قیمت نفت در هفتهای که گذشت به روند نزولی خود ادامه داد. در آخرین روز معاملات، جمعه، قیمت نفت به کمترین سطح از ابتدای سال جاری میلادی رسید و هر بشکه نفت خام برنت با قیمت 61٫99 دلار معامله شد.
آمریکا در سال 2018 نزدیک به 163.1 میلیارد دلار نفت از 44 کشور مختلف وارد کرده است. واردات نفت ایالات متحده در مقایسه با سال 2014 حدود 35.6 درصد کاهش و در مقایسه با سال 2017 نزدیک به 17 درصد افزایش یافته است.
اگرچه انتظار میرود به دلیل عوامل ژئوپلیتیک، طی ماههای آینده فشارهای زیادی بر بازار نفت وجود داشته باشد، اما تحلیلگران معتقدند متغیرهای دیگری ممکن است بازار را نزولی کند.
رویترز هفته گذشته در گزارشی نوشت: «تهران بخشی از نفت بیمشتری خود را در بندر دالیان چین انبار میکند و تا پایان ماه گذشته حدود 20 میلیون بشکه از نفت ایران در این انبار ذخیره شده است.» این راه حلی است که ایران در دور پیشین تحریمها هم با بهره گرفتن از آن موفق به صادرات بخشی از نفت تولیدی خود شد. اما آیا مشتریهای ایران باز هم چنین ریسکهایی را میپذیرند و تجارت با ایران را ادامه میدهند؟
قیمت نفت در بازارهای جهانی به ۷۲.۰۴ دلار افزایش یافته اما نگرانی در مورد جنگ تجاری میان واشنگتن و پکن که میتواند به رکود اقتصادی در جهان منجر شود، مانع از افزایش بیشتر قیمتها شده است.
در سومین روز هفته، سکه تمام بهار آزادی به کمترین قیمت از اواسط فروردینماه رسید و دلار پس از حدود ۲۵ روز به کانال ۱۳ هزار تومانی بازگشت. دیروز سکه ۲۰۰ هزار تومان از ارزش خود را از دست داد و به بهای چهار میلیون و ۶۵۰ هزار تومان رسید. این کمترین قیمت از ۱۵ فروردین بود.
به دنبال افزایش مناقشات در خاورمیانه، طی هفته گذشته قیمت نفت حدود 3 درصد رشد کرد. این نگرانیها تا جایی پیش رفت که قیمت نفت در معاملات روز جمعه از مرز 73 دلار هم عبور کرد.
پیش از اجرایی شدن دور دوم تحریمها در پنجم نوامبر 2018، ایران روزانه بیش از دو میلیون بشکه نفت صادر میکرد. این در حالی است که متوسط صادرات نفت ایران در چهار ماهه ابتدایی سال 2019 به 1.3 میلیون بشکه نفت در روز رسیده است. اما کدام کشورها دیگر از ایران نفت نمیخرند؟
نماینده شرکت ملی نفت در بورس از عرضه نفت و میعانات گازی در بورس در هفته آینده خبر داد و گفت: به محض این که اطلاعیه تنظیم شود، بر اساس شیوه نامه سال ۹۸ عرضه نفت در بورس از سر گرفته میشود.
پیش از اجرایی شدن تحریمها در پنجم نوامبر 2018، ایران بهطور متوسط روزانه 2.1 میلیون بشکه نفت در روز صادر میکرد. با پایان معافیتها اما بسیاری از کارشناسان پیشبینی میکنند که صادرات نفت ایران به حدود 400 تا 700 هزار بشکه در روز کاهش خواهد یافت. در این گزارش، پیشبینی کارشناسان خارجی و ایران از صادرات نفت ایران طی ماههای آینده را مطالعه میکنید.
بازار نفت در اولین روز هفته گذشته به دنبال انتشار اخبار مربوط به افزایش تعرفهها بر کالاهای چینی از سوی آمریکا با افت قیمت مواجه شد. با این حال در روزهای پنجشنبه و جمعه به روند صعودی خود بازگشت.
علیرغم آنکه انتظار میرفت با افزایش تعرفههای آمریکا بازار نفت روند نزولی به خود بگیرد، قیمت نفت خام برنت روز گذشته با یک درصد رشد به 70.33 دلار رسید.
در حالی که بسیاری از تحلیلگران پیشبینی کرده بودند، با پایان معافیت از تحریمهای ایران قیمت نفت افزایش مییابد، اما بازار نفت از اواخر ماه آپریل (هفته دوم اردیبهشت) روند نزولی به خود گرفته است. سایمِن واتکینس، کارشناس حوزه انرژی معتقد است، قیمت نفت خام برنت طی پنج سال آینده در محدوده 55 تا 60 دلار قرار خواهد گرفت.
چین در سال 2018 نزدیک به 239.2 میلیارد دلار نفت وارد کرده و تقریبا نیمی از این میزان از کشورهای خاورمیانه خریداری شده است. واردات نفت چین در مقایسه با سال 2014 حدود 4.8 درصد و در مقایسه با سال 2017 نزدیک به 46 درصد افزایش یافته است.
پس از انتشار اخبار مبنی بر افزایش تولید از سوی اوپک به دنبال تشدید تحریمها علیه ایران، قیمت نفت که از ابتدای سال جاری میلادی 40 درصد افزایش یافته بود، برای دومین هفته متوالی روند نزولی خود را ادامه داد.
با ثبت معامله ۷۰ هزار بشکهای نفت خام سنگین، طلسم صادرات نفت در بورس انرژی پس از ۷۰ روز شکسته شد. قیمت پایه این عرضه در گام اول ۶۳ دلار و ۵۱ سنت اعلام شد ولی در نهایت قیمت ۶۰ دلار و ۶۸ سنت برای معامله آن قطعی شد.
در حالی که تحریمهای آمریکا علیه ایران تاثیر قابل توجهی بر صعودی شدن بازار نفت داشته است، بانک آمریکایی مریل لینچ میزان تولید نفت ایران در نیمه دوم سال 2019 را 1٫9 میلیون بشکه در روز برآورد کرده است.
در حالی که بسیاری از تحلیلگران در مورد توانایی عربستان برای جبران ناشی از کاهش عرضه ایران در بازار جهانی خوشبین هستند، اما برخی دیگر بر این باورند که عربستان سعودی و دیگر تولیدکنندگان بزرگ اوپک این بار فریب سیاستهای ترامپ برای افزایش عرضه را نخواهند خورد و هیچ تضمینی وجود ندارد که هر دو کشور امارات و عربستان وعدههای خود را برای افزایش تولید عملی کنند.