با آنکه قنادان از افزایش قیمت شکر و کمبود آن در واحدهای شیرینی سخن میگویند اما دبیر انجمن صنفی صنایع بیسکوییت میگوید که شکر به عنوان یک کالای اساسی به 800 واحد صنعتی تخصیص یافته است.
میزان صادرات شکر در سال 2017 حدود 27.6 میلیارد دلار بوده و بهطور کلی گزارشها نشان میدهد که ارزش صادرات شکر در مقایسه با سال 2013، نزدیک به 14.3 درصد کاهش و در مقایسه با سال 2016، حدود 1.8 درصد افزایش یافته است.
مجری طرح چغندر قند وزارت جهاد کشاورزی در رابطه با نیاز به واردات شکر اذعان داشت: در سال ۹۸ نیز اتکای ما فقط به تولید داخل است و نیازی به واردات نداریم.
معاون کشاورزی شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی گفت: در حال حاضر 65 هزار هکتار نیشکر زیر کشت قرار دارد که 59 درصد این سطوح به دلیل بی آبی در آستانه خسارت 79 تا 100 درصدی هستند و در صورت از بین رفتن کشت و خشک شدن مزارع نیشکر، اشتغال و اقتصاد خوزستان ضربه میبیند.
یک کارشناس بازار سرمایه با بیان اینکه حمایت از کالای ایرانی نیازمند پشتیبانی حاکمیت، نظام و مردم است، ادامه داد: شاید وقت آن رسیده که همچون تحریم تنباکو از سوی مراجع امروز نیز مصرف کالاهایی همچون شکر خارجی با فتوای تحریم مواجه شود.
سخنگوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفت: مصرف کالری در میان ایرانیان حدود 50 درصد بیش از حد مجاز است و بهطور متوسط مردم ایران 38 درصد بیش از حد لازم قند و شکر مصرف میکنند.
مجری طرح چغندر قند وزارت جهاد کشاورزی اعلام کرد: با توجه به رکورد بیسابقه تولید بیش از 1.9 میلیون تن شکر در کشور به ضریب خوداتکایی 84 درصدی دست یافتهایم.
معاون وزیر جهاد کشاورزی در امور زراعت گفت: بر اساس پیشبینیها سال آینده یک میلیون و 930 هزار تن شکر در ایران تولید میشود که در این شرایط نیازی به واردات این کالا نیست.
طبق آمارهای رسمی منتشر شده، در هشت ماهه امسال صادرات قند و شکر که با آببهای بالا در کشور تولید می شود، بیشترین درصد افزایش وزنی را در گروه صنایع تبدیلی داشته و این در حالی است که ارزآوری این محصول ۱۲ درصد کم شده است!
مدیرکل روابط عمومی و اطلاعرسانی وزارت جهاد کشاورزی گفت: خوشبختانه به جهت تولید مناسب در سال جاری و ذخایر موجود از سال قبل نیازی به واردات شکر در سال آینده نخواهد بود.
معاون وزیر کشاورزی خودکفایی در تولید شکر را قریبالوقوع اعلام کرد و گفت: با برنامهریزیهای صورت گرفته تا سه سال آینده عملکرد تولید کلزا در ایران رکورد جهانی را میشکند و به میانگین پنج تن در هکتار در اراضی آبی خواهد رسید.
آیا میتوان با وضع مالیات بر تولید و مصرف مواد غذایی آسیبرسان به سلامت عمومی، مصرف این محصولات را کنترل کرد؟ در این صورت چه بر سر صنایعی مانند صنایع تولید شکر یا تولیدکنندگان نوشابههای گازدار خواهد آمد؟ این گزارش میکوشد پاسخی برای این پرسشها فراهم کند.