به گزارش تجارت نیوز، در دنیای امروز، کاهش انتشار گازهای گلخانهای و رسیدن به اهداف خالص صفر یکی از بزرگترین چالشهای زیستمحیطی برای کشورهاست. بحران تغییرات اقلیمی دولتها را وادار کرده تا بهدنبال منابع انرژی پاک باشند و وابستگی به سوختهای فسیلی را کاهش دهند.
در این مسیر، انرژی هسته ای و انرژیهای تجدیدپذیر (مانند خورشیدی و بادی) بهعنوان گزینههای کلیدی برای تأمین انرژی پاک مطرح شدهاند. انرژی هستهای با تولید بدون انتشار کربن، گزینهای جذاب بهنظر میرسد، اما مسائل ایمنی و هزینههای بالا آن را بحثبرانگیز کرده است. در مقابل، انرژیهای تجدیدپذیر بهسرعت در حال رشد هستند و هزینه تولید آنها نیز بهمرور کاهش یافته است.
استرالیا بهعنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان زغالسنگ جهان و متعهد به کاهش انتشار کربن، در دوراهی انتخاب بین انرژی هستهای و تجدیدپذیرها قرار دارد. این انتخاب سرنوشتساز میتواند تأثیر چشمگیری بر محیطزیست و اقتصاد این کشور بگذارد.
حزب اپوزیسیون استرالیا بهدنبال توسعه نیروگاههای هستهای بهجای زیرساختهای انرژی تجدیدپذیر است و ادعا میکند که این رویکرد میتواند برق ارزانتری را به مصرفکنندگان ارائه دهد. اما گزارشهای جدید نشان میدهند که این تصمیم بحثبرانگیز ممکن است تا دو میلیارد تن انتشار کربن بیشتر بههمراه داشته باشد. در ادامه به بررسی دقیق این تصمیم، تأثیرات زیستمحیطی و اقتصادی آن و همچنین چالشهای پیشرو خواهیم پرداخت.
تصمیم استرالیا برای اولویتدادن به انرژی هسته ای
حزب اپوزیسیون استرالیا که با نام ائتلاف شناخته میشود، بهدنبال اولویتدادن به انرژی هستهای بهجای انرژیهای تجدیدپذیر است. ائتلاف معتقد است که توسعه نیروگاههای هستهای میتواند برق ارزانتری را به مصرفکنندگان ارائه دهد و وابستگی به زغالسنگ را کاهش دهد.
بر اساس طرح پیشنهادی ائتلاف، قرار است هفت نیروگاه هستهای در پنج منطقه مختلف استرالیا ساخته شود. این نیروگاهها از فناوری راکتور ماژولار کوچک (SMR) استفاده خواهند کرد که واحدهای کوچکتری را در سال ۲۰۳۵ و واحدهای بزرگتر را در سال ۲۰۳۷ به شبکه برق استرالیا متصل میکند.
بودجه ساخت این نیروگاهها از منابع مالیاتی تأمین میشود. بهعبارتدیگر، مالیاتدهندگان استرالیایی باید هزینه سنگین این پروژههای هستهای را پرداخت کنند.
تأثیرات زیستمحیطی و افزایش انتشار گازهای گلخانهای
طبق گزارش سازمان اوج آب و هوای استرالیا، اولویتدادن به انرژی هستهای بهجای انرژیهای تجدیدپذیر میتواند تا دو میلیارد تن انتشار کربن بیشتر ایجاد کند. این میزان انتشار معادل ۲۰۰ سال انتشار گازهای گلخانهای از صنعت هواپیمایی داخلی استرالیا است.
این انتشار اضافی بهدلیل تاخیر در تغییر به منابع انرژی بدون کربن و ادامه فعالیت نیروگاههای زغالسنگ برای مدت طولانیتر خواهد بود. بهعبارتدیگر، تا زمانی که نیروگاههای هستهای جدید به بهرهبرداری برسند، نیروگاههای زغالسنگ همچنان به تولید آلودگی کربنی ادامه خواهند داد.
سازمان تغییر اقلیم استرالیا هشدار داده که این تصمیم سیاسی میتواند به برنامههای کاهش انتشار کربن تا سال ۲۰۳۰ آسیب بزند و به گرمشدن ۲.۶ درجهای زمین منجر شود.
رویکرد دولت استرالیا و تفاوت آن با ائتلاف
در حالی که ائتلاف بهدنبال توسعه انرژی هستهای است، دولت استرالیا به رهبری حزب کارگر، استراتژی متفاوتی را دنبال میکند. حزب کارگر تمرکز خود را بر توسعه انرژیهای تجدیدپذیر گذاشته و بهدنبال حذف تدریجی نیروگاههای زغالسنگ در دهه آینده است.
هدف حزب کارگر این است که تا سال ۲۰۳۰ به ۸۲ درصد انرژی بدون کربن دست یابد، در حالی که ائتلاف با تاخیر ۱۲ ساله به این هدف خواهد رسید.
برنامههای حزب کارگر شامل توسعه زیرساختهای انرژی خورشیدی و بادی، افزایش ظرفیت باتریهای ذخیرهساز انرژی و سرمایهگذاری در بهرهوری انرژی است.
چالشها و موانع پیشرو
- هزینه بالا و تأمین مالی از منابع مالیاتی
تأمین بودجه نیروگاههای هستهای توسط مالیاتدهندگان میتواند فشار مالی را بر مردم استرالیا افزایش دهد. این هزینه سنگین ممکن است سرمایهگذاری خصوصی در انرژیهای تجدیدپذیر را کاهش دهد. - تاخیر در بهرهبرداری از فناوری SMR
فناوری راکتور ماژولار کوچک (SMR) هنوز در حال توسعه است و ممکن است بیش از یک دهه طول بکشد تا به بهرهبرداری تجاری برسد. این تاخیر طولانی میتواند به افزایش انتشار کربن منجر شود. - ریسکهای ایمنی و پسماند هستهای
ایمنی نیروگاههای هستهای و مدیریت پسماند هستهای از چالشهای همیشگی این فناوری است. حوادث هستهای در گذشته نگرانیهای زیادی را ایجاد کردهاند.
انتخاب سرنوشتساز برای آینده انرژی استرالیا
به گزارش IE، استرالیا در دوراهی انتخاب بین انرژی هستهای و تجدیدپذیرها قرار دارد. این انتخاب نهتنها بر اقتصاد و قیمت برق تأثیر میگذارد، بلکه آینده زیستمحیطی این کشور را نیز تعیین میکند.
انرژیهای تجدیدپذیر با سرعت رشد بالا و کاهش هزینه تولید، میتوانند راهحل پایداری برای کاهش انتشار کربن باشند. در مقابل، انرژی هستهای با چالشهای ایمنی و هزینههای بالا مواجه است.