چهارشنبه، ۳۰ ژوئن ۲۰۲۵ ( ۸ مرداد ۱۴۰۴) به تاریخ جدیدی در رابطه پرفراز و فرود میان ایران و ایالات متحده آمریکا تبدیل شد. وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا با صدور بیانیه‌ای از وضع بزرگ‌ترین اقدام تحریمی علیه ایران از سال ۲۰۱۸ تاکنون خبر داد.
تصمیمات راهبردی آمریکا و سایر کشورها برای صرفه‌جویی در هزینه و حفظ محیط زیست، زمینه را برای پیشروی چین فراهم ساخت. تا اوایل دهه ۲۰۲۰، چین تقریبا کنترل کامل بازار جهانی گالیوم، ژرمانیم و عناصر نادر را در دست داشت.
اگرچه حجم نفت نامیبیا کمتر از آن چیزی است که حامیانش انتظار داشتند، اما هنوز می‌توان تولید روزانه‌ای حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار بشکه را تا اواسط دهه ۲۰۳۰ متصور شد. در مقایسه با گویان، این رقم کمتر است؛ اما در جهانی که حوزه‌های جدید تولید نفت کمیاب شده‌اند، این پیشرفت همچنان مهم است.
سفیر چین در تهران در واکنش به فشارهای آمریکا به چین برای بر عدم خرید نفت از ایران و روسیه و اعمال افزایش تعرفه به پکن خاطرنشان کرد: چین با تحریم‌های یک جانبه‌گرایی آمریکا مخالف است و تجارت عادی میان چین و ایران تحت تاثیر منفی این اقدامات قرار نمی‌گیرد.
چرخش ناگهانی دهلی‌نو در برابر پکن ناشی از ضعف یا فقدان اراده ملی نیست، بلکه نتیجه بازگشت دونالد ترامپ است؛ رئیس‌جمهوری که با تاکید بر دیپلماسی «اول آمریکا»، پوشش راهبردی هند را تحت شعاع قرار داده است.
منطقی که پشت تصمیم پاکستان نهفته احتمالا برآمده از محاسبات کوتاه‌مدت اقتصادی، فشارهای سیاسی داخلی و تلاش برای افزایش نفوذ در افغانستان است. اما این محاسبه، از منظر راهبردی اشتباه است.
تجارت، همچنان یکی از ارکان اصلی روابط میان اتحادیه اروپا و امارات محسوب می‌شود؛ پایه‌ای که با حصول توافق‌نامه تجارت آزاد، می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی تقویت شود.
یکی از پروژه‌های چینی در تانزانیا ساخت راه‌آهن است که هدف از تعریف آن اتصال این بازیگر به کشورهای همسایه یعنی بوروندی، رواندا و جمهوری دموکراتیک کنگو است و تانزانیا را به یک مرکز تجاری در شرق آفریقا تبدیل می‌کند.
رهبران عرب و اروپایی به طور فزاینده‌ای در انتقاد از نتانیاهو و جنگ، صریح‌تر شده‌اند. با این حال، حداقل در حال حاضر، او هنوز از حمایت حیاتی ایالات متحده و رئیس‌جمهور دونالد ترامپ برخوردار است؛ البته مشخص نیست که نتانیاهو تا چه مدت حمایت ترامپ را حفظ خواهد کرد، زیرا گمانه‌زنی‌ها مبنی بر اینکه رئیس‌جمهور دمدمی مزاج ایالات متحده ممکن است از نتانیاهو خسته شده باشد، رو به افزایش است.
در راستای تنوع بخشی به اقتصاد، دو غول نفتی عربستان و امارات اخیرا درگیر موجی از قراردادها و سرمایه‌گذاری‌ها شده‌اند. بنا بر داده‌های شرکت تحلیلی دیالوژیک، مجموع ارزش خریدهای این دو بازیگر از ۱۱ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۲ به ۲۹ میلیارد دلار در سال گذشته رسیده است.
در قلب بازآرایی راهبردی آمریکا، آفریقا قرار دارد؛ قاره‌ای که پیش‌تر در حاشیه سیاست خارجی ایالات متحده قرار داشت، اما اکنون به یکی از بازیگران اصلی رقابت جهانی برای دسترسی به مواد معدنی حیاتی بدل شده است.
در هفدهمین اجلاس بریکس پلاس که در ژوئیه سال جاری در برزیل برگزار شد، ازبکستان به‌همراه کشورهایی چون قزاقستان، نیجریه و مالزی به‌عنوان «کشور شریک» در این گروه جای گرفت؛ گامی مهم در چارچوب راهبرد گسترده‌تر این کشور برای تعامل عمل‌گرایانه با جهان.
ترامپ اتحادیه اروپا را به‌سان یک انگل می‌بیند که از بازار سودآور آمریکا تغذیه می‌کند، در حالی که بازار خود را با قوانین سختگیرانه می‌بندد. او اتحادیه را نهادی توصیف کرده که «برای فریب آمریکا شکل گرفته» و «بدتر از چین» است.
