به گزارش تجارت نیوز، تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین از مهمترین چالشهای قرن حاضر هستند. بسیاری از کشورها در تلاشاند تا با کاهش انتشار گازهای گلخانهای، اثر منفی زیستمحیطی را به حداقل برسانند. در این میان، دو راهکار اصلی برای مقابله با این چالشها مطرح شده است:
- توسعه انرژی های تجدیدپذیر شامل انرژی خورشیدی، بادی، زمینگرمایی و برق آبی
- فناوریهای جذب کربن که شامل استخراج دیاکسید کربن (CO₂) از جو و یا حذف آن از دودکشهای صنعتی است.
اما سوال مهم اینجاست: کدام یک از این روشها مقرونبهصرفهتر و تاثیرگذارتر است؟
بر اساس مطالعهای که در مجله Environmental Science & Technology منتشر شده، محققان دریافتند که سرمایهگذاری در انرژیهای تجدیدپذیر نهتنها کمهزینهتر، بلکه کارآمدتر از جذب کربن است. آنها نتیجهگیری کردهاند که تأمین انرژی از باد، خورشید، زمینگرمایی و انرژی آبی تا سال ۲۰۵۰ باعث کاهش هزینههای انرژی، بهبود کیفیت هوا و کاهش سرعت تغییرات آبوهوایی خواهد شد.
در ادامه، به بررسی نتایج این مطالعه و تأثیرات اقتصادی و محیطزیستی هر یک از این راهکارها میپردازیم.
چرا انرژی های تجدیدپذیر بهتر از فناوریهای جذب کربن هستند؟
طبق این تحقیق، هزینهای که صرف جذب کربن میشود، میتواند برای توسعه انرژیهای پاک استفاده شود و نتایج بهتری به همراه داشته باشد.
مارک جاکوبسون، استاد مهندسی عمران و محیط زیست در دانشگاه استنفورد و نویسنده اصلی این مطالعه، میگوید: «اگر یک دلار برای جذب کربن هزینه کنید به جای آنکه این مبلغ را صرف انرژیهای تجدیدپذیر کنید، در واقع دی اکسید کربن، آلودگی هوا، هزینههای انرژی، خطوط لوله و هزینههای اجتماعی را افزایش دادهاید.»
چند دلیل برای این موضوع وجود دارد:
هزینه تولید انرژی تجدیدپذیر در حال کاهش است، اما فناوریهای جذب کربن همچنان گرانقیمت هستند.
انرژیهای تجدیدپذیر نیاز به سوختهای فسیلی را کاهش میدهند و آلودگی را به طور کامل از بین میبرند.
استفاده از انرژی پاک، نیاز کلی به انرژی را کاهش داده و باعث بهرهوری بیشتر میشود.
حتی اگر فناوریهای جذب کربن از طریق انرژی تجدیدپذیر تأمین شوند، باز هم از نظر اقتصادی بهصرفهتر نیستند.
مقایسه دو سناریوی متفاوت: انرژیهای تجدیدپذیر در برابر جذب کربن
محققان در این مطالعه، دو حالت کاملاً متفاوت را برای آینده انرژی در ۱۴۹ کشور بررسی کردند:
سناریوی اول: تغییر کامل به انرژیهای تجدیدپذیر تا سال ۲۰۵۰
- استفاده از انرژی خورشیدی، بادی، زمینگرمایی و برق آبی
- بهبود بهرهوری انرژی از طریق سیستمهای مدرن حملونقل
- کاهش مصرف انرژی با توسعه حملونقل عمومی، دوچرخهسواری و دورکاری
- تولید هیدروژن سبز از طریق منابع تجدیدپذیر برای استفاده در حملونقل هوایی و دریایی
سناریوی دوم: ادامه مصرف سوختهای فسیلی همراه با جذب کربن
- ادامه وابستگی به نفت، گاز، زغالسنگ و انرژی هستهای
- افزایش کارایی سیستمهای موجود بدون حذف احتراق
- نصب تجهیزات جذب دی اکسید کربن در صنایع برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای
- استفاده از فناوریهای جذب کربن مستقیم از هوا
نتایج این تحقیق نشان داد که سناریوی اول، یعنی تغییر کامل به انرژیهای تجدیدپذیر، نهتنها هزینههای انرژی را کاهش میدهد بلکه اثر مثبتی بر سلامت عمومی و محیط زیست میگذارد.
فواید حذف احتراق و جایگزینی با انرژی پاک
محققان دریافتند که اگر تمامی ۱۴۹ کشور مورد مطالعه تا سال ۲۰۵۰ به انرژیهای تجدیدپذیر روی بیاورند، مزایای زیر حاصل خواهد شد:
کاهش نیاز کلی به انرژی تا ۵۴ درصد
کاهش هزینههای انرژی سالانه تا ۶۰ درصد
جلوگیری از ۵ میلیون مرگ زودرس سالانه به دلیل آلودگی هوا
کاهش صدها میلیون بیماری ناشی از آلودگی ناشی از سوختهای فسیلی
مارک جاکوبسون تأکید میکند: وقتی از توربینهای بادی برای جایگزینی نیروگاههای زغالسنگ استفاده میکنید، نهتنها دی اکسید کربن بلکه دیگر آلایندههای زغالسنگ نیز از بین میروند.
برقرسانی گسترده در صنایع و حملونقل نیز میتواند تقاضای انرژی را کاهش دهد، زیرا وسایل نقلیه الکتریکی و سیستمهای گرمایشی الکتریکی بسیار کارآمدتر از سیستمهای سوخت فسیلی هستند.
چرا سیاستهای اقلیمی باید تمرکز بیشتری روی انرژیهای تجدیدپذیر داشته باشند؟
بسیاری از سیاستهای اقلیمی کنونی، هم انرژیهای تجدیدپذیر و هم فناوریهای جذب کربن را به عنوان راهکارهای کاهش تغییرات آبوهوایی تبلیغ میکنند. اما طبق این مطالعه، تمرکز بر جذب کربن یک استراتژی ناکارآمد است.
محققان پیشنهاد میکنند که:
1. سیاستهای اقلیمی باید بر افزایش تولید انرژیهای تجدیدپذیر تمرکز کنند.
2. فناوریهای جذب کربن که از منابع فسیلی استفاده میکنند، باید کنار گذاشته شوند.
3. کشورها باید بهجای سرمایهگذاری در جذب دیاکسید کربن، منابع خود را صرف توسعه زیرساختهای انرژی پاک کنند.
تنها راه برای از بین بردن کامل آلایندههای هوا و گازهای گلخانهای، حذف احتراق است.
به نقل از techxplore، سرمایهگذاری در انرژیهای تجدیدپذیر نه تنها هزینهها را کاهش میدهد، بلکه تبعات مخرب محیطزیستی را نیز از بین میبرد.
فناوریهای جذب کربن، در مقایسه با انرژیهای پاک، هزینههای بالایی دارند و راهکار کارآمدی برای مقابله با تغییرات اقلیمی نیستند.
کشورها باید بهجای تمرکز بر جذب دیاکسید کربن، بر گسترش استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و برقرسانی در صنایع و حملونقل تأکید کنند.
آینده پایدار، با استفاده از باد، خورشید، آب و زمینگرمایی رقم خواهد خورد، نه با فناوریهای پرهزینه جذب کربن.