در سال ۲۰۲۴، جهان شاهد افزایش بی‌سابقه گرسنگی جهانی بوده است. گزارشی از سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که بیش از ۲۹۵ میلیون نفر در ۵۳ کشور با ناامنی غذایی شدید مواجه هستند، که این بالاترین رقم از سال ۲۰۱۶ به شمار می‌رود. جنگ، تغییرات اقلیمی و مشکلات اقتصادی از عوامل اصلی این بحران هستند که زندگی میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار داده و نیازمند توجه و اقدام فوری جامعه جهانی است.
روند کاهش بارندگی در 30 استان کشور ادامه دارد و هرمزگان و سیستان و بلوچستان از این نظر در صدر قرار گرفته‌اند. تنها یک استان افزایش بارندگی را نسبت به بلندمدت تجربه کرده است.
شرکت صنعتی اوکراینی اینترپایپ در کاهش اثرات اقلیمی خود پیشرفت چشمگیری داشته است. طبق گزارش بخش مطبوعاتی این شرکت به GMK Center، در سال ۲۰۲۴، اینترپایپ میزان انتشار خاص CO₂ به ازای هر تن لوله‌های بدون درز را ۶۱٪ و محصولات ریلی را ۴۶٪ نسبت به سال ۲۰۱۰ کاهش داده است.
سفرهای اخیر دونالد ترامپ به کشورهای کلیدی منطقه، پرده از دکترین جدیدی برداشت که بر پایه انرژی، تجارت و توسعه زیرساخت‌ها بنا شده است. این رویکرد، که در تضاد با سیاست‌های مداخله‌جویانه گذشته قرار دارد، می‌تواند نظم نوینی را در خاورمیانه رقم بزند. آیا این دکترین اقتصادی-محور می‌تواند جایگزین مناسبی برای سیاست‌های نظامی‌محور پیشین باشد و چه تاثیری بر آینده منطقه خواهد گذاشت؟
کاهش بارندگی و افزایش دمای هوا در خراسان رضوی، خشکسالی و کاهش شدید منابع آبی را در این استان رقم زده. سدسازی‌های افغانستان نیز در این میان نگرانی‌هایی را در مورد تامین آب شرب در فصل تابستان ایجاد کرده است. الهه موسوی، روزنامه‌نگار و کنشگر حوزه محیط زیست به «تجارت‌نیوز» می‌گوید هر چند اقدمات کشور همسایه در کم آبی خراسان رضوی بی‌تاثیر نیست اما شیوه حکمرانی آب در ایران نیز نادرست است و نمی‌توان همه تقصیرها را متوجه افغانستان دانست.
در سال‌های اخیر، تغییرات اقلیمی تأثیرات گسترده‌ای بر زندگی انسان‌ها گذاشته‌اند و یکی از مهم‌ترین پیامدهای آن، افزایش ناپایداری در الگوهای بارندگی است. در بریتانیا، ترکیبی از خشکسالی و بارندگی شدید به نگرانی‌های فزاینده‌ای در حوزه کشاورزی و امنیت غذایی دامن زده است.
در میانه چالش‌های جهانی تغییر اقلیم و نیاز مبرم به توسعه پایدار، تونس با حمایت مالی بانک توسعه آفریقا، پروژه‌ای بلندپروازانه به ارزش ۲۴ میلیون دلار را آغاز کرده است.
در میانه رشد نه‌چندان سریع بازار خودروهای برقی در بخش‌هایی از اروپا، مجارستان در نقش یک استثنا و پیشتاز در پذیرش این فناوری جدید ظاهر شده است. بر اساس نتایج یک نظرسنجی تازه، مردم این کشور نه تنها بیشترین تمایل را در میان شهروندان اروپایی به خرید خودروهای برقی نشان می‌دهند، بلکه علاقه چشمگیر آنها به برندهای چینی می‌تواند مسیر آینده بازار خودرو قاره سبز را تحت تاثیر قرار دهد.
عربستان سعودی در حال طی کردن یکی از بزرگ‌ترین تحولات اقتصادی و زیست‌محیطی در تاریخ معاصر خود است. ارزش بازار فناوری‌های سبز عربستان سعودی از ۵.۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۴ به ۱۲.۸۳ میلیارد دلار تا سال ۲۰۳۰ خواهد رسید. این رشد با نرخ مرکب سالانه ۱۵.۷۰ درصد، عربستان را به یکی از جذاب‌ترین مقصدها برای سرمایه‌گذاری‌های سبز در خاورمیانه تبدیل کرده است.
پدیده فرونشست، 30 استان کشور را درگیر کرده و تنها گیلان تا به امروز، از این چالش در امان مانده است اما برخی از استان‌ها وضعیت بحرانی‌تری دارند. علی بیت‌اللهی، عضو هیات علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی در گفت‌وگو با «تجارت‌نیوز» گفته است که ۱۸ استان کشور فرونشست بالای 10 سانتیمتر در سال را تجربه می‌کنند و این پدیده خطرات جدی برای محیط زیست و زیرساخت‌هات اساسی کشور دارد.
رشد سرسام‌آور بازار جهانی خودروهای برقی (EV) دیگر یک پیش‌بینی دور از ذهن نیست، بلکه واقعیتی است که صنعت حمل‌ونقل را با سرعتی فزاینده دگرگون می‌کند. تازه‌ترین گزارش آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) با ارائه آمارهای خیره‌کننده از فروش و سهم بازار، تصویری روشن از این تحول بنیادین ترسیم می‌کند. عبور فروش از مرز ۱۷ میلیون دستگاه در سال ۲۰۲۴ و پیش‌بینی فروش بیش از ۲۰ میلیون دستگاه در سال جاری، نشان از آن دارد که خودروهای برقی به سرعت در حال تبدیل شدن به جریان اصلی بازار جهانی خودرو هستند.
۲۸ آوریل ۲۰۲۵، روزی که شبکه برق اسپانیا ناگهان از مدار قاره اروپا خارج شد و قطعی برق گسترده‌ای در این کشور و همسایگانش رقم زد، هشداری جدی را در مورد تاب‌آوری و امنیت زیرساخت‌های انرژی به صدا درآورد. در حالی که تحقیقات دولت اسپانیا برای کشف علت اصلی این حادثه ادامه دارد، تمرکز بر احتمال آسیب‌پذیری سایبری نیروگاه‌های تجدیدپذیر کوچک، ابعاد جدیدی از چالش‌های امنیتی مرتبط با گذار سریع به سمت انرژی‌های پاک را آشکار ساخته است؛ چالشی که امنیت شبکه‌های برق آینده را در سراسر جهان تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
دو غول صنعتی کره‌جنوبی، شرکت فولادسازی پوسکو و شرکت شیمیایی ال‌جی، پروژه‌ای آزمایشی را برای تبدیل دی‌اکسید کربن حاصل از تولید فولاد به گاز سنتزی آغاز می‌کنند.
گذار اروپا به سوی انرژی‌های تجدیدپذیر، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر در عصر تغییرات اقلیمی و ناپایداری‌های ژئوپلیتیکی است. با این حال، سرعت این تحول سبز، به‌شدت تحت تأثیر یک مانع پنهان اما حیاتی قرار گرفته است: شبکه های برق فرسوده و ناکارآمد.
در عصری که تغییرات اقلیمی به یک چالش جهانی فراگیر تبدیل شده، پیامدهای آن به فراتر از محیط زیست طبیعی گسترش یافته و جنبه‌های مختلف زندگی بشر، از جمله امنیت غذایی را تحت تأثیر قرار داده است. در این میان، موز، این میوه محبوب و حیاتی که نقش مهمی در تغذیه و اقتصاد بسیاری از کشورهای جهان ایفا می‌کند، به یکی از قربانیان خاموش این بحران تبدیل شده است.
در بحبوحه تنش‌های جهانی بر سر انرژی و مواد معدنی حیاتی، آمریکا گام بحث‌برانگیزی در راستای استخراج اورانیوم برداشته است. تصمیم دولت برای تسریع روند صدور مجوز یک معدن اورانیوم در یوتا، آن هم در بازه زمانی بسیار کوتاه، نگرانی‌های جدی را در مورد پیامدهای محیط زیستی این اقدام برانگیخته است. این در حالی است که هدف اعلام شده، کاهش وابستگی به منابع خارجی و تضمین امنیت انرژی و مواد معدنی برای آینده آمریکاست. آیا این شتاب در دستیابی به استقلال معدنی، به بهای نادیده گرفتن خطرات محیط زیستی تمام خواهد شد؟
رئیس‌جمهور در دیدار با فعالان اقتصادی و سرمایه‌گذاران استان کرمانشاه با تاکید بر اینکه پشتوانه خویشاوندی و یا وابستگی حزبی ندارم، گفت: حزب بد نیست؛ اصولگرای محکمی هستم و با تمام وجود به اصلاحات معتقدم اما وابسته به کسی نبودم.
در جستجوی منابع انرژی پاک و پایدار، دانشمندان همواره به دنبال راهکارهای نوآورانه بوده‌اند. در این میان، پژوهشی پیشگامانه از دانشگاه آدلاید استرالیا، منبعی غیرمنتظره اما فراوان را برای تولید هیدروژن سبز معرفی می‌کند: ادرار انسان. این رویکرد خلاقانه نه تنها هزینه و انرژی مورد نیاز برای تولید هیدروژن را کاهش می‌دهد، بلکه راهی نوین برای تصفیه فاضلاب نیز ارائه می‌دهد و گامی مهم در جهت دستیابی به آینده‌ای پاک‌تر و پایدارتر برمی‌دارد.
تالاب های فارس که اهمیت زیادی در تنوع زیستی داشتند، امروز وضعیت خوبی ندارند؛ بیشتر آنها از بین رفته‌اند یا در معرض نابودی قرار دارند. محمد درویش، کنشگر محیط زیست، در گفت‌وگو با «تجارت‌نیوز» سدسازی و کشاورزی ناپایدار را از جمله مهم‌ترین دلایل خشکی تالاب ها به شمار می‌آورد و می‌گوید ارزش اقتصادی هر هکتار تالاب، به 16 تا 100 برابر معادل آن در زمین‌های کشاورزی می‌رسد.
