اکونومیست در تازه‌ترین شماره خود در دوم فوریه با بررسی ناآرامی‌ها در ونزوئلا، تحریم‌های آمریکا علیه این کشور را نقد می‌کند و می‌نویسد: این تحریم‌ها بیش از آنکه به رژیم سوسیالیستی ونزوئلا آسیب برساند، مردم را با فشارهای بیشتری مواجه می‌کند. اما جهان چطور می‌تواند به مردم ونزوئلا کمک کند؟
نرخ برابری بولیوار در بازار غیررسمی کاراکاس در برابر دلار آمریکا به بالای ۵۰۰ هزار رسید، از این پس یک پلتفرم به نام «اینتر‌بنکس» نرخ برابری بولیوار در مقابل ارزهای مختلف را اعلام خواهد کرد.
سال‌هاست که رژیم سوسیالیستی ونزوئلا به دلیل بحران اقتصادی در این کشور دچار مشکلات شدیدی شده است. اکونومیست در گزارشی به بررسی اعتراضات اخیر در این کشور پرداخته و می‌نویسد: این اولین بار از سال 2013 تاکنون است که شورش‌ها و اعتراضات مردم رهبری دارد. به این ترتیب این احتمال وجود دارد که این بار مخالفان بتوانند مادورو را ناچار به کناره‌گیری از قدرت کنند.
بحران اقتصادی که سال‌ها گریبانگیر ونزوئلا شده بود، در روزهای اخیر به بحران‌های سیاسی در این کشور منجر شده است. افزایش تنش‌ها در کشوری که دارای بزرگ‌ترین ذخایر نفت‌خام جهان است، موضوعی نیست که بازار نفت به آن بی‌تفاوت باشد و می‌تواند نوسانات بزرگی در قیمت‌ها ایجاد کند.
به دنبال ناآرامی‌ها در ونزوئلا، قیمت نفت در معاملات اولیه روز جمعه افزایش یافت. روز گذشته هر بشکه نفت خام برنت با 0.70 درصد افزایش، به 61.59 دلار رسید.
اکونومیست در گزارشی با بررسی وضعیت اقتصادی ونزوئلا در دوران ریاست‌جمهوری نیکلاس مادورو، او را به عنوان بدترین رئیس‌جمهور جهان انتخاب می‌کند. به عقیده نویسنده، واکنش‌ها و اقدامات او در پاسخ به مشکلات اقتصادی به‌گونه‌ای بوده که وضعیت به مراتب وخیم‌تر شده است. بولیوار، پول ملی، حدود 95 درصد از ارزش خود را از دست داده و نرخ تورم به 1.3 میلیون درصد رسیده است.
اکونومیست در تازه‌ترین شماره خود که در دوازدهم ژانویه منتشر شده، به بررسی چهار موضوع تبعات برتری‌جویی چین در حوزه علم، ناکارآمدی‌های نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا، عوامل تعیین‌کننده در سقوط یا ثبات دلار در سال 2019 و ریشه اصلی فقر در پاکستان می‌پردازد.
رئیس‌جمهور ونزوئلا، یک روز پس از دیدار خود با ترامپ در مسکو، توییت کرد که کارآکاس و مسکو قراردادی به ارزش ۵ میلیارد دلار برای توسعه تولید نفت امضا کرده‌اند.
بر اساس آمار منتشرشده از سوی سازمان اوپک، تولید شرکت نفتی دولتی در ونزوئلا، کشوری که بزرگ‌ترین ذخایر نفتی را در خود جای داده، به پایین‌ترین میزان 70 سال گذشته رسید.
موسسه گلدمن ساکس هشدار داد در دهه آینده با کمبود نفت مواجه خواهیم شد چون شرکت‌های بزرگ نفتی بیش از پیش به دنبال سرمایه‌گذاری در بخش انرژی‌های کم کربن‌تر هستند.
روند ۲ ساله افزایش قیمت نفت اکنون با یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های خود در چند ماه اخیر، یعنی موج عرضه نفت و افزایش نگرانی‌ها درباره تاثیر منفی ضعف اقتصادی بر تقاضای نفت در جهان، روبرو شده است.
بانک جهانی در تازه‌ترین گزارش فصلی خود با اشاره به ریسک کاهش عرضه نفت خام از سمت ایران، تداوم افت تولید در ونزوئلا و همچنین محدود شدن ظرفیت مازاد کشورهای عضو اوپک، چشم‌انداز خود از قیمت نفت در سال ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ را به ترتیب ۷ و ۹ دلار بر بشکه افزایش داد و متوسط آن را به ۷۲ دلار و ۷۴ دلار بر بشکه رساند.
در حالی که پیش‌بینی می‌شود به دلیل بروز جنگ تجاری، قیمت بالای نفت و کاهش ارزش پول‌های ملی، از شدت رشد تقاضا برای نفت در سال ۲۰۱۹ کاشته شود کارشناسان معتقدند این بدان معنا نیست که قیمت طلای سیاه هم به همین میزان افت می‌کند.
