این است که بخواهیم
قدرت خرید چیست؟ آیا قدرت خرید ایرانیان در سال‌های اخیر کم شده است؟ آیا قدرت خرید در خارج از ایران بیشتر است؟ آیا این شاخص (Purchasing Power) نشان‌دهنده فقر، ثروت، فلاکت و یا رفاه عمومی است؟ چه چیز قدرت خرید را تعیین می‌کند؟ آیا راهی برای افزایش این قدرت وجود دارد؟ مثل هر عبارت اقتصادی
نرخ بیکاری از جمله شاخص‌هایی است که اقتصاددان‌ها و مردم به آن توجه دارند. بااین‌وجود درک عمومی از این شاخص درست نیست. برخی باور دارند که دولت در مورد نرخ بیکاری دروغ می‌گوید و برخی دیگر فکر می‌کنند نرخ بیکاری عمدا طوری طراحی‌شده که اوضاع بهتر از چیزی که واقعا هست به‌نظر برسد. نرخ بیکاری
فرض کنید شما یک فروشگاه مواد غذایی دارید و کسب‌و‌کارتان هم در وضعیت پایدار و خوبی قرار دارد. مشتریان شما افراد ثابتی هستند. شما با داشتن سهم خوبی از بازار، به فعالیت خود ادامه می‌دهید و سود موردنیاز برای ادامه فعالیت را کسب می‌کنید؛ اما کم‌کم متوجه می‌شوید که مشتریان شما در حال ریزش هستند.
