به گزارش تجارت نیوز، خصوصیسازی به این معناست که ما بخش خصوصی که قابلیت و توانایی دارد را بیشتر به کار بگیریم. دولت باید موانع و مشکلات کسب‌وکار را از سر راه بخش خصوصی بردارد و با ریل‌گذاری اقتصادی به بخش خصوصی امکان رشد دهد.
غلامرضا لطیفی، اقتصاددان:
- در دهه 80 میلادی که انقلاب ایران رخ داد در جهان رویکرد آزادسازی و خصوصیسازی رواج پیدا کرد. ما به دلیل انقلاب، خصوصیسازی را یک دهه دیرتر از جهان شروع کردیم. اصل 44 قانون اساسی ما هم در رابطه با خصوصیسازی تاکید دارد.
- برنامه اول بعد از انقلاب که از سال 1368 تا 1372 را پوشش می‌داد با محویت خصوصیسازی نوشته شد. ما در فرایند خصوصیسازی و آزادسازی زیاد خوب عمل نکردیم. یعنی ما امکانات دولتی را تحت عنوان خصوصیسازی به عده خاصی واگذار کردیم. امروزه به کاری که در دهه 60 و 70 انجام شد خصولتی کردن اقتصاد می‌گویند.
- خصوصیسازی به این معناست که ما بخش خصوصی که قابلیت و توانایی دارد را بیشتر به کار بگیریم. دولت باید موانع و مشکلات کسب‌وکار را از سر راه بخش خصوصی بردارد و با ریل‌گذاری اقتصادی به بخش خصوصی امکان رشد دهد. اتفاقا ما در جامعه ایرانی افراد کارآفرین بسیار توانمندی داریم که دل‌نگرانی جامعه و سرزمین ایران را هم دارند.
- بسیاری از این افراد در بسیاری از عرصه‌های اقتصاد موفقیت زیادی کسب کردند اما ما گاهی اسب زین‌کرده را در دست کسانی قرار دادیم که اصلا نتوانستند از آن سواری بگیرند.
- به همین دلیل بود که بعد از انقلاب بسیاری از کارخانه‌های ما به خاک سیاه نشستند. اگر بخواهم مثال بزنم باید کارخانه ارج را مثال بزنم. من نمی‌خواهم از افراد یا کارخانه‌ها نام ببرم اما ما کارآفرینان و افراد بسیار کاربلدی داشتیم و داریم که دل‌مشغول اقتصاد و جامعه ایران هستند.
- خود بنده سابقه اجرایی زیادی در بخش دولتی داشتم. در بخش دولتی ساختار به نحوی است که حتی اگر آدم‌های کاربلد بخواهند کاری جدی انجام دهند، نیرویی وجود دارد که به نحوی جلوی شما را می‌گیرد اما در بخش خصوصی این موضوع وجود ندارد و پتانسیل این وجود دارد که با ضرر و هزینه بسیار کمتری به بهره‌وری بیشتری دست پیدا شود.
- علاوه بر این جامعه نیازمند قانون‌مندی‌هایی است که ما در آن دخالت نکنیم. ما باید تعادلی پایدار در اجزای کل جامعه ایجاد کنیم و هر کسی در جای خود بتواند برای آینده و توسعه تلاش کند. عمر و تجربه من نشان داده که اقتصاد را نمی‌توان دستوری اداره کرد.
- اقتصاد را نمی‌توان دستوری رشد داد. نکته دیگر این است که سرمایه به شدت ترسو است. سرمایه اگر احساس ناامنی کند اصلا به بازار ورود نمی‌کند. سرمایه زمانی ورود می‌کند که احساس کند بستر فراهم است و می‌تواند از بازار موجود سود کسب کند.
متن و ویدیو کامل گفتگو با غلامرضا لطیفی را اینجا بخوانید.
