به گزارش تجارت‌نیوز، محمدرضا محبوب‌فر، عضو انجمن مخاطرات محیطی و توسعه پایدار ایران در همین باره به تجارت‌نیوز می‌گوید: مساله اصفهان تنها با انتقال ذوب‌آهن و فولاد مبارکه از این استان حل نمی‌شود.
او ادامه می‌دهد: مشکل افزایش جمعیت و عدم مدیریت منابع آب کشور است و طرح‌های انتقال آب پس از انقلاب به طور نامحدود تعریف شدند.
او گریزی به مشکلات مشابهی که حالا در یزد هم به وجود آمده می‌زند و می‌گوید: صنایع آب‌بر در یزد هم احداث شد و پس از آن یزد پذیرای جمعیت مهاجر از جنوب کشور شد. بعد از آن حق‌آبه‌ای برای توسعه صنایع یزد تعریف شد و سپس آب به یزد انتقال داده شد.
این کارشناس محیط زیستی همچنین هشدار می‌دهد: ایران نهایتا ظرفیت آب شرب برای ۵۰ میلیون نفر دارد و حالا ما ۳۵ میلیون نفر مازاد این مقدار آب، جمعیت داریم. همین میزان آب محدود هم صرفا مصرف می‌شود و نه مدیریت.
اما آیا با انتقال ذوب‌آهن از اصفهان مشکلات محیط زیستی این استان حل می‌شود؟ محبوب‌فر توضیح می‌دهد: به جز بحث صنعت مشکل جمعیت افزایش پیدا کرده. حتی اگر ذوب‌آهن به استان دیگر منتقل شود هم جمعیت افزایش پیدا کرده و به آب شرب و کشاورزی بیشتری نیاز هست.
با این وجود این کارشناس در پایان خاطرنشان می‌کند: با انتقال این صنایع تنها ۳۰ درصد مشکل آب اصفهان حل می‌شود و از طرفی دیگر احتمالا خیل عظیم جمعیت مهاجر اصفهان به شهر صنعتی دیگری مهاجرت می‌کنند.
با انتقال این صنایع حتی 30 درصد مشکل هم حل نخواهد شد. کل صنعت اصفهان هم کمتر از 30 درصد منابع آبی اصفهان را مصرف می کند. مشکل ریشه ای تر از این حرف هاست. کل صنعت فولاد ایران (مبارکه، خوزستان، بندرعباس و …) سالانه کمتر از 20 درصد حجم کل مخزن سد زاینده رود آب مصرف می کنه. البته مطمئنا یکی از مشکلات کمبود آب در مملکت صنایع آب بر هستند اما کمتر از 10 درصد مشکل، مشکل اصلی عدم مدیریت مصرف آب هست. وقتی بعد از انقلاب فرماندار فلان شهر پشت سر هم مجوز حفر چاه صادر می کرد و به مسولان رژیم قبل فحش می داد که چرا برای محرومان و کشاورزان مجوز حفر چاه صادر نمی کرده باید فکر این روزها می شد.
همین 30 درصد مشکل هم حل بشود جای بسی شکر دارد.