در این جهان پر از تناقض، هیدروژن سبز به عنوان راه‌حلی درخشان برای بحران آب‌وهوایی معرفی می‌شود. این منبع انرژی پاک که با استفاده از آب و برق تجدیدپذیر تولید می‌شود، از سوی بسیاری از دولت‌ها و شرکت‌ها به عنوان «طلای نامرئی قرن بیست و یکم» ستوده شده است. اما در پشت این وعده بزرگ، واقعیتی تلخ و نگران‌کننده پنهان است: تولید هیدروژن سبز به مقادیر عظیمی آب خالص نیاز دارد؛ همان منبعی که در بسیاری از مناطق جهان در حال حاضر نیز کمیاب است.
بحران فزاینده زباله‌های پلاستیکی یکی از بزرگترین چالش‌های زیست‌محیطی امروز جهان است که تهدیدی جدی برای سلامت انسان و طبیعت به شمار می‌آید. همزمان با افزایش تقاضا برای هیدروژن به‌عنوان سوخت پاک آینده، پژوهشگران آمریکایی روشی نوآورانه ارائه داده‌اند که با استفاده همزمان از ضایعات پلاستیک و زغال‌سنگ، بازده تولید هیدروژن را بهبود بخشیده و هزینه‌ها را کاهش می‌دهد.
خاورمیانه، سرزمینی که قرن‌هاست به لطف ذخایر عظیم نفت و گاز، نبض اقتصاد جهانی را در دست دارد، اکنون در آورش تغییر قرار گرفته است. در حالی که نفت همچنان شریان حیاتی این منطقه محسوب می‌شود، اما پتانسیل نهفته در منابع طبیعی پایان‌ناپذیر دیگری، یعنی خورشید، در حال پررنگ‌تر شدن است. آفتاب سوزان کویرهای خشک که روزی تنها نمادی از گرما و خشکی بود، حالا به فرصتی طلایی برای تنوع بخشیدن به اقتصاد، ایجاد اشتغال و تبدیل شدن به یک صادرکننده جدید انرژی تبدیل شده است. این گذار استراتژیک از منابع فسیلی به انرژی‌های پاک، خاورمیانه را در آستانه یک تحول بنیادین قرار داده است.
خاورمیانه، که برای دهه‌ها قلب تپنده صنعت نفت و گاز جهان بود، اکنون در حال ورود به عصری تازه است. این منطقه با تکیه بر منابع عظیم انرژی خورشیدی و بادی، سرمایه‌گذاری‌های کلان و استراتژی‌های ملی، می‌خواهد جایگاه خود را از «غول نفتی» به رهبر جهانی هیدروژن سبز تغییر دهد.
هیدروژن در سال‌های اخیر به ستاره درخشان دنیای انرژی تبدیل شده بود، اما بسیاری از این رویاها به واقعیت نپیوستند. اکنون، پس از فروکش کردن هیاهوی اولیه، صنعت هیدروژن وارد مرحله‌ای جدیدی شده است. پروژه‌های غیرعملی و پر زرق‌وبرق کنار گذاشته می‌شوند و جای خود را به طرح‌هایی واقع‌بینانه، اقتصادی و هدفمند می‌دهند. این تغییر رویکرد، نه تنها نشانه شکست نیست، بلکه آغاز فصلی تازه است که در آن، هیدروژن به جای اینکه یک شعار باشد، به ابزاری کلیدی برای کربن‌زدایی صنایع سنگین تبدیل می‌شود.
دانشمندان دانشگاه RMIT استرالیا موفق شدند با استفاده از فاضلاب و بقایای کشاورزی، هیدروژن سبز تولید کنند؛ آن هم بدون نیاز به آب شیرین یا فرایندهای پرهزینه تصفیه. این نوآوری نه تنها راهی جدید برای تأمین سوخت پاک ارائه می‌دهد، بلکه همزمان به کاهش آلودگی‌های زیست‌محیطی کمک می‌کند.
با گسترش نگرانی‌های جهانی درباره بحران اقلیمی و نیاز روزافزون به انرژی‌های پاک، هیدروژن به عنوان سوخت آینده مورد توجه قرار گرفته است. در همین راستا، محققان دانشگاه MIT روشی نوآورانه و پایدار برای تولید هیدروژن ارائه داده‌اند که با استفاده از قوطی‌های آلومینیومی بازیافتی و آب دریا، هم به کاهش زباله کمک می‌کند و هم انرژی پاک را با هزینه‌ای مقرون‌به‌صرفه تولید می‌نماید. این پیشرفت می‌تواند نقطه عطفی در توسعه هیدروژن سبز و کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی باشد.
محققان دانشگاه شارجه با ارائه یک فناوری نوآورانه، گامی بزرگ در مسیر تولید «هیدروژن سبز» برداشته‌اند. این روش پیشگامانه، با استفاده از الکترودهای نانومهندسی‌شده، امکان استخراج مستقیم هیدروژن از آب دریا را بدون نیاز به فرآیند پرهزینه نمک‌زدایی فراهم می‌کند و راه را برای تولید انرژی پاک در مقیاس صنعتی و با هزینه‌ای پایین‌تر هموار می‌سازد.
با افزایش دمای زمین، کمبود منابع آب و گسترش بیابان‌زایی، کشورهای خاورمیانه از جمله عربستان سعودی، با موج‌های گرمایی شدید، کاهش تولیدات کشاورزی، فشار بر زیرساخت‌های انرژی و افزایش وابستگی به سیستم‌های خنک‌کننده روبه‌رو هستند. در چنین شرایطی، توسعه گسترده انرژی‌های تجدیدپذیر نه تنها برای مقابله با این بحران‌ها ضروری است، بلکه مسیر جدیدی برای رشد اقتصادی، اشتغال‌زایی، ارتقای فناوری و افزایش امنیت انرژی فراهم می‌آورد.
در چشم‌انداز انرژی جهانی که به سرعت در حال تغییر است، کشورهایی که به شدت به منابع طبیعی متکی هستند، در حال تعریف مجدد مسیر خود هستند. امارات متحده عربی، بازیگر اصلی در بازار نفت، در حال حاضر در حال تبدیل شدن به یک رهبر جهانی در انرژی پاک و پایدار است. این تحول با هدف رسیدن به انتشار خالص صفر تا سال 2050 از طریق سرمایه‌گذاری‌های عظیم در فناوری، تنوع انرژی و نوآوری شکل گرفته است. تجارت‌نیوز به بررسی نقشه راه امارات متحده عربی می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه این کشور، با تعادلی بین اقتصاد مبتنی بر نفت و آرزوهای زیست محیطی خود، در حال تبدیل شدن به الگویی برای آینده انرژی جهان است.
در بحبوحه تلاش‌های جهانی برای گذار به انرژی‌های پاک، هزینه بالای ساخت پیل‌های سوختی هیدروژنی همواره مانعی بزرگ بوده است. اما اکنون، دانشمندان نروژی در موسسه SINTEF با طراحی غشای فوق نازک ۱۰ میکرومتری و کاهش چشمگیر مصرف پلاتین، گامی مهم در جهت کاهش ۲۰ درصدی هزینه‌ها و افزایش کارایی این فناوری برداشته‌اند. این نوآوری می‌تواند آینده حمل‌ونقل سنگین، دریایی و هوایی را متحول و مسیر را برای آینده‌ای سبزتر و مقرون‌به‌صرفه‌تر هموار کند.
در مواجهه با بحران فزاینده اقلیمی و لزوم کاهش اثرات زیست‌محیطی صنعت هوانوردی، مهندسان آمریکایی دست به نوآوری چشمگیری زده‌اند. آن‌ها موفق به طراحی اولین سیستم یکپارچه سوخت‌رسانی و خنک‌سازی مبتنی بر هیدروژن مایع برای هواپیماها شده‌اند. این فناوری پیشگامانه که برای هواپیماهای هیبریدی-الکتریکی توسعه یافته، نه تنها با افزایش بهره‌وری سوخت، راه را برای پروازهای پاک‌تر هموار می‌کند، بلکه به‌طور هوشمندانه‌ای چالش خنک‌سازی اجزای حساس پروازی را نیز با استفاده از خود هیدروژن مایع مرتفع می‌سازد و گامی بلند به‌سوی آینده‌ای پایدار در حمل‌ونقل هوایی محسوب می‌شود.
در جستجوی منابع انرژی پاک و پایدار، دانشمندان همواره به دنبال راهکارهای نوآورانه بوده‌اند. در این میان، پژوهشی پیشگامانه از دانشگاه آدلاید استرالیا، منبعی غیرمنتظره اما فراوان را برای تولید هیدروژن سبز معرفی می‌کند: ادرار انسان. این رویکرد خلاقانه نه تنها هزینه و انرژی مورد نیاز برای تولید هیدروژن را کاهش می‌دهد، بلکه راهی نوین برای تصفیه فاضلاب نیز ارائه می‌دهد و گامی مهم در جهت دستیابی به آینده‌ای پاک‌تر و پایدارتر برمی‌دارد.
در دل تلاش‌های جهانی برای مقابله با تغییرات اقلیمی، توسعه و به‌کارگیری انرژی‌های پاک نقشی محوری ایفا می‌کند. در این راستا، شرکت توتال انرژی با سرمایه‌گذاری عظیم ۱۶ میلیارد دلاری در یک پروژه هیدروژن سبز در شیلی، گامی بلند در جهت تولید سوخت‌های پاک و جایگزینی سوخت‌های فسیلی برداشته است. این پروژه که شامل مزارع بادی، واحدهای الکترولیز، کارخانه نمک‌زدایی و تولید آمونیاک است، می‌تواند شیلی را به یکی از قطب‌های تولید و صادرات هیدروژن سبز در جهان تبدیل کند و نشان‌دهنده عزم شرکت‌های بزرگ انرژی برای حرکت به سوی آینده‌ای پایدارتر است.
در جستجوی منابع انرژی پاک و پایدار، هیدروژن همواره به عنوان یک گزینه جذاب مطرح بوده است. با این حال، تمرکز اولیه بر تولید هیدروژن سبز با چالش‌های هزینه‌ای و فنی قابل توجهی روبرو شده است. اکنون، کشف نوع جدیدی از این عنصر، هیدروژن سفید که به طور طبیعی در زمین یافت می‌شود، بارقه‌ای از امید را در دل فعالان و سرمایه‌گذاران حوزه انرژی ایجاد کرده است. آیا این هیدروژن طبیعی می‌تواند ناجی صنعت انرژی پاک باشد و ما را به آینده‌ای سبزتر و مقرون‌به‌صرفه‌تر رهنمون سازد؟
در آستانه تحولی بزرگ در عرصه انرژی‌های پاک، توافقی تاریخی میان عمان، هلند و آلمان شکل گرفته است تا نخستین کریدور هیدروژنی بین‌قاره‌ای جهان را ایجاد کند. این همکاری بلندپروازانه، با هدف انتقال هیدروژن سبز تولیدشده در عمان به قلب اروپا، نه‌تنها گامی مهم در راستای جایگزینی سوخت‌های فسیلی و کاهش آلایندگی محسوب می‌شود، بلکه فصل نوینی در همکاری‌های بین‌المللی برای ساختن آینده‌ای پایدارتر رقم خواهد زد. این ابتکار، با مشارکت ۱۱ نهاد و شرکت کلیدی در زنجیره ارزش هیدروژن، پتانسیل آن را دارد تا الگوهای سنتی تأمین انرژی را به چالش بکشد و مسیری نو برای حرکت به سوی اقتصاد هیدروژنی جهانی هموار سازد.
