به گزارش تجارت نیوز، بحران زباله‌های پلاستیکی در جهان هر روز ابعاد تازه‌ای پیدا می‌کند. بنا بر برآوردها، در شش دهه گذشته حدود ۶.۳ میلیارد تن زباله پلاستیکی تولید شده که بیش از ۶۰ درصد آن در محل‌های دفن زباله یا محیط طبیعی انباشته شده است. این حجم عظیم زباله، علاوه بر آلودگی منابع آبی و خاکی، تهدیدی جدی برای سلامت عمومی و پایداری محیط زیست محسوب می‌شود. در همین حال، تقاضای جهانی برای هیدروژن به‌عنوان سوخت پاک آینده رو به افزایش است. حالا یک تیم پژوهشی آمریکایی توانسته با ترکیب ضایعات پلاستیک و زغال‌سنگ، روشی ارزان‌تر و کارآمدتر برای تولید هیدروژن پیدا کند؛ روشی که می‌تواند همزمان به دو بحران بزرگ—زباله‌های پلاستیکی و وابستگی به سوخت‌های فسیلی—پاسخ دهد.
پژوهش تازه در آمریکا: پلاستیک به سوخت پاک تبدیل می‌شود
مطالعه‌ای که توسط آزمایشگاه ملی فناوری انرژی (NETL)، وابسته به وزارت انرژی آمریکا انجام شده، نشان می‌دهد گازسازی همزمان پلاستیک و زغال‌سنگ (Co-Gasification) می‌تواند به طور چشمگیری بازده تولید هیدروژن را افزایش دهد و هزینه‌ها را کاهش دهد.
این فرآیند که با بخار انجام می‌شود، ترکیبی از پلاستیک، زغال‌سنگ و حتی زیست‌توده را به گاز سنتز (Syngas) غنی از هیدروژن تبدیل می‌کند. هیدروژن به دست آمده می‌تواند در حمل‌ونقل، تولید برق، صنایع شیمیایی و ذخیره‌سازی انرژی مورد استفاده قرار گیرد.
چرا بازیافت پلاستیک سخت است؟
یکی از مشکلات اساسی در مدیریت زباله، بازیافت پلاستیک‌هایی مانند پلی‌اتیلن با چگالی کم (LDPE) و پلی‌اتیلن با چگالی بالا (HDPE) است که بخش بزرگی از زباله‌های امروزی را تشکیل می‌دهند. این مواد در بسته‌بندی‌ها، بطری‌ها، لوله‌ها و محصولات یک‌بارمصرف کاربرد دارند.
اما به دلیل نقطه ذوب پایین و تولید مقادیر زیادی قیر (Tar) در هنگام گرم شدن، بازیافت آنها بسیار دشوار و پرهزینه است. همین مسئله باعث شده بسیاری از این پلاستیک‌ها سر از محل‌های دفن زباله یا طبیعت درآورند.
نقش زغال‌سنگ در حل مشکل
ایده نوآورانه NETL استفاده از ضایعات زغال‌سنگ برای رفع چالش بازیافت پلاستیک است. زغال‌سنگ به دلیل داشتن فلزات قلیایی و قلیایی خاکی مانند کلسیم و پتاسیم، می‌تواند به‌عنوان کاتالیزور طبیعی عمل کرده و فرآیند گازسازی را روان‌تر کند.
به گفته پینگ وانگ، سرپرست تیم تحقیق، ترکیب پلاستیک‌ها با زغال‌سنگ و زیست‌توده امکان تنظیم دقیق نسبت مواد اولیه را فراهم می‌کند. برای مثال، تغییر دما یا نسبت پلاستیک به زغال‌سنگ می‌تواند کیفیت و بازده هیدروژن تولیدی را بهینه سازد.
مزایای اقتصادی و زیست‌محیطی
این فناوری جدید چندین مزیت کلیدی دارد:
- کاهش هزینه تولید هیدروژن در مقایسه با روش‌های متداول.
- بازیافت انرژی نهفته در پلاستیک‌ها که عمدتاً از نفت و گاز ساخته می‌شوند.
- کاهش هزینه‌های دفع زغال‌سنگ و ضایعات معدنی از طریق استفاده مجدد در فرآیند تولید.
- کاهش آلودگی زیست‌محیطی ناشی از دفن پلاستیک‌ها در خاک و آب.
وانگ می‌گوید: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که کوگازسازی می‌تواند به‌عنوان یک رویکرد انعطاف‌پذیر عمل کند؛ روشی که نه تنها مشکل پلاستیک را حل می‌کند، بلکه سوخت پاک برای آینده فراهم می‌آورد.»
پلی میان بحران زباله و آینده انرژی
به نقل از IE، روش تازه NETL نشان می‌دهد که می‌توان با نگاهی نو به زباله‌های پلاستیکی، آنها را از یک تهدید زیست‌محیطی به یک فرصت اقتصادی و انرژی تبدیل کرد. اگر این فناوری در مقیاس صنعتی توسعه یابد، می‌تواند همزمان مشکل انباشت میلیاردها تن پلاستیک را برطرف کند و در عین حال منبعی پایدار برای تولید هیدروژن سبز و سوخت پاک آینده باشد.
به نظر می‌رسد آینده انرژی نه در دفن زباله‌ها، بلکه در بازیافت هوشمندانه آنها نهفته است؛ آینده‌ای که می‌تواند اقتصاد جهانی را به سمت کربن کمتر، پاک‌تر و پایدارتر هدایت کند.
