النینو یکی از تاثیرگذارترین پدیدههای طبیعی است که میتواند توازن دمای اقیانوسها و الگوهای بارش را در سراسر سیاره برهم زند. این پدیده معمولا هر دو تا پنج سال رخ میدهد و تاثیرات آن از آمریکای جنوبی تا آسیا، آفریقا و حتی اروپا احساس میشود.
کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد موسوم به COP30 در برزیل در حالی پایان یافت که موجی از تیترهای انتقادی آن را ناکافی خواندند. اما واقعیت، پیچیدهتر از این قضاوتهای سریع است. بسیاری از کارشناسان معتقدند انتظارهای بیشازحد، فضای ژئوپلیتیکی متلاطم و اختلافات عمیق مالی بین کشورهای توسعهیافته و درحالتوسعه، باعث شدند نتیجه نهایی با خواستهها فاصله داشته باشد.
دیدار وزیر اقلیم پاکستان با کمیسر عالی کانادا، نقشه راه همکاری در تغییرات آبوهوایی، کشاورزی مقاوم و خوشههای نوآوری سبز را ترسیم کرد. از انتقال فناوری تا رشد پایدار، دو کشور عزم جزم برای آیندهای پاکتر دارند.
در حالی که جهان با تشدید فجایع اقلیمی مانند طوفانهای ویرانگر و موجهای گرما دستوپنجه نرم میکند، اجلاس COP30 در بلم برزیل بار دیگر پرده از نفوذ عمیق صنایع سوخت فسیلی در مذاکرات جهانی برمیدارد.
رئیس مرکز هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست با هشدار نسبت به تشدید پیامدهای تغییرات اقلیمی در ایران تاکید کرد که آمارهای نیم قرن گذشته افزایش دو درجهای میانگین دما و کاهش ۵۰ میلیمتری بارش را نشان میدهد و از تصویب برنامه ملی مدیریت تغییر اقلیم خبر داد.
در سکوت گرمای فزاینده، در میان دود آتشسوزیهای بیپایان و در هر نفس آلودهای که میلیونها انسان میکشد، تغییرات اقلیمی دیگر پیشبینیِ دور از دسترس نیست. بلکه واقعیتی خونین و فوری است. این بحران، که روزبهروز جان صدها هزار نفر را میگیرد، دیگر تنها مسئلهای زیستمحیطی یا علمی محسوب نمیشود؛ بلکه به بحرانی انسانی و جهانی تبدیل شده که سلامت، امنیت و بقای انسانها را در معرض خطر جدی قرار داده است.
صندوق ثروت ملی نروژ، با ارزشی بیش از ۲ تریلیون دلار، در تضاد با سیاستهای عقبنشینی اقلیمی آمریکا، گامی جسورانه برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای تا سال ۲۰۵۰ برداشته است. این تصمیم که شامل فشار بر شرکتهای بزرگ برای دستیابی به انتشار صفر خالص در کل زنجیره تأمین است، نهتنها تعهد نروژ به توافقنامه پاریس را نشان میدهد، بلکه میتواند الگویی برای سرمایهگذاری پایدار جهانی باشد.
افزایش سریع سطح دریاها، یکی از جدیترین پیامدهای تغییرات اقلیمی، تهدیدی فزاینده برای شهرهای ساحلی، اقتصاد جهانی و امنیت غذایی است. پژوهشهای اخیر نشان میدهند که این روند با سرعتی بیسابقه در هزاران سال گذشته در حال وقوع است و نیازمند اقدامات فوری جهانی و محلی است.
در شرایطی که جهان بیش از هر زمان دیگری به همکاری بینالمللی برای مقابله با تغییرات اقلیمی نیاز دارد، امارات متحده عربی بار دیگر جایگاه خود را به عنوان یک رهبر جهانی در حوزه آبوهوا و توسعه پایدار تثبیت کرد. یازدهمین اجلاس جهانی اقتصاد سبز (WGES 2025) با حمایت شیخ محمد بن راشد آل مکتوم، معاون رئیسجمهور و نخستوزیر امارات و حاکم دبی، با محوریت «نوآوری برای تأثیرگذاری: تسریع آینده اقتصاد سبز» در دبی برگزار شد.
بحران تغییرات اقلیمی یکی از بزرگترین چالشهای عصر ماست و در حالی که تمرکز بسیاری از راهحلها بر کاهش مصرف سوختهای فسیلی و گسترش انرژیهای تجدیدپذیر است، نقش کلیدی رژیم غذایی و سیستمهای غذایی کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
آلمان بهعنوان یکی از قدرتهای اقتصادی اروپا، بار دیگر نشان داده است که در زمینه حمایت از اقدامات جهانی برای حفاظت از محیط زیست و مقابله با تغییرات اقلیمی پیشگام است.
جهان در آستانه تغییرات بزرگ زیستمحیطی و اقتصادی قرار دارد و نیاز به اقدام فوری برای مقابله با بحران اقلیمی بیش از هر زمان دیگری احساس میشود. در همین راستا، یازدهمین دوره اجلاس جهانی اقتصاد سبز (WGES) به عنوان یکی از رویدادهای برجسته بینالمللی، در تاریخ ۱ و ۲ اکتبر ۲۰۲۵ در مرکز تجارت جهانی دبی برگزار میشود.
تغییرات اقلیمی دیگر یک تهدید دوردست نیست؛ ما اکنون در میانهی بحرانی هستیم که پیامدهای آن در سراسر جهان احساس میشود. افزایش دما، ذوب شدن یخهای قطبی، وقوع سیلابهای بیسابقه و خشکسالیهای شدید همگی نشان میدهند که کره زمین به نقطهی حساسی رسیده است. توافقنامه پاریس که در سال ۲۰۱۵ امضا شد، تلاشی جهانی برای محدود کردن گرمایش زمین به زیر ۲ درجه سانتیگراد و ترجیحاً ۱.۵ درجه بود. اما آیا کشورها واقعاً در مسیر تحقق این تعهدات حرکت میکنند؟
ترامپ مدتهاست که منتقد علم آب و هوا و سیاستهایی است که با هدف کمک به گذار جهان به انرژیهای سبز مانند باد و خورشید انجام میشود. با این حال، سخنرانی روز سهشنبه او یکی از گستردهترین سخنرانیهای او تا به امروز بود. این سخنرانی شامل اظهارات نادرست و ایجاد ارتباط بین چیزهایی بود که به هم مرتبط نیستند.
اروپا در تابستان ۲۰۲۵ شاهد مجموعهای از رویدادهای شدید آب و هوایی بود؛ موج گرما، خشکسالی و سیل، نه تنها زندگی میلیونها نفر را تحت تأثیر قرار داد بلکه ضربهای سنگین به اقتصاد این قاره وارد کرد.
در سالهای اخیر، نام چین همواره بهعنوان بزرگترین آلاینده جهان مطرح بوده است. اما نکته جالب اینجاست که همین کشور آلاینده، اکنون نقشی کلیدی در نجات جهان از تغییرات اقلیمی ایفا میکند. برخلاف تصور رایج، سیاست صنعتی و توان تولیدی چین در حال تغییر چهره انرژی جهانی است و بسیاری از کارشناسان معتقدند بدون این کشور، تحقق کربنزدایی غیرممکن خواهد بود.
دریای مدیترانه که به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود یکی از مهمترین پهنههای آبی جهان به شمار میرود، امروز در خط مقدم تغییرات اقلیمی قرار گرفته است. کارشناسان هشدار میدهند که حتی افزایش اندک دما میتواند آسیبهای جبرانناپذیری به اکوسیستمهای این دریا وارد کند؛ اکوسیستمهایی که بیش از ۱۷ هزار گونه جانوری و گیاهی را در خود جای دادهاند و بسیاری از آنها منحصر به فرد هستند.
