منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا (MENA) که به‌دلیل منابع عظیم نفت و گاز شناخته شده است، در حال تبدیل شدن به یکی از قطب‌های اصلی انرژی های تجدیدپذیر در جهان است. کشورهای این منطقه سرمایه‌گذاری‌های چشمگیری در حوزه انرژی‌های نوین انجام داده‌اند که شامل انرژی خورشیدی، بادی و هیدروژن سبز می‌شود. با این حال، موانعی مانند عدم قطعیت‌های ژئوپولیتیکی، نیاز به سرمایه‌گذاری‌های عظیم و زمان‌بر بودن توسعه زیرساخت‌ها، بر سر راه گسترش انرژی‌های پاک در این منطقه وجود دارد.
مصوبه شورای اقتصاد برای صدور مجوز خرید و واردات تجهیزات و ماشین‌آلات طرح احداث ۳۰ هزار مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر ۲۵۰۰۰ مگاوات خورشیدی و ۵۰۰۰ مگاوات بادی ابلاغ شد.
مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که زمین‌های گلف در بسیاری از کشورها مساحت بسیار بیشتری نسبت به تأسیسات انرژی‌های تجدیدپذیر مانند نیروگاه‌های خورشیدی و بادی دارند. این در حالی است که زمین‌های گلف نیاز به منابع آبی و کودهای شیمیایی بالا دارند. طبق این مطالعه، اگر تنها بخشی از این زمین‌ها به نیروگاه‌های خورشیدی و بادی تبدیل شوند، می‌توان تولید انرژی پاک را به طور چشمگیری افزایش داد. این موضوع نشان می‌دهد که تغییر کاربری زمین‌های گلف می‌تواند به کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی، کاهش آلودگی محیط زیست و استفاده بهینه از منابع کمک کند.
در سال‌های اخیر، چین به یک بازیگر کلیدی در عرصه انرژی‌های پاک تبدیل شده است. این کشور با سرمایه‌گذاری‌های عظیم در فناوری‌های تجدیدپذیر، به سرعت در حال تبدیل شدن به یک رهبر جهانی در این حوزه است. گزارش‌ها حاکی از آن است که سهم انرژی‌های پاک در اقتصاد چین به طور چشمگیری افزایش یافته است.
رئیس موسسه ملی تغییر اقلیم و محیط زیست دانشگاه تهران معتقد است: کلان‌شهرهایی که از انرژی‌های تجدیدپذیر در مبلمان شهری، پشت بام‌ها، خانه‌ها و ادارات خود بهره می‌برند، می‌توانند وضعیت خود را درمورد آلودگی هوا بهبود ببخشند.
استاد اقتصاد دانشگاه شریف معتقد است: بحران انرژی بر وضعیت آلودگی شهرها تاثیر مستقیم گذاشته است. توسعه انرژی تجدیدپذیر یکی از اجزای کلیدی حل بحران انرژی و آلودگی هوا خواهد بود.
توسعه سوخت‌های پاک و انرژی‌های تجدیدپذیر به‌عنوان یکی از راهکارهای اصلی برای مبارزه با تغییرات اقلیمی و کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی شناخته شده است. در این بین، سوخت هیدروژنی به‌عنوان یک منبع انرژی پاک و پایدار توجه زیادی را به خود جلب کرده است.
اندونزی قصد دارد سهم انرژی های تجدیدپذیر تحت طرح تامین برق خود را طی ده سال آینده افزایش دهد که این انرژی توسط ظرفیت‌های خورشیدی، آبی و زمین گرمایی بیشتر تامین می‌شود.
در حالی که جهان با چالش جدی تغییرات اقلیمی دست و پنجه نرم می‌کند، دو راهکار اصلی برای مقابله با این بحران مطرح شده است: توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر و فناوری‌های جذب کربن. اما کدام یک از این راهکارها از نظر اقتصادی مقرون به صرفه‌تر و از نظر زیست‌محیطی موثرتر است؟
یک کارشناس انرژی عنوان کرد: متاسفانه به دلیل تسلط تفکر سنتی بر حوزه انرژی کشور، حتی سرمایه گذاری در حوزه انرژی های تجدیدپذیر نیز برای برخی مدیران عجیب و غیرقابل قبول است.
اتحادیه اروپا به‌سرعت در حال روی آوردن به انرژی‌های تجدیدپذیر مانند باد و خورشید است. این تغییر باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و وابستگی به سوخت‌های فسیلی شده است.
چین مدت‌ها بر فضای انرژی‌های تجدیدپذیر تسلط داشته است، زیرا دولت این کشور برای چندین دهه در افزایش ظرفیت انرژی سبز سرمایه‌گذاری کرده است. چین در حال حاضر بزرگ‌ترین تولیدکننده انرژی خورشیدی و بادی و همچنین بزرگ‌ترین معدنکار لیتیوم در جهان است و برنامه‌های توسعه آن همچنان با سرعت پیش می‌رود.
در سال 2023، انرژی‌های تجدیدپذیر 44.7 درصد از کل تولید برق در اتحادیه اروپا را تشکیل داده‌اند که برابر با 1.21 میلیون گیگاوات ساعت است. این میزان نشان‌دهنده افزایش 12.4 درصدی نسبت به سال 2022 است.
رشد هوش مصنوعی تقاضا برای برق پایدار را افزایش می‌دهد. این امر نگرانی‌هایی در مورد ردپای کربن این فناوری و تناقض آن با اهداف انتقال انرژی به وجود آورده است.
در نیمه اول سال جاری، تولیدکنندگان برق آلمان تولید برق با استفاده از سوخت‌های فسیلی را نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۱۹ درصد کاهش دادند. با این حال، تولید برق از انرژی‌های تجدیدپذیر تنها ۲.۱ درصد افزایش یافت. این کاهش بزرگ در تولید با سوخت فسیلی عمدتاً به دلیل کاهش ۶ درصدی تقاضای برق و فعالیت‌های صنعتی ضعیف در بین ژانویه تا ژوئن ۲۰۲۴ بود.
از سال 2018، جهان بیش از 1000 گیگاوات ظرفیت تولید انرژی های تجدیدپذیر اضافه کرده است. آسیا بیشترین سهم را در ظرفیت جدید برای همه انواع منابع به جز انرژی زمین گرمایی داشته است.
