فاجعه آب و هوایی زیر سایه شرکت‌های نفتی

به گزارش تجارت‌نیوز ، شرکت‌های نفت و گاز روی آینده‌ای شرط‌بندی می‌کنند که تولید آنها گرمایش جهانی را به بیش از 2.5 درجه سانتیگراد می‌رساند.

Carbon Tracker اندیشکده مالی اعلام کرد: شل، توتال انرژی و شِورون از جمله شرکت‌هایی هستند که اخیراً سرمایه گذاری 166 میلیارد دلاری (157 میلیارد یورویی) در میادین جدید نفت و گاز در دهه آینده را تصویب کردند.

بیشتر از یک سوم این سرمایه گذاری (55 میلیارد یورو) در راستای پروژه‌هایی هزینه می‌شود. تنها در صورتی که تقاضا مورد نیاز برای سوخت‌های فسیلی به نقطه‌ای برسد که میانگین دمای جهان از آستانه 2.5 درجه سانتی‌گراد بالاتر برود. شرکت های نفت و گاز خود را به عنوان بخشی از راه حل تغییرات آب و هوایی می‌دانند، در حالی که به طور همزمان افزایش تولید را برنامه ریزی می‌کنند که منجر به فاجعه آب و هوایی می‌شود.

شرکت‌ها نمی‌توانند ادعا کنند که با اهداف اقلیمی جهانی همسو هستند مگر اینکه برای کاهش تولید برنامه‌ریزی کنند.

آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) سال گذشته هشدار داد که هیچ میدان نفتی و گازی جدیدی با گرمایش 1.5 درجه سانتی‌گراد بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن سازگار نیست . این هدف مندرج در توافقنامه پاریس است که فراتر از آن تأثیرات تغییرات آب و هوایی به سرعت افزایش پیدا خواهد کرد با این حال شرکت‌های نفت و گاز همچنان علم را در پی کسب سود نادیده می‌گیرند.

کدام شرکت‌های نفت و گاز بیشتر هزینه می‌کنند؟

Carbon tracker اندیشکده مالی با بررسی دقیق برنامه‌ها، هزینه ای که بین ژانویه 2021 و مارس 2022 انجام شده است، دریافت که بیشتر شرکت های بزرگ همچنان اصرار به توسعه تولید نفت و گاز خود دارند.

شِورون و اِکسون موبیل به‌عنوان دو متهم اصلی معرفی شده اند که در مقایسه با سال 2019 به ترتیب رشد 16 درصدی تا سال 2026 و 8 درصدی تا سال 2027 را تجربه می‌کنند.

اکثر پروژه‌هایی که از سال 2021 چراغ سبز اخذ می‌کنند یا برای تصویب قرار می‌گیرند، قبل از اواسط دهه 2020 تولید خود را آغاز نخواهند کرد و برای دهه‌ها به تولید ادامه خواهند داد.

با این حال، حتی مسیر منتهی به 1.7 درجه سانتیگراد، مطابق با تعهدات اعلام شده فعلی کشورها، منجر به کاهش تقاضا برای نفت و گاز تا قبل از پایان دهه خواهد شد.

مایک کافین، رئیس نفت، گاز و معدن در Carbon Tracker اعلام کرد: سرمایه‌گذاران باید برنامه‌های مخارج شرکت را مورد بررسی قرار دهند، زیرا سرمایه‌گذاری در بسیاری از پروژه‌های جدید نفت و گاز که منجر به انتشارگازهای گلخانه‌ای در آینده می‌شود و همچنین امروزه با معاهده پاریس ناسازگار است.

در نهایت، شرکت‌ها ده‌ها میلیارد دلار را برای پروژه‌هایی متعهد می‌کنند که حتی اگر دولت‌ها به تعهدات آب و هوایی خود عمل کنند، بعید است شکست بخورند و سرمایه‌گذاران باید از پیامدهای آن آگاه باشند.

آیا پروژه‌های استخراج نفتی موجب افزایش گرمایش جهانی می‌شود؟

پروژه هایی که از مرز 2.5 درجه سانتیگراد فراتر می روند شامل توسعه میدان نفتی 10 میلیارد دلاری (9.5میلیارد یورو) در دریاچه آلبرت در اوگاندا به رهبری TotalEnergies است . این خط لوله بحث برانگیز نفت خام آفریقای شرقی را تامین می کند.

در همین حال، وودساید در حال توسعه پروژه 12 میلیارد دلاری (11 میلیارد یورو) Scarborough/Pluto Train LNG در استرالیای غربی است.

گزارش carbon tracker با عنوان (پاریس شوم) همچنین به سرمایه گذاران در مورد پروژه هایی که در خط لوله در سال آینده قرار دارند هشدار می دهد.

در سال 2023، شرکت ها قرار است تصمیمات نهایی را برای سرمایه گذاری بیش از 35 میلیارد دلار (33 میلیارد یورو) تا سال 2030 در 15 پروژه بزرگ که با 1.7 درجه سانتی گراد ناسازگار هستند، اتخاذ کنند. دو سوم (21.8 میلیارد یورو) مربوط به هفت پروژه است، مانند توسعه گاز آب عمیق در دریای لیبی از Eni.که حتی با 2.5 درجه سانتیگراد سازگار نیستند.

مبالغ هنگفتی می‌تواند به سمت میدان نفتی Uaru شرکت ExxonMobil در آب‌های فراساحلی گویانا و میدان نفتی TotalEnergies و Equinor's North Platte در سواحل آمریکا سرازیر شود.

شرکت‌های نفت و گاز در مورد اهداف اقلیمی چه برنامه‌ای دارند؟

شرکت‌های بزرگ اروپایی Eni، Shell و TotalEnergies برنامه‌هایی را برای کاهش تولید منتشر کرده‌اند، اما به گفته carbon tracker اندیشکده مالی، آنها بسیار کمتر از آنچه برای یک مسیر 1.5 درجه سانتیگراد لازم است، فاصله دارند.

هر سه تنها متعهد به کاهش نفت هستند اما قصد دارند تولید گاز را افزایش دهند. این اندیشکده مالی محاسبه می کند که تولید جهانی TotalEnergies در سال 2030 13 درصد بیشتر از سال 2019 خواهد بود.

بریتیش پترولیوم تنها شرکتی است که قصد دارد تولید نفت و گاز را با کاهش 43 درصدی تا سال 2030 کاهش دهد که به طور کلی مطابق با مسیر 1.5 درجه سانتیگراد است.

سرمایه گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر ادامه استخراج نفت و گاز را خنثی نمی‌کند.

بسیاری از شرکت های نفت و گاز تحت فشار خود را به عنوان بخشی از راه حل تغییرات آب و هوایی براساس سرمایه گذاری در انرژی های تجدید پذیر معرفی می‌کنند.

اما این گزارش‌ها می‌گوید که این روش ادامه کسب‌وکارهای قدیمی را خنثی نمی‌کند و شرکتی همسو با اقلیم ایجاد نمی‌شود.

اعلام پروژه‌های جذب کربن در مقیاس بزرگ نیاز به کاهش تولید را رد نمی‌کند. زنده نگه داشتن 1.5 درجه سانتیگراد هم مستلزم حذف کربن و هم کاهش شدید در تولید است، اما تحلیلگران معتقدند که این فناوری باید برای بخش‌هایی مانند تولید سیمان و فولاد که به سختی کاهش می‌یابد اختصاص داده شود و ادامه تولید نفت و گاز را توجیه نکند.

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد تاکید کرده است که هرکسری از درجه برای کاهش رنج بشر اهمیت دارد. توافق پاریس از شرکت‌ها می‌خواهد که نه تنها اهداف اقلیمی را مطابق با این پیمان تعیین کنند، بلکه برنامه‌های خود را برای دستیابی به آنها به روشی معتبر نیز شرح دهند.